ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Έγκλειστος στο σπίτι!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Τέταρτη ή πέμπτη μέρα εγκλεισμού στον …οίκο και εκτός του ότι αρχίζουμε να χάνουμε το μέτρημα, κάνουμε και «κρα» να βρεθεί καμιά «αναγκαστική» δουλειά, να πρέπει να πληρώσουμε, ας πούμε τώρα, την εφορία (!) ή να  ξεμείνουμε στο σπίτι από γάλα για  να «δραπετεύσουμε», έστω και μέχρι την «ΕΒΓΑ» της γειτονιάς! Τι ωραίο όνομα αυτό! «Έβγα»!

Όλο πρόκληση!  Ακόμα και το να «πεταχτείς» μέχρι την εφορία γίνεται ελκυστικό!

«Έβγα»!  Αμ πώς να βγεις;  Απ΄ έξω παραμονεύει ένας ιός φονιάς! Να μείνεις μέσα; Σε γυροφέρνει μια πλήξη δολοφόνος της ψυχής! Μέχρι που …αμολιέσαι  στα μπαλκόνια και χειροκροτείς γι αυτούς που επιτελούν ευσυνείδητα, είναι αλήθεια,  το θεραπευτικό τους καθήκον! Ζητωκραυγάζεις στο αόρατο για όλους εκείνους που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για σένα, για να ζεις «ελεύθερος φυλακισμένος» μέσα στο ίδιο σου το σπίτι!

-Να δούμε τι άλλο θα δούμε…!

Έκφραση απορίας στενού καλού συνεργάτη στον μέσω του ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου διάλογό μας για τα περί τις εκκλησίες, και το πινγκ πονγκ  Αρχιερέων-Κυριάκου για το εάν ανοίγουν δεν ανοίγουν.  Ναι,  να δούμε τι άλλο θα δούμε, έγκλειστε δάσκαλε από τα ηρωϊκά Γιάννενα! Και, φοβάμαι, έχουμε να δούμε πολλά ακόμη! Μη σου πω ότι ακόμη δεν είδαμε τίποτα!!!

Τώρα θα μου πεις, εσείς αντέξατε έναν Αλή-Πασσά, τον κοροναϊό θα φοβηθείτε; Σωστό κι αυτό. Όπως και έξυπνη βρήκα την ατάκα ενός άλλου φίλου μου. Του υπενθύμισα, αφορμής δοθείσης, το  αρχαίο ρητό: «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Και μου απάντησε:

-Όχι δεν το λες σωστά: «Συν Αθηνά και χείρα πλύνει»!!!

Πλύνει, πλύνει και μάλιστα …σχολαστικά γιατί αλλιώς μας βλέπω να χανόμαστε… Οικονομικά, οπωσδήποτε!  Και δεν μιλάμε για τις μεγάλες τις επιχειρήσεις , τις πολυεθνικές,  στις οποίες  προσφέρει  η κάθε κυβέρνηση «γη και ύδωρ» για να επενδύσουν στον τόπο σου να δουν τα παιδιά σου μια καλύτερη μέρα και κείνες σου φέρνουν κοροναϊούς κάθε μορφής και τύπου. Αυτό είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος «ανάπτυξη».

Μιλάμε για το φτωχικό αδύναμο πορτοφόλι του κάθε εργαζόμενου,  που –αν πρόλαβε να έχει «εισπράξει» το μισθό του- του τον αφαίμαξαν αυτές τις μέρες απορρυπαντικά, βακτηριοκτόνα, μυκητοκτόνα και αλκοολούχα τζελ!

Τι περίεργο! Ωσαν τις μεγάλες κοκότες! Χρόνια στέκονταν όλα αυτά αραδιασμένα στα ράφια εκθέτοντας τον εαυτό τους, σε τιμές, μάλιστα, χαμηλές, και κανείς δεν τα πλησίαζε! Και όταν μας προέκυψε κινέζικος ιός,  -κάτι σαν την Cosco ας πούμε-  σπεύσαμε όλοι να τα αποσύρουμε εν ριπή οφθαλμού από τα ράφια των φαρμακείων και των σούπερ μάρκετς! Μέχρις εξαντλήσεως! Αδιαφορώντας δε για το ότι αυτές ως κοκότες, στο «τσακ» πρόλαβαν και τριπλασίασαν την αξία τους! Ε, μια φορά με θέλεις, θα με πληρώσεις!

Όχι, δεν το σκέφθηκαν αυτό τα σκευάσματα,  Αυτά «ξεπλένουν» μόνον,  δεν σκέφτονται. Οι φαρμακοποιοί και όσοι τα εμπορεύονται το σκέφτηκαν και το εφάρμοσαν … Και μεις το αποδεχθήκαμε. Και τα πληρώνουμε!

Και το κράτος τα πληρώνει.

Τελικά, ό,τι και να συμβεί, και οι επτά πληγές του Φαραώ να ενσκήψουν, κάποιοι θα καταφέρουν να βγουν κερδισμένοι! Μόνον ο Τσίπρας δεν το καταφέρνει αυτό! Κοντεύει οσονούπω να χρονίσει στην αντιπολίτευση και αντί να βλέπει τα ποσοστά του να αυγατίζουν, τα βλέπει περίλυπος να μειώνονται!  Και πάει και σε συνέδριο!.. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του!

Να, αυτά κάνει ο  αναγκαστικός εγκλεισμός στο σπίτι. Εκτός από του να «βομβαρδίζεις» με σαχλο-σατιρικά τους αναγνώστες σου, σε βάζει και σε «αμαρτωλές» πολιτικές σκέψεις, αφού δεν έχεις με τι άλλο να περάσεις την ώρα σου!

Το περίεργο είναι πως σαν τα αλκοολούχα τζελ, οι αναγνώστες μας, αντί να …λακίζουν, αυτοί πληθαίνουν! Είναι η «ανάγκη» που λέγαμε… Την οποία και …ευχαριστούμε. Σαν τους φαρμακοποιούς!