ΓΝΩΜΗ: Τα διλήμματα για την ψήφο των Αποδήμων και η πραγματικότητα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Διατυπώνουν ορισμένοι, μεταξύ αυτών και ο Υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα απόδημου ελληνισμού, κ.  Αντώνης Διαματάρης, καλοπροαίρετα, είμαστε βέβαιοι, το δίλημμα: «Ολα ή τίποτα για την ψήφο των αποδήμων;» Ο ίδιος ο κ. Διαματάρης έχει με ευθύτητα, επίσης, δηλώσει πως ο ίδιος διαφωνεί με τις “αξιώσεις” της αντιπολίτευσης καθώς επίσης, όπως είπε, και ο Πρωθυπουργός.

Αν η πολιτική «είναι η τέχνη του εφικτού», ο διάλογος είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Στο πνεύμα αυτό, σημειώνουμε τα ακόλουθα:

Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση, απεναντίας, θα ήταν πράξη ευφυής, να δεχθεί να ξεπεραστεί ο «σκόπελος» των 200 ψήφων που επιβάλλει το Σύνταγμα για την ψήφιση Νόμου «που ορίζει  τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος  από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια».

Να ψηφιστεί, δηλαδή,  σήμερα που φαίνονται «κλειδωμένες» οι 200 ψήφοι, ο Νόμος και «να εξασφαλίσει, δηλαδή, μια μεγάλη πρώτη αρχή. Μια αρχή που στην επόμενη ευκαιρία θα βελτιώσει για να την φτάσει έτσι στο επιθυμητό αποτέλεσμα», όπως γράφει σε ενυπόγραφο άρθρο του στον «Εθνικό Κήρυκα» (2 Νοεμβρίου, 2019)  ο Υφυπουργός κ. Αντώνης Διαματάρης, αλλά λένε και πολλοί άλλοι, πολιτικοί ή μη, επίσης το ίδιο καλοπροαίρετα. Όπως εισηγείτο, άλλωστε, και ο υπογράφων, ήδη από το 2006 στον τότε πρόεδρο του ΣΑΕ κ. Στέφανο Ταμβάκη όταν είχε κατατεθεί στη Επιτροπή της Βουλής σχετικό Νομοσχέδιο πάλι από κυβέρνηση ΝΔ.

Δύο είναι τα ζητήματα που διαφοροποιούν σήμερα (2019) τη στάση μας απέναντι στην θεωρία του «ας πάρουμε σήμερα το έλασσον και αύριο το αλλάζουμε στο μείζον».

  1. Το 2006, η βασική διαφορά κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, ήταν η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να δεχθεί την επιστολική ψήφο. Αυτή, όμως, προβλέπονταν στο Σύνταγμα και, επομένως, εάν αργότερα συμφωνούσαν κάποια κόμματα να την εισάγουν και συγκέντρωναν πλειοψηφικό αριθμό ψήφων, μπορούσαν να το κάνουν με μία απλή τροποποίηση του Νόμου, δίχως, δηλαδή να χρειάζεται Συνταγματική Αναθεώρηση.  Αλλά να που καίτοι πέρασαν 13 ολόκληρα χρόνια από τότε, τα κόμματα δεν συμφωνούν ακόμη στην Επιστολική ψήφο! Επίσης τότε (2006) δεν είχε τεθεί θέμα αναθεώρησης του Συντάγματος αλλά απλής ψήφισης του Νόμου που προέβλεπε το Σύνταγμα.
  2. Σήμερα, όμως, μιλάμε για θεμελιώδεις «μετατοπίσεις» από το προταθέν νομοσχέδιο της κυβέρνησης.  Μετατοπίσεις που αποδέχεται «συναινετικά» ο Πρωθυπουργός, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Στο βωμό της ψήφισης του Νόμου. Επομένως πρέπει να μπουν οι “συναινετικές” αλλαγές στο Σύνταγμα.  Ήδη έχει κατατεθεί από την κυβέρνηση η ακόλουθη πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 54 (παρά  και τις επιφυλάξεις συνταγματολόγων εάν μπορούν οι τροποποιήσεις ενός αναθεωρητέου άρθρου να ακυρώνουν τις προβλέψεις ενός άλλου, μη αναθεωρητέου, άρθρου -51- του ίδιου Συντάγματος).

«Το Άρθρο 54 αναθεωρείται και προστίθεται νέα παράγραφος 4 ως ακολούθως: “4. Με τον νόμο της παραγράφου 4 του άρθρου 51 μπορεί να τίθενται προϋποθέσεις στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στον τόπο διαμονής τους από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια, όπως η κατοχή αριθμού φορολογικού μητρώου, ο χρόνος απουσίας από τη χώρα ή η παρουσία στη χώρα για ορισμένο χρόνο στο παρελθόν. Με τον νόμο της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου μπορεί να ορίζεται ότι ορισμένες θέσεις του ψηφοδελτίου επικρατείας κάθε κόμματος καταλαμβάνονται υποχρεωτικά από τον ελληνισμό της διασποράς. Με τον νόμο της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου μπορεί να καθιερώνονται μία ή περισσότερες εκλογικές περιφέρειες απόδημου Ελληνισμού, κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου».

Τι σημαίνει αυτό; Αυτό, με την απλή λογική, σημαίνει ότι αν θεσμοθετηθεί σήμερα π.χ. η προϋπόθεση του χρόνου απουσίας από την Ελλάδα, (που είναι και το μείζον ζήτημα διαφωνίας των αποδήμων) για να αλλάξει ή να καταργηθεί, θα απαιτηθεί ΝΕΑ Συνταγματική Αναθεώρηση. Η οποία, όμως, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 110 του Συντάγματος, «δεν επιτρέπεται να κινηθεί νέα διαδικασία αναθεώρησης, πριν παρέλθουν πέντε έτη από την περάτωση της προηγούμενης». Επιπλέον, πρέπει η μία Βουλή να προσδιορίζει ως αναθεωρητέες τις όποιες διατάξεις του Συντάγματος και μία άλλη Βουλή, ίσως η επόμενη, θεωρητικά, όμως, και η μεθεπόμενη, να προχωρήσει στην Αναθεώρηση. Και πάντα με τις απαραίτητες πλειοψηφίες…

Με απλά λόγια και πάντα με την απλή, άδολη, λογική πιστεύουμε πως ασχέτως των καλών προθέσεων, ό,τι μπει σήμερα στο Σύνταγμα αναφορικά με την ψήφο των Ελλήνων Ψηφοφόρων του Εξωτερικού, δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ!

Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, αρκεί μία κυβερνητική ανακοίνωση για να τα αποκαταστήσει. Με χαρά και ευθύτητα θα την αναρτήσουμε στην Panhellenic Post.

Επομένως μπροστά στο δίλημμα «Όλα ή τίποτα για την ψήφο των αποδήμων;» προτάσσεται έτερο δίλημμα: “Ισότιμη ψήφος ή καθόλου ψήφος των αποδήμων;” Άλλωστε, οι απόδημοι που θέλουν, μπορούν με κόπο χρήμα και χρόνο, να φθάσουν στην Ελλάδα και να ψηφίζουν. Το δικαίωμα το έχουν. Το “κομματικό συμφέρον” είναι αυτό που μπερδεύει τα πράγματα!

Πρέπει ο καθένας να βάλει το χέρι στην καρδιά. Και να αποφασίσει. Τα ναι μεν αλλά τελειώνουν.  Ο Κυριακός Μητσοτάκης δεν εκλέχθηκε Πρωθυπουργός -μετά την αριστερόστροφη 5ετία Τσίπρα- για να προσπορισθεί μερικά “ψηφαλάκια”,  αλλά για να βγάλει την χώρα από το τέλμα αξιών που την οδήγησε στην οικονομική της καταστροφή.  Με αποφασιστικά, τολμηρά και σωστά μέτρα. Και είναι αυτός που θα λάβει την τελική πολιτική απόφαση.

Οι Απόδημοι Έλληνες, θα πάρουν τις δικές τους αποφάσεις.