Άποψη: Η ομογένεια συζητά για το θέμα της ψήφου από το εξωτερικό. Η αρχή έγινε και ήταν καλή

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Κατ΄ αρχάς,  το γεγονός ότι αντιπρόσωποι έντεκα ομογενειακών οργανώσεων  συγκεντρώθηκαν  στην Νέα Υόρκη, την Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019, και συζήτησαν για το θέμα της ψήφου των Ελλήνων ψηφοφόρων  που βρίσκονται  -μόνιμα ή πρόσκαιρα- εκτός εθνικών συνόρων, δηλαδή στο εξωτερικό, είναι εξάπαντος  πολύ  θετικό.  Ακόμη περισσότερο ελπιδοφόρος , όμως, είναι η είδηση ότι την πρωτοβουλία για τη συνάντηση δεν την είχε κάποιος φορέας εξουσίας (Αρχιεπισκοπή, Προξενείο κλπ.) αλλά μία σχετικά νεοσύστατη  δυναμική οργάνωση, το  Hellenic Congress of America.

Για όσους δεν εθελοτυφλούν, αυτό δείχνει ότι  η ομογένεια έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί πως πρέπει να ξεπεράσει την περιστασιακή της αδράνεια.  Για όσους δε, συστηματικά αναζητούν σε οποιαδήποτε νέα προσπάθεια ψεγάδια και ψήγματα, για να την κακολογήσουν, ας έχουν υπόψη τους:  Στην συγκεκριμένη συγκέντρωση  προσκλήθηκαν και προσήλθαν εκπρόσωποι συγκεκριμένων δέκα οργανώσεων.  4-5 εκπρόσωποι από κάθε οργάνωση  είναι ένας ευπρεπής αριθμός εκπροσώπησης.  Επομένως, το ότι προσήλθαν περισσότεροι από 100 άτομα (εκπρόσωποι  συν ορισμένους άλλους), αυτό συνιστά σαφή επιτυχία της προσπάθειας.

Οργανωτικά, η αρχή έγινε. Και ήταν καλή. Σε επόμενη επί του θέματος συγκέντρωση η προετοιμασία πρέπει να είναι πληρέστερη, οι προσκλήσεις να αφορούν πολύ περισσότερες οργανώσεις και η σύνθεση του πάνελ  να απαρτίζεται από έγκριτους  μεν ομιλητές,  όπως ήσαν οι εισηγητές της Πέμπτης,  αλλά, παράλληλα, και απόλυτα εξοικειωμένους  με το αντικείμενο της συζήτησης, που είναι κατά βάση πολιτικό-κοινωνικό.

Εκείνο που θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι πως η θεματολογία αυτών των νέων –επί του θέματος-  συγκεντρώσεων δεν μπορεί να είναι ίδια με της περασμένης Πέμπτης.  Στο πολιτιστικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής, στη Νέα Υόρκη,  οι τοποθετήσεις έπρεπε να είναι για την ψήφο των αποδήμων, αλλά, δυστυχώς, εστιάστηκαν στο τι προτείνουν τα ελληνικά κόμματα για την ψήφο των Αποδήμων. Πολλά εκ των οποίων δεν έχουν ακόμη δημοσιεύσει τις προτάσεις τους.   Γι αυτό και η συγκέντρωση  κατέληξε –κακώς- σε μη έκδοση κοινού ανακοινωθέντος.

Κατά την άποψή μας, δεν θα έπρεπε να ασχοληθούν καθόλου οι ομιλητές  με το τι σκέφτονται,  τι μεθοδεύουν και τι δημοσιοποιούν αναφορικά με την ψήφο των Αποδήμων, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Αυτά κάνουν τη δική τους δουλειά. Και οι Απόδημοι Έλληνες Ψηφοφόροι τη δική τους. Που είναι  η αξίωσή τους να εφαρμοστεί επιτέλους το Σύνταγμα της γενέτειρας.  Με άλλα λόγια, έπρεπε και πρέπει να απασχολεί αυτές τις συγκεκριμένες συγκεντρώσεις μόνον η πλευρά των Αποδήμων Ελλήνων: Στην κατάληξή τους, τα συμπεράσματα και οι αποφάσεις να λάβουν τη μορφή Υπομνήματος προς την Ελληνική Κυβέρνηση και τα πολιτικά Κόμματα, γνωστοποιώντας τους τις θέσεις των Αποδήμων ψηφοφόρων.

Το  τι, δηλαδή,  οι απόδημοι Έλληνες ψηφοφόροι θέλουν να γίνει με τον  Νόμο,  ώστε να διευκολυνθούν στην άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος από τον τόπο κατοικίας τους.

1. Θέλουν κάλπες στα Προξενεία; Τους διευκολύνει ,άρα ζητούν, επιστολική ψήφο; Προτιμούν την ηλεκτρονική ψήφο; Θέλουν μικτό σύστημα ψηφοφορίας κάλπες και επιστολική;  Αυτό είναι η μία διεκδίκηση.
2. Η άλλη διεκδίκηση έχει να κάνει με την αξίωση των εκτός Ελλάδος ψηφοφόρων η ψήφος τους να είναι ισοβαρής με την ψήφο των Ελλήνων που ψηφίζουν στην Ελλάδα. Το παράδειγμα των ετεροδημοτών είναι  το μοντέλο. Αυτό λέει το Σύνταγμα της Ελλάδος (Άρθρο 51 εδάφιο 4). Αυτό κάνουν και όσοι απόδημοι Έλληνες ψηφοφόροι διαθέτουν χρόνο και χρήμα και ταξιδεύουν στην γενέτειρα και ασκούν εκεί το εκλογικό τους δικαίωμα.

Προσοχή: Διακρίσεις, διαχωρισμοί και αποκλεισμοί πέραν εκείνων που προβλέπονται από το Σύνταγμα (άρθρο 51 εδάφιο 3) είναι αντισυνταγματικές, εκτός εάν υπάρξει αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος.  (Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν έχουν συμπεριληφθεί, όμως, από την προηγούμενη Βουλή, στις αναθεωρητέες). Εξάλλου το άρθρο 4 εδάφιο 2 του Συντάγματος τονίζει: «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις».

Επομένως, όλα είναι ξεκάθαρα. Οι Έλληνες ψηφοφόροι του εξωτερικού ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές όπως  να ήσαν στην Ελλάδα την ημέρα των εκλογών.  Επιμέρους τεχνικά προβλήματα, δυσκολίες κλπ. που αναπόφευκτα  αναφύονται ως εκ των αποστάσεων και  των κατά κράτος θεσμοθετημένων,  θα αντιμετωπισθούν και θα ρυθμιστούν με τον υπό κατάθεση νόμο.

Όσοι δεν έχουν ελληνική Ιθαγένεια, δεν ψηφίζουν. Όσοι δεν έχουν σήμερα ελληνική Ιθαγένεια, αλλά διαθέτουν τα προσόντα να αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια στο μέλλον, άρα και δικαίωμα ψήφου, το θέμα αυτό δεν θα το αντιμετωπίσει ο εκλογικός νόμος, αλλά  ο νόμος που ορίζει τα προσόντα που απαιτούνται για να ονομάζεται κάποιος Έλληνας πολίτης. (Αρθρο 4  εδάφιο 3). Εξάλλου, σύμφωνα πάντα με το ίδιο άρθρο, «…Επιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνο σε περίπτωση που κάποιος απέκτησε άλλη ιθαγένεια…».

(Σ.σ. Δεν θα ανακύψει, πάντως, παρόμοιο πρόβλημα. Όχι σε αξιόλογη έκταση.΄Ομογενής τρίτης, τέταρτης κλπ. γενιάς, δεν θα ενδιαφερθεί να λάβει την ελληνική Ιθαγένεια, πολύ περισσότερο να ψηφίζει στις ελληνικές εκλογές.  Αν το κάνει, θα πρέπει να γνωρίζει ότι μαζί με την ψήφο θα πρέπει να εκπληρώσει και άλλες υποχρεώσεις που απορρέουν από την Ιθαγένεια, όπως είναι η στράτευση.  Αυτός ο ομογενής ψηφοφόρος, φυσιολογικά θα κατευθυνθεί στο να εγγραφεί στους τοπικούς εκλογικούς καταλόγους  και να ασκεί, εκεί όπου ζει,  το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι).

Επί του «από δω και πέρα» πρακτέου, άποψη του γράφοντος είναι  πως πρέπει να οργανωθεί μία παναμερικανική συγκέντρωση με θέμα την ψήφο, και  με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων ανεξαιρέτως  των Ομοσπονδιών  και των εθνικοτοπικών οργανώσεων. Και  πρέπει κατά παρόμοιο τρόπο να γίνουν συζητήσεις και συγκεντρώσεις  σε όλες τις μεγάλες ομογενειακές παροικίες  π.χ. Ευρώπη, Αυστραλία κ.α.

Και, στο τέλος, μία πανομογενειακή συγκέντρωση – ίσως στην Ελλάδα;-  σε επίπεδο προέδρων, με καθολικό αίτημα προς τα ελληνικά κόμματα, και να θεσμοθετήσουν και να ψηφίσουν (επιτέλους!) την επιστολική ψήφο.

Το εγχείρημα θα είναι μεγάλο, αλλά αξίζει τον κόπο: Το κάτω-κάτω θα αναδειχθεί  η δυναμικότητα του Απόδημου Ελληνισμού και ενισχυθούν οι δεσμοί του με την γενέτειρα.

Ας το σκεφθούν οι ομογενειακοί παράγοντες.