ΓΝΩΜΗ: Τι γιορτάζουμε αύριο στα σχολεία μας και τι θα έπρεπε να γιορτάζει ο πλανήτης

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

<<Εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας, στις 9 Φεβρουαρίου, θα πραγματοποιηθούν στις ελληνικές κοινότητες της Διασποράς, σε αλλοδαπά πανεπιστημιακά ιδρύματα με έδρες ελληνικών σπουδών και σε σχολές και άλλους φορείς εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Τον πρώτο λόγο θα έχουν οι συνεργαζόμενοι με τη γενική γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού φορείς, με στόχο την ανάδειξη της ελληνικής γλώσσας>>.

Αυτά λέει η είδηση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ). Αυτά αναπαράγουν και πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) της Ελλάδος. Ωστόσο, μπορεί οι εορτασμοί  για την ελληνική γλώσσα να εξαπλώνονται πράγματι σε ένα μεγάλο μέρος της γης,  όπου, δηλαδή, υπάρχουν ελληνικά σχολεία και ελληνικές κοινότητες, δεν είναι, όμως,  εορτασμοί για την «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας».  Είναι απλά σχολικές τελετές για την «Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας». Παγκόσμιες Ημέρες μόνον η ΟΥΝΕΣΚΟ μέσω του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ανακηρύσσει. Και σ΄ αυτό το καθοριστικό σημείο οι τελευταίες δύο ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουνε κάνει τίποτε απολύτως, τρία χρόνια τώρα, από την θεσμοθέτηση “Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας”.

Όπως, επίσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «κουτσούρεψε» ανεπίτρεπτα την ολοκληρωμένη πρόταση του ομογενή  καθηγητή από την Νάπολη της Ιταλίας, Γιάννη Κορίνθιου, η οποία αφορούσε σε «Ημέρα ελληνικής γλώσσας και ελληνικού πολιτισμού» και την έκανε « Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας».  Αλλά ελληνική Γλώσσα δίχως ελληνικό πολιτισμό, μοιάζει με παστίτσιο χωρίς κιμά! Ο ελληνικός πολιτισμός είναι σύμφυτος με την ελληνική γλώσσα. Και τούμπαλιν.

Ιδού:

»Η ελληνική γλώσσα και η ελληνική γραφή είναι αυτές που γέννησαν και ανέπτυξαν τις επιστήμες και τις τέχνες.  Ανακαλύπτοντας οι Έλληνες πρώτοι το απλό, όμως τέλειο ελληνικό σύστημα  γραφής, επομένως έχοντας τη δυνατότητα όχι μόνο να αποταμιεύουν την εμπειρία τους, αλλά και να τη μελετούν στη συνέχεια, πέρασαν πρώτοι στα γράμματα, στις τέχνες και στις επιστήμες: Όμηρος, Ησίοδος,  Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Ηράκλειτος, Δημόκριτος Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης,…. 

» Τα πρώτα κείμενα Μαθηματικών, Φυσικής, Αστρονομίας, Νομικής, Ιατρικής, Ιστορίας, Γλωσσολογίας κ.τ.λ. γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα και γραφή. Τα πρώτα θεατρικά έργα, καθώς και τα βυζαντινά λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί στην ελληνική γλώσσα.

» Στην ελληνική γλώσσα εκφράστηκαν και δημιουργήθηκαν οι πρώτοι σημαντικοί πολιτισμοί. Ο Μινωικός Ελληνικός Πολιτισμός και ο Κλασικός Ελληνικός Πολιτισμός.

» Η ελληνική γλώσσα και ελληνική γραφή έγιναν διεθνείς πρώτες επί Μεγάλου Αλέξανδρου  και Ελληνιστικών χρόνων. Επίσης ήταν διεθνείς και επί Ρωμαϊκής και Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ πολλοί Ρωμαίοι έρχονταν στην Αθήνα, για να μάθουν ελληνικά.

» Η ελληνική γλώσσα και γραφή είναι αυτές με τις οποίες γράφτηκαν – διαδόθηκαν  οι πιο αξιόλογες θρησκείες του κόσμου. Αυτή των θεών του Ολύμπου και η  Χριστιανική (της Καινής Διαθήκης). Οι περισσότεροι Απόστολοι:  Παύλος,  Ιωάννης, Λουκάς,  όπως και πολλοί άλλοι Εβραίοι, είχαν ελληνική μόρφωση και ήταν γνώστες της ελληνικής γλώσσας και γραφής και γι’ αυτό έγραψαν τα Ευαγγέλια  κατ’ ευθείαν στην ελληνική με σκοπό να γίνουν γνωστά σε όλο τον κόσμο. Επίσης, η  Παλαιά Διαθήκη έγινε γνωστή στον κόσμο μετά από τη μετάφρασή της στην ελληνική».  (Από δημοσιευμένο άρθρο: “Η προσφορά της ελληνικής γλώσσας παγκοσμίως”, πηγή/grsma.de)

Πώς, λοιπόν, μπορεί να χωριστεί η ελληνική γλώσσα από τον ελληνικό πολιτισμό και αντιστρόφως; Και πως μπορεί να μην αναγνωρίζεται η συμβολή του ελληνικού πολιτισμού στη γένεση του παγκόσμιου πολιτισμού;

Και πως γίνεται με μερικές «σχολικές εορτές» και με μερικές «αιγίδες» -ευπρόσδεκτες, αλλά ανεπαρκείς- να λέμε ότι τιμάται η ελληνική γλώσσα; Η Γλώσσα η οποία, κατά τον   Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia): «…Το αλφάβητον μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας σφυρηλάτησε μιαν διεθνή γλώσσα δια των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξης και η διαίρεσης εις παραγράφους… είναι ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι ελληνικά – το λυρικό, η ωδή, το ειδύλλιον, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνησις, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι ελληνικές».

Η ελληνική γλώσσα είναι φορέας πολιτισμού. Και έτσι, ως τέτοια, πρέπει να λάβει από την ΟΥΝΕΣΚΟ τον πρέποντα χαρακτηρισμό ως «Παγκόσμια Ημέρα ελληνικής Γλώσσας και ελληνικού Πολιτισμού». Και να τύχει αναλόγου προβολής και αναγνώρισης από τα Κοινοβούλια των πολιτισμένων χωρών του πλανήτη. Και από τα σημαντικότερα διεθνή Πανεπιστήμια. Επί τέλους, όχι άλλες συναινετικές  πολιτικές «σούπες», όπως η δήθεν  …διευκόλυνση της ψήφου των αποδήμων Ελλήνων ψηφοφόρων, από το εξωτερικό…