Έλληνες Μικράς Ασίας: Που υπήρχαν, πότε μειώθηκαν

Η εκκαθάριση του ελληνικού στοιχείου από την Μικρά Ασία ξεκίνησε από την Μικρασιατική Καταστροφή αλλά ολοκληρώθηκε τις επόμενες δεκαετίες σε συνδυασμό με το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Χάρτης του 1910 δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες κατείχαν μεγάλο μέρος της περιοχής: το κομμάτι που σήμερα ονομάζουμε Ευρωπαϊκή Τουρκία, την Κωνσταντινούπολη, το παραθαλάσσιο μέτωπο προς το Αιγαίο, τα παράλια του Εύξεινου Πόντου, το Ασιατικό κομμάτι της θάλασσας του Μαρμαρά, στην περιοχή της Βιθυνίας, καθώς και αρκετοί θύλακες στα νότια, στην περιοχή της Κιλικίας και στην ενδοχώρα.

Όπως αναφέρουν τα στατιστικά στοιχεία του 1912 ο ελληνισμός ήταν η μεγαλύτερη μειονότητα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και αποτελούσε περίπου το 20% της Μικράς Ασίας.

Αντίστοιχα οι οι μουσουλμάνοι (Τούρκοι, Κούρδοι, Κιρκάσιοι, Άραβες και Αλβανοί) ανέρχονταν σε 7,2 εκατ. οι Έλληνες σε 2 εκατ., οι Αρμένιοι σε 649 χιλ., οι Εβραίοι σε 78 χιλιάδες, οι Βούλγαροι σε 6 χιλ., οι αθίγγανοι σε 19 χιλ. και ο ξένος πληθυσμός σε 220 χιλιάδες. Σύμφωνα με την απογραφή το σύνολο του πληθυσμού της Μικράς Ασίας τότε άγγιζε τα 10,2 εκατομμύρια ανθρώπους.

Σήμερα από τα δύο περίπου εκατομμύρια Ελλήνων έχουν μείνει μόνο πέντε χιλιάδες που ζουν κυρίως στην Κωνσταντινούπολη.