Στοχασμοί: Για να εξηγούμαστε

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Τον άνθρωπο φοβούμαι, που προσδοκά με σκυφτό κεφάλι από τα ψίχουλα του μεγάλου τραπεζιού να του πετάξουν για να τραφεί, αντί να απαιτεί το μερτικό του από τη ζωή.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που ζηλεύοντας τα όνειρα των άλλων ξεφτιλίζει τη ζωή του και κυλιέται στις λάσπες προκειμένου να νοικιάσει λίγο από την ευτυχία τους.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που αντί να μείνει στις επάλξεις του ονείρου της ανθρωπότητας, λακίζει υποβαθμίζοντας το όνειρο σε εφιάλτη για όλες τις γενιές που θα ακολουθήσουν.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που επιθυμεί να ακούει κολακείες και υποσχέσεις έστω και αν ξέρει το ανέφικτό τους επειδή θα βολέψει και θα εξασφαλίσει τη συνέχεια της μιζέριας του.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που συμβιβάζει την αξία της ζωής και ζει υποταγμένος στην καθημερινή αφαίμαξή της, πείθοντας τον εαυτό του πως έτσι ζει.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που πιστεύει στο φόβο του λύκου αρνούμενος την δύναμη του κοπαδιού και δεν καταλαβαίνει ότι ο ποιμένας του είναι αυτός που θα τον σφάξει.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που έμαθε να λέει τη λέξη αγάπη, αλλά δεν έμαθε να τη νοιώθει και τη χρησιμοποιεί σε κάθε είδους φονικό που κάνει.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που μεταβιβάζει τη δύναμή του σε όλους τους σωτήρες του, επειδή δεν θέλει να έχει την ευθύνη και τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από αυτήν.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που θα πατήσει τη σκανδάλη σαν καλό και υπάκουο παιδάκι χωρίς καμία κρίση για τον “καλό πατέρα” που τον βάζει να αφαιρεί ζωές.
Τον άνθρωπο φοβούμαι, που δηλώνει ότι είναι οτιδήποτε άλλο από άνθρωπος, εντάσσοντας τον εαυτό του σε κάποια ομάδα και αφήνοντας όλους τους άλλους απέξω.
Τέλος, τον άνθρωπο φοβούμαι, που δεν γλύκανε ποτέ του την ψυχή του με λίγο άρωμα ανθρωπιάς, και έχασε το δικαίωμα να ονομάζεται έτσι.
…η πολιτική μου τοποθέτηση επί των ημερών και των αιώνων.