Στοχασμοί: Ο δρόμος του παραδείσου

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Ξέρω πολύ καλά πως σε τούτη τη ζωή όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε τις τέλειες λύσεις ώστε ετούτος ο πλανήτης να λειτουργήσει ως ο τόπος του παραδείσου. Κατανοώντας όσο μπορώ την έννοια της δημιουργίας, καταλαβαίνω ότι εμπεριέχει μέσα της τη δημοκρατία της συνεχούς εξέλιξης, της μεταβολής, της ανάπτυξης και της αύξησης.
Οπότε μπορώ να συμπεράνω πως ιδεατός τέλειος παράδεισος δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί μόλις υπάρξει θα αποτελέσει φασιστική τελματώδη κατάσταση, η οποία είναι αντίθετη με την έννοια της δημιουργίας. Το πνεύμα πάντα θα αναπτύσσεται. Υποθέτω λοιπόν, ότι η δουλειά μας είναι να λειτουργούμε προς την πλευρά της ανάπτυξης και του παραδείσου, έτσι ώστε να ευεργετηθεί όλος ο πλανήτης, δημιουργώντας τις βάσεις για ακόμα μεγαλύτερη αύξηση την οποία θα μπορέσουν να προσφέρουν οι επόμενες γενιές, έχοντας περισσότερο ελεύθερο πνεύμα. Γι αυτόν τον τρόπο λειτουργίας, σκέφτομαι κάπως έτσι:
-Κάνε αυτό που είναι να κάνεις, με το αίσθημα της δικαιοσύνης. Όχι μόνο της προσωπικής σου, αλλά με τη σκέψη ότι αν όλοι έκαναν έτσι, θα αδικούταν κανένας;
-Αν μια θεωρία που έχεις για καταστάσεις, τρόπο σκέψης και τρόπο προσέγγισης, σου προκαλεί θυμό, φόβο ή σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα, άλλαξέ την. Αν προσεγγίζεις με θυμό, τότε επιζητάς να επιβάλλεις.
-Ο τρόπος που θέλεις να ζήσεις, αν ζούσαν όλοι έτσι θα ήταν ευτυχισμένοι; Αν όχι, μήπως ο τρόπος σου προκαλεί διαχωρισμό και υποβάθμιση;
-Οι σκέψεις που κάνεις, βοηθάνε τις επιθυμίες σου ή τις ανάγκες σου;
-Εκθέτεις απλά την ομορφιά σου ή ζητάς να την επιβάλλεις; Αφήνεις την ελευθερία στους άλλους να τη δουν;
-Τα συναισθήματά σου εξαρτούνται από τις καταστάσεις ή είναι τόσο σταθερά που αυτά δημιουργούν καταστάσεις;
-Αν μια ιδέα, μια σκέψη ή ένας τρόπος ζωής βλέπεις ότι κουράζει έτσι όπως τα νομίζεις και τα υπερασπίζεσαι και σε τελματώνει, τι περιμένεις για να τα αλλάξεις;
-Αν είχες εσένα απέναντί σου, θα ήθελες να ακούσεις αυτά που σου λες ή θα αντιδρούσες;
-Αν κάποιος σου πει αυτά που εσύ λες, θα τα αποδεχτείς φυσιολογικά;
-Δες πόσο συχνά καυγαδίζεις, για να δεις πόσο συχνά οχυρώνεσαι πίσω από τις ιδέες σου προσπαθώντας να τις επιβάλλεις.
-Η σωτηρία της ψυχής είναι προσωπική υπόθεση. Πριν να ασχοληθείς με του άλλου, δες πόσο έχεις σώσει τη δική σου. Και μην περιμένεις τι θα σου πούνε γι αυτό! Αυτός που περιμένει να τον επιβεβαιώσουν, δεν έχει σώσει τίποτα.