ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Ούτε καν αντιλαμβάνονται πως από αύριο θα είναι όλα …σαν χθες!

Σουτ, καλές μου μελισσούλες! Αφήστε τους να χαρούν! Πείτε πως όλα πήγαν τέλεια. Έτσι μπράβο! Άλλωστε όλα μια ιδέα είναι! Μια αυθυποβολή! Το ξέρετε εκείνο το ανέκδοτο με τον Τοτό, που αρνήθηκε να κάνει το πιάτο του μπ……; Ε, καμία σχέση. Εμείς θα το κάνουμε!  Κι ούτε ποδήλατο μας έταξαν, ούτε καν πατίνι! Σαν να ταν όνειρο απόψε λες και να γιόρταζε όλη η γη!  Μπράβο, και ζήτω ακουγότανε ολόγυρα,  καθένας έλεγε μίαν ευχή. Νόμιζα πως ονειρευόμουν να που εσμίξαν οι ουρανοί, και να χαμόγελα όλο πέρα διαχρονικά και διακομματικά!

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλο στριφογυρίζουν στα μυαλό μου, από το μεσημέρι του Σαββάτου και μετά, οι στίχοι του Σουρή:

<<Ελλάς πατρίς μου, δεν σ’ αγαπώ,
για σε δεν καίω κι εγώ λιβάνι,
πάντα για σένα κακά θα πώ,
κι ούτε σου πλέκω ποτέ στεφάνι.

Όμως συγχώρει τον μισητόν,
πατρίς γλυκεία και τροφοδότις,
κι εις τόσο πλήθος πατριωτών
ας είναι κι ένας μη πατριώτης.>>

Το κακό είναι ότι δεν ξέρουν τι πήγε στραβά!  Ούτε καν αντιλαμβάνονται πως από αύριο θα είναι όλα …σαν χθες!