Σχόλιο της Panhellenic Post επί της προτάσεως ΣΥΡΙΖΑ για την ψήφο των Αποδήμων – Ψήφος με βάρος “πούπουλου”!

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το φόβο του για την ψήφο των Αποδήμων έδειξε  ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτοντας πρόταση για την συμμετοχή των Ελλήνων Ψηφοφόρων του Εξωτερικού στις βουλευτικές εκλογές, χωρίς, όμως, η ψήφος τους να να προσμετράται καν στο εκλογικό αποτέλεσμα στο σύνολο της Επικράτειας!

Δηλαδή,  προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση μιά ψήφο με βάρος “πούπουλου”, ώστε να μην μπορούν οι εκτός Ελλάδος ψηφοφόροι να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα! Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπαναχώρησε σε ό,τι αφορά  παλαιότερη θέση του, σχετικά το ενιαίο ψηφοδέλτιο, προτείνοντας πλέον κάθε κόμμα να έχει διαφορετικό.

Η κραυγαλέα απόδειξη του φόβου που διακατέχει το ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την ψήφο των εκτός Ελλάδος Ελλήνων ψηφοφόρων είναι η ακόλουθη αποστοφή των δηλώσεων Κατρούγκαλου: “Εφόσον δε ο Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας διαχρονικά καθιερώνει το «δίκαιο του αίματος» (jussanguinis), βάσει του οποίου αναγνωρίζεται η ελληνική ιθαγένεια σε οποιονδήποτε μπορεί να αποδείξει, σε απεριόριστο γενεαλογικό βάθος, την καταγωγή του από Έλληνα ή Ελληνίδα πολίτη, δυνητικά οι Έλληνες εκλογείς εξωτερικού μπορεί να ανέρχονται σε εκατομμύρια”.

Κι όμως, η προσχηματική αυτή “αλήθεια” εύκολα “θεραπεύεται” με μία χρονική δικλείδα, όπως έχουν θεσπίσει πολλές άλλες χώρες. Ότι, δηλαδή, ο Έλληνας ψηφοφόρος του Εξωτερικού εάν απουσιάζει από την Ελλάδα συνεχώς για (π.χ.) 10 χρόνια, χάνει το δικαίωμα ψήφου. Οπότε εκείνο το “σε απεριόριστο γενεαλογικό βάθος” που μπορεί να εξασφαλίσει δικαίωμα ψήφου, ατονεί εντελώς.

Προτείνει, ακόμη o  ΣΥΡΙΖΑ τη θέσπιση  “βουλευτών Εξωτερικού” και οι οποίοι θα κυμαίνονται  από 3 μέχρι 12, ήτοι ανάλογα με τον αριθμό των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού. Για παράδειγμα, όπως τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν ο αριθμός όσων ψηφίσουν είναι μέχρι 180.000 ψήφοι θα εκλέγονται 3 βουλευτές. Για κάθε 60.000 βουλευτές πέρα από τον αριθμό αυτό θα εκλέγεται ένας ακόμη, που θα αφαιρείται από τον αντίστοιχο αριθμό βουλευτών Επικρατείας «εσωτερικού», οι οποίες, κατά τα λοιπά, θα κατανέμονται με βάση το γενικό αποτέλεσμα της Επικράτειας.

Εδώ, το Σύνταγμα είναι επίσης σαφές και κανένα περιθώριο αυθαίρετου ορισμού ανά δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρους αφήνει, ως προς τον αριθμό των βουλευτών που εκλέγονται. Επιτάσσει το Σύνταγμα: «…Ο αριθμός των Βουλευτών κάθε εκλογικής Περιφέρειας ορίζεται με προεδρικό Διάταγμα, με βάση το νόμιμο πληθυσμό της Περιφέρειας που προκύπτει, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, από τους εγγεγραμμένους  στα οικεία δημοτολόγια…»

Το δε το μοντέλο Γαλλίας, Πορτογαλίας και Ιταλίας που επιλέχθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και που αφορά στην εκλογή σε κάθε μεγάλη γεωγραφική περιφέρεια του εξωτερικού βουλευτή που θα  εκπροσωπεί όσους διαμένουν σε αυτή, (σκεφθείτε, για ΟΛΗ την Αμερική, ΕΝΑΣ βουλευτής!) σκοπίμως παραβλέπουν ότι επιλεκτικά αναφέρονται σε χώρες που είχαν στο παρελθόν ή διατηρούν έως και σήμερα αποικίες και ομόγλωσσους συμπαγείς εθνικούς πληθυσμούς  σε άλλα κράτη.

Κοντολογίς, η μη συμπερίληψη στο οριστικό εκλογικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της επικράτειας της ψηφοφορίας, δεν γίνεται «για καθαρά λόγους ασφάλειας δικαίου…», αλλά για λόγους «προστασίας» του πολιτικού συστήματος, και. ιδιαίτερα του αριστερόστροφου, που αυτονόητα έχει αδυναμία να «επηρεάσει» την ψήφο ή την κρίση των ψηφοφόρων στο εξωτερικό. Αποτελεί δε κατά τούτο καταστρατήγηση της αρχής της ισότητας της ψήφου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι η πρόταση του, που ουσιαστικά υποβαθμίζει έως και ακυρώνει την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, εξηγείται στη λογική ότι «οι πολίτες που βρίσκονται στο εξωτερικό ούτε την ίδια πληροφόρηση έχουν, ούτε συμμετέχουν με τον ίδιο τρόπο στον κοινό δημόσιο χώρο με όσους βρίσκονται εντός επικράτειας» και άρα είναι «πολιτικά αναγκαίο η ψήφος τους να σταθμίζεται με διαφορετικό τρόπο από ότι η ψήφος των τελευταίων».

Εδώ σκοπίμως το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ παραβλέπει: 1.Οι Έλληνες ψηφοφόροι του εξωτερικού έχουν καθημερινή πρόσβαση στον έντυπο ομογενειακό Τύπου, στην Τηλεόραση και στο διαδίκτυο. Άρα έχουν όλη την πληροφόρηση που χρειάζονται. Επιτροσθέτως, δε, συχνά επισκέπτονται την γενέτειρα, ιδίως τα καλοκαίρια. Αλλά και οι Έλληνες πολίτες την πληροφόρησή τους την αντλούν ακριβώς από τον Τύπο, έντυπο, ερτζιανό και ηλεκτρονικό. 2. Συμμετέχουν συνεχώς στο «δημόσιο χώρο» καθώς για την διεκπεραίωση υποθέσεών τους έρχονται σε επαφή με τη δημόσια διοίκηση, εφορίες, δήμους, τελωνεία, κτηματολόγια, εκκλησίες κλπ.

Η διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην πρόταση της Κυβέρνησης για την ψήφο αποδήμων είναι κάθετη. Τόσο όσο χρειάζεται για να αποκλειστεί περίπτωση εκ μέρους βουλευτών του «πριμοδότησης» με ψήφους. Άρα και επειδή ΟΛΟΙ οι άλλοι βουλευτές αθροίζονται 199, δεν διαγράφεται πιθανότητα ψήφισης του Σχεδίου Νόμου της ΝΔ. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι δεν θα καταθέσει το Νομοσχέδιο στην Βουλή και δεν κάνει διάλογο ο πρωθυπουργός με τους άλλους αρχηγούς σε μια προσπάθεια (μάταιη;) να βρεθεί η χρυσή τομή.

Εν κατακλείδι, ελέγχεται ο κ. Κατρούγκαλος και για την αναφορά του ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα, στα σαράντα χρόνια που εκκρεμεί η προαναφερθείσα συνταγματική επιταγή, που και εξειδίκευσε στην αναθεώρηση την αρχική πρόβλεψη, και φρόντισε να καταρτιστεί συγκεκριμένη πρόταση νόμου». Από το 2005 υπάρχει η σχετική πρόταση Νόμου στη Βουλή από τη Νέα Δημοκρατία, μετά το 2009 και μετά πάλι το 2016.