ΓΝΩΜΗ: Δεν θα κοπάσουν εύκολα οι αντιδράσεις της ομογένειας για το Νόμο περί ψήφου

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ένα πράγμα είναι βέβαιο, από τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Και το γράφουμε με πραγματική στενοχώρια. Η Κυβέρνηση και τα Πολιτικά Κόμματα, δεν θα ησυχάσουν εύκολα με την κοροϊδία που επιφύλαξαν στους Απόδημους, με το ψευδεπίγραφο Νομοσχέδιο “περί Διευκόλυνσης της ψήφου των Αποδήμων από το εξωτερικό” και που κατέληξε στον αποκλεισμό του 70% των Αποδήμων από τις κάλπες, που φιλοδοξούν να στήσουν στις Πρεσβείες και τα Προξενεία του εξωτερικού, από τις προσεχείς εκλογές.

Ακόμη δεν έχουν κοπάσει -και ούτε αυτό θα συμβεί σύντομα- οι αντιδράσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Καθημερινά και περισσότεροι απόδημοι εκφράζουν τη δυσφορία τους. Καθημερινά και περισσότερες περιπτώσεις Αποδήμων που πρόσφεραν τα πάντα στην πατρίδα και αποκλείονται από το δικαίωμα της διευκόλυνσης να ψηφίζουν από το τόπο κατοικίας τους, έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η ακόλουθη, ενός ανθρώπου που μπορεί 35 χρόνια να μην πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, αλλά όλα τα χρόνια, όλους τους μήνες και όλες τις ημέρες, μια ζωή, δηλαδή, ασχολείται με την πατρίδα επιδιώκοντας το καλύτερο γι αυτήν. Και αυτόν τον άνθρωπο (και δεκάδες χιλιάδες ακόμη σαν κι αυτόν) δεν του επιτρέπουν να ψηφίσει!

Πρόκειται για τον Θεόδωρο Καρυώτη (theodore Kariotis), από την Ουάσιγκτον.

Γράφει:

Πόση πίκρα, πόσος σαρκασμός! Να είναι, άραγε, ευχαριστημένοι στη Χαριλάου Τρικούπη, που συμπλεύσανε με το ΚΚΕ και θέσπισαν την 35ετία με 2ετή παρουσία στην Ελλάδα και απέκλεισαν από τις κάλπες εξωτερικού Έλληνες σαν τον Θεόδωρο Καρυώτη; Να είναι ευτυχής, όπως λέει, η Κυβέρνηση, που μετά 44 χρόνια  συνέπραξε με το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ και απέκοψαν από τον πολιτικό κορμό της Ελλάδος το 70% των Αποδήμων; Που δεν απέκτησαν ποτέ το δικαίωμα να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους; Να είναι ευτυχής ο Κυριάκος Μητσοτάκης που αθέτησε την υπόσχεσή του ότι θα καθιέρωνε την επιστολική ψήφο;

Ναι, χρειαζότανε 200 ψήφους. Δεν το γνώριζε όταν υπόσχονταν στους ομογενείς ότι θα ψήφιζαν όλοι; Πού ποντάρισε; Στις μαγικές του ικανότητες να πείσει τους λοιπούς πολιτικούς αρχηγούς να ψηφίσουν το νομοσχέδιο του; Και εάν το πίστευε αυτό, τι απέγιναν εκείνες οι ικανότητες; Και, στο κάτω κάτω, ποιόν ρώτησε εάν οι Απόδημοι ήθελαν να θυσιαστεί το 70%  για να ψηφίζει το 30%;

Τώρα,  ετοιμάζεται ο Πρωθυπουργός να πάει στις ΗΠΑ (6-8 Ιανουαρίου 2020), με πρώτο σταθμό το ”ελληνικό χωριό”  Τάρπον Σπρινγκς, για τα Θεοφάνια. Και οι αδέσποτες φήμες οργιάζουν ότι θα τύχει, λένε, “θερμής” υποδοχής από τους Απόδημους.

Αλλά για όνομα του Θεού. Με τους Τούρκους “εφ όπλου λόγχη” το τελευταίο που χρειάζεται η πατρίδα είναι ένας νέος εθνικός διχασμός. Το είπαμε, δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα τα κόμματα από του να πληρώσουν το πολιτικό κόστος των επιλογών τους. Αλλά θα ρθει για αυτό καταλληλότερος καιρός. Τώρα προέχει η εθνική σύμπνοια για να αντιμετωπίσουμε την τουρκική προκλητικότητα.