ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Σε μια σειρά από άρθρα μας έχουμε αναλύσει – από το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας και δώ Δεκέμβριος 2018,- το θέμα της ψήφου των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού, από όλες του τις πλευρές. Ακολούθησαν και άλλα άρθρα, όλο το κρίσιμο, για το θέμα, δίμηνο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου. Ο λόγος για τον οποίο επανερχόμαστε σήμερα, λίγες ώρες πριν την ψήφιση του αναθεωρητέου άρθρου 54 του Συντάγματος (με την προσθήκη 4) και του επίμαχου Νομοσχεδίου, είναι για να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου και να καλέσουμε τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να ξανασκεφθεί τις συνέπειες που θα έχει ένα Νομοσχέδιο που θα «προσβάλλει ευθέως και βάναυσα την ελληνική ομογένεια…» όπως πρόσφατα δήλωσε  και ο ίδιος.

Και οι συνέπειες θα είναι πράγματι οδυνηρές, εάν συρθούμε στο να χάσουμε την ομογένεια η οποία ήδη αισθάνεται βαθιά προσβεβλημένη και αγανακτισμένη από την τροπή που πήρε η προσπάθεια του πρωθυπουργού να συνεννοηθεί με την αντιπολίτευση προκειμένου να εξασφαλίσει τις 300 ψήφους με τις οποίες «φιλοδόξησε» να περάσει το σχετικό Νομοσχέδιο, σημειώνοντας ρεκόρ για την ελληνική πολιτική Ιστορία. Μία τροπή που έφερε τα πάνω-κάτω και κατέστησε το Νομοσχέδιο από «θεμελιώδες δικαίωμα», όπως το αποκάλεσε ο υπουργός Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκος,  σε ένα Νομοσχέδιο «αντισυνταγματικό και προσβλητικό» για τους απόδημους. Με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ να επιμένουν και να προβάλουν συνεχώς και νέες ρυθμίσεις,  ώστε αφενός να ελαττώσουν όσο γίνεται περισσότερο τον αριθμό των αποδήμων ψηφοφόρων, αφετέρου  να απογυμνώσουν εντελώς την ψήφο τους από κάθε  αξία.

Αυτό, η αποστασιοποίηση των Αποδήμων,  είναι και το μέγα διακύβευμα που πρέπει να βάλει σε σκέψεις τον Πρωθυπουργό. Δηλαδή η αντίδραση των Αποδήμων. Της σιωπηρής πλειοψηφίας.  Οι οποίοι έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι διαφωνούν με το διαφοροποιημένο Νομοσχέδιο. Διαφωνούν με τον «κόφτη». Διαφωνούν με τα 2 χρόνια στην Ελλάδα. Διαφωνούν με την μη επιστολική ψήφο. Διαφωνούν εν γένει με τα τερτίπια των αριστερών (κομμουνιστών) κομμάτων οι οποίοι ευκαιρίας δοθείσης θέλουν να «ξεδοντιάσουν» πολιτικά τους απόδημους βάζοντας  εμπόδια στην διαδικασία της άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος από τον τόπο διαμονής τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για τους γνωρίζοντες  έστω και κατ’ ελάχιστον την Ομογένεια, για το τι θα ακολουθήσει μία ενδεχόμενη ψήφιση του Νομοσχεδίου με τους όρους των ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Όσο, λοιπόν, είναι ακόμη καιρός, ως υπεύθυνος άρχων ο κ. Μητσοτάκης, ας προβληματισθεί και ας αλλάξει ρότα. Ας επανέλθει στο ορθό πλαίσιο που αρχικά είχε διακηρύξει, όταν ακόμη πίστευε στην ιδέα της επιστολικής ψήφου: «Τους διευκολύνουμε να μην χρειάζεται να μπαίνουν σε ένα αεροπλάνο από την Ευρώπη, από την Αμερική, από την Αυστραλία, και να έρχονται πίσω στη χώρα μας για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα», είχε πει.  Και να ψηφίζουν ΟΛΟΙ όσοι δικαιούνται από τον τόπο διαμονής τους.

Τίποτε δεν έχει να φοβηθεί εάν δεν προχωρήσει το θέμα στην παρούσα φάση. Ούτε ο ίδιος, ούτε η παράταξη. Να μην ξεχνά, άλλωστε, ο κ. Μητσοτάκης ‘ότι ο ίδιος έχει διακηρύξει πως «αλήθεια είναι ότι αυτό το μεγάλο δυναμικό του παγκόσμιου ελληνισμού η χώρα μας το έχει αφήσει σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητο. Αποτελεί προσωπική μου δέσμευση ότι η Ελλάδα και ο ελληνισμός θα ξαναγίνουν ένα. Διότι ο παγκόσμιος ελληνισμός θα συνδράμει στην μεγάλη προσπάθεια της χώρας να ξανασταθεί στα πόδια της και να αποκτήσει αξιοπρέπεια». Εάν όντως πίστευε αυτά που έλεγε (και είμαστε πεπεισμένοι πως τα πίστευε) τότε να εμπιστευθεί τη γνώση του, αυτή που τον έφερε συνήγορο μιας άλλης αλήθειας: «Ίσως η απόσταση από τα τεκταινόμενα της ελληνικής πολιτικής επιτρέπει στους Έλληνες οι οποίοι κατοικούν στο εξωτερικό να βλέπουν τα πράγματα πιο καθαρά».

Κρούωμε τον κώδωνα του κινδύνου. Η Ελλάδα δεν μπορεί να θυσιάσει τις σχέσεις της με τους εν αποδημία διαβιούντες Έλληνες στο βωμό όποιας  μικροκομματικής σκοπιμότητας, αριστερόστροφης εμπνεύσεως. Γράφαμε στις 27 Σεπτεμβρίου 2019, μεταξύ άλλων και τα εξής:  “Η Δημόσια διαβούλευση επί των άρθρων του Νομοσχεδίου για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, που ολοκληρώθηκε χθες (18 Νοεμβρίου 2019) δεν παρουσίασε το από πολλούς προεξοφλούμενο ενδιαφέρον των Αποδήμων εκ των οποίων 32 μόνον –ανάμεσά τους και κάποιοι σύλλογοι- έλαβαν μέρος στη διαβούλευση, αναπτύσσοντας απόψεις ή εκφράζοντας θέσεις γύρω από το πολύκροτο αυτό ζήτημα”. Ο περιορισμένος αριθμός συμμετασχόντων στην δημόσια διαβούλευση, δείχνει ακριβώς τις αποστάσεις που κρατάει η ομογένεια από τα ήξεις αφίξεις των πολιτικών της γενέτειρας.

Εκείνο, όμως, που ξεκάθαρα προέκυψε έστω από μόνες τις αναρτήσεις των 32, είναι η καθολική άρνηση των αποδήμων να δεχθούν τους περιοριστικούς όρους, τον «κόφτη» των 35 ετών, την 2ετή παρουσία στην Ελλάδα, το ΑΦΜ και –κυρίως αυτό- την εκλογή με κάλπη και όχι με επιστολική ψήφο.

Ένα πρώτο συμπέρασμα, -θα λέγαμε μίνι –γκάλοπ, έδειξε ότι οι παραχωρήσεις στις οποίες προέβη η Κυβέρνηση προς τις αξιώσεις της αντιπολίτευσης για την εξασφάλιση των 200 και ψήφων, απογοήτευσε τους Έλληνες ψηφοφόρους του εξωτερικού. Τους αποκάρδιωσε αν δεν τους θύμωσε κιόλας!

Και είναι φυσικό αυτό. Διότι οι παραχωρήσεις, σε αντίθεση με ό,τι θα ανέμενε κανείς, αφορούσαν ακριβώς τα καίρια σημεία του Νομοσχεδίου, όπως είναι η συμμετοχή και η επιστολική ψήφος. Η μόνη κόκκινη γραμμή που κράτησε η κυβέρνηση δεν διέλυσε την κατήφεια των Αποδήμων διότι η ψήφος του εξωτερικού μπορεί μεν να προσμετράται στον τελικό εκλογικό αποτέλεσμα, όχι, όμως, και στις εκλογικές Περιφέρειες για την ανάδειξη βουλευτών. Η δε τοποθέτηση στα ψηφοδέλτια Επικρατείας υποψηφίων εκ της ομογένειας  (για όσα κόμματα δικαιούνται από το εκλογικό μέτρο να εκλέγουν βουλευτές Επικρατείας) δεν χρύσωσε το χάπι, δεδομένου ότι  τους υποψηφίους για την ομογένεια θα επιλέγει με απόλυτη εξουσία ο αρχηγός του κόμματος και όχι οι απόδημοι καθώς πάλι ο αρχηγός θα επιλέγει το εάν οι υποψήφιοι των αποδήμων θα τοποθετηθούν σε εκλόγιμη σειρά.

Οι ευθύνες είναι ιστορικές. Το όλο θέμα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στην παράταξη, την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Και δεν θα συμβεί αυτό, κατά την άποψή μας,  μόνον εάν αρνηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης την ψήφιση του άρθρου 54 και του εκτελεστικού Νόμου για την ψήφο των Αποδήμων, έτσι όπως τα θέλει “κακοποιημένα” η αντιπολίτευση..

Αντίθετα,  θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τους Απόδημους η σταθερότητα του Πρωθυπουργού σε θέσεις αρχών και αξιών. Θα καταδειχθεί η υστεροβουλία και η μικροκομματική αντίληψη των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Και θα καταστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδιαμφισβήτητος  ηγέτης και της ομογένειας. Άλλωστε ο ελληνικός λαός σε ποσοστό πολύ κοντά στο 60% τοποθετείται σε πρόσφατη δημοσκόπηση υπέρ της επιστολικής ψήφου των αποδήμων και υπέρ της ψήφου στην εκλογική Περιφέρεια στην οποία είναι εγγεγραμμένοι.

Ίσως στο εγγύς μέλλον να δοθεί άλλη ευκαιρία να ψηφιστεί ένας Νόμος όπως πρέπει και όπως τον θέλουν οι απόδημοι και όπως τον χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ σήμερα, η Ελληνική πατρίδα. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να μείνει “αδέσμευτος” να τον διεκπεραιώσει.