Οι Έλληνες πιλότοι «ακτινογραφούν» τους Τούρκους: «Χάνουν παντού στον αέρα» – Η πίεση να φέρουν «νίκες» και οι υπερπτήσεις

Τρομακτική πίεση φαίνεται ότι δέχεται το τελευταίο διάστημα η τουρκική Πολεμική Αεροπορία να παρουσιάσει «δράση», «επιτυχίες», «νίκες» στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

«Χάνουν παντού στον αέρα. Αυτό τους εκνεύριζε πάντα, το ίδιο γίνεται και τώρα. Οδηγούνται σε σπασμωδικές κινήσεις χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα», ανέφερε χαρακτηριστικά ανώτατη πηγή του Ελληνικού Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.

Η επιχείρηση «Ατσάλινο Βέλος» πριν από δύο εβδομάδες στην Κύπρο με τα ελληνικά μαχητικά αλλά και το μεταγωγικό C-130 να «σμπαραλιάζουν» απ’ άκρη σ’ άκρη ολόκληρη την τουρκική αεράμυνα δεν ήταν το μοναδικό γεγονός που εξέθεσε τα τουρκικά «φτερά» και συνολικά το σύστημα επιτήρησης. Και τα εξέθεσε όχι τόσο απέναντι στη στρατιωτική ηγεσία της Άγκυρα, η οποία γνωρίζει από πρώτο χέρι τι γίνεται καθημερινά στο Αιγαίο αλλά κυρίως απέναντι στους πολιτικούς αξιωματούχους σε κορυφαίο επίπεδο.

Τι ακολούθησε; Προφανώς η εντολή που μετατράπηκε σε διαταγή για συνεχείς προκλήσεις, μαζικές παραβιάσεις και υπερπτήσεις κυρίως πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά. Βέβαια, αυτές ήταν στοχευμένες, στα νησιά του γνωστού καταλόγου αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας που παρουσιάζει η Άγκυρα.

Αλλά ακόμα κι έπειτα από την κλιμάκωση των επιθετικών ενεργειών στον αέρα, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προκλήσεων παραπέμπουν όχι σε μια αποφασισμένη με υψηλό ηθικό αεροπορία αλλά σε μια φοβική αεροπορία που απλά εκτελεί διαταγές. «Σου δίνουν την εντύπωση ότι μπαίνουν στο Αιγαίο απλά για να βγάλουν την υποχρέωση», λένε με νόημα τα ελληνικά γεράκια που καλούνται να τους αναχαιτίσουν. Ανάμεσα σ’ αυτούς βέβαια υπάρχουν και οι «σκληροί», οι οποίοι όμως αποτελούν μειοψηφία και συνήθως δεν εμπιστεύονται καν τον Νο2 του σχηματισμού τους.

Το μεγάλο ασφαλές ύψος…

Όλες οι υπερπτήσεις κατά πάγια τακτική των γειτόνων γίνονται ουσιαστικά στη «στρατόσφαιρα», με τους Τούρκους πιλότους να αποφεύγουν τις επικίνδυνες για πολλούς λόγους χαμηλές διελεύσεις.
Δείχνουν να αποφεύγουν όσο μπορούν να εμπλακούν με τα ελληνικά μαχητικά και πηγαίνουν σε πιο «safe» επιλογές απλά για να «καταγραφεί» αυτό που τους ζητήθηκε, χωρίς να παίρνουν το παραμικρό ρίσκο όπως έκαναν στο παρελθόν αφού πετάνε πάνω από «εχθρικό» έδαφος. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι στα 28.000 πόδια δεν καίνε γρήγορα το καύσιμο τους αν και ξέρουν πως τους περιμένει, αν απαιτηθεί, το ιπτάμενο τάνκερ.

Οι Έλληνες πιλότοι όμως έχουν προχωρήσει σε μια ακόμη σημαντική διαπίστωση. Σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και από τα διακριτικά στις κάσκες των Τούρκων χειριστών (βαμμένες με παλαιά τεχνοτροπία) αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για πιλότους οι οποίοι πιθανότατα επανήλθαν πρόσφατα στις τάξεις της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας μετά το ”παιδομάζωμα” Ερντογάν, όταν ξέμεινε από ιπταμένους εξαιτίας του πραξικοπήματος.
Η φωτογραφία η οποία δημοσιεύτηκε πριν από λίγους μήνες και δείχνει Τούρκο ιπτάμενο αρκετά προχωρημένης ηλικίας με μακριά μαλλιά ο οποίος πιθανότατα «επιστρατεύτηκε» από κάποια ιδιωτική αεροπορική εταιρία αποδεικνύει ότι η TAF δεν διαθέτει ακόμη πλεόνασμα «νέου αίματος» με επιχειρησιακή εμπειρία.

Οι επιτελείς της Πολεμικής μας Αεροπορίας έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τρία και πλέον χρόνια μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος οι διαθεσιμότητες των γειτόνων σε χειριστές αλλά και σε τεχνικό προσωπικό φαίνεται να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ητΤουρκική Πολεμική Αεροπορία προτιμά να κρατά στον αέρα για πολλές ώρες τα ίδια μαχητικά, ανεφοδιάζοντάς τα με το ιπτάμενο τάνκερ που διαθέτει παρά να απογειώσει άλλα αεροσκάφη με ξεκούραστους ιπταμένους. Έτσι υποχρεώνει πιλότους να πετούν πολλές φορές ακόμα και πέντε συνεχόμενες ώρες.

Επιπλέον, τα γεράκια της Άγκυρας απογειώνονται σχεδόν πάντα από τις ίδιες αεροπορικές βάσεις, διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στο Αιγαίο ενώ οι μονάδες «readiness» πλησίον των ακτών συνήθως φιλοξενούν τα κατασκοπευτικά CN-235 κι όχι ούτε  ένα ζεύγος μαχητικών. Την ίδια ώρα  τα «φυσικά αεροπλανοφόρα» της Ελλάδας είναι πάντα γεμάτα με ετοιμοπόλεμα οπλισμένα μαχητικά.

Από την άλλη πλευρά οι Έλληνες πιλότοι ζητούν να «βάζουν» όσο περισσότερες πτητικές ώρες είναι δυνατό. Ακόμα και οι πιλότοι που δεν υπηρετούν σε πολεμικές μοίρες επιθυμούν διακαώς  να πετούν σε τακτά χρονικά διαστήματα για να παραμείνουν διαθέσιμοι, με το επιτελείο να καταβάλει προσπάθεια παρά την οικονομική στενότητα να αυξήσει τις ώρες πτήσεις ειδικά για τα «γεράκια» που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αναχαίτισης και όχι μόνο.