Στοχασμοί: Για την καθοδήγηση

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Δάσκαλε να μιλήσω θέλω στον κόσμο, αλλά στην τελική δεν ακούει κανείς τίποτα!
-Αγαπητέ μου, υπάρχει μια αρχή που λέει: αν έτσι το πιστεύεις, έτσι είναι για σένα. Αν κάποιος θέλει ειλικρινά να μάθει κάτι, πρέπει πρώτα να πετάξει όσα πιστεύει. Και αυτό είναι μια δουλειά που αρνούνται να την κάνουν.
Καθήκον ύψιστο είναι το να δείχνεις! Η πλήρης αποστασιοποίηση από το αν θα δουν, είναι εξίσου σοβαρό καθήκον. Χώνεψε ότι ο καθένας έχει το μονοπάτι του να διαβεί σε αυτή τη ζωή, και άφησέ τον να το διαβεί. Οφείλεις να είσαι πάντα εκεί, πάντα να δείχνεις, όχι επικριτικά, όχι δασκαλίστικα, ούτε υπεροπτικά, αλλά με αληθινή πρόθεση να διευκολύνεις.
Εδώ είναι που μπερδεύονται όλοι. Διευκόλυνση σημαίνει ότι σου δείχνω ένα καθαρό δρόμο, στον οποίο όμως δεν εμπλέκομαι εγώ αν θα τον πάρεις! Είναι δική σου η τελική απόφαση. Σου μιλώ και ταυτόχρονα απελευθερώνω τον εαυτό μου από τα αποτελέσματα αυτού που σου είπα.
Να θυμάσαι την ανθρώπινη αρχή: αν έτσι το πιστεύεις, έτσι είναι για σένα. Έτσι θα καταλάβεις γιατί δεν μπορούν να δουν παραδίπλα τους, γιατί δεν γίνεσαι κατανοητός, γιατί επαναλαμβάνουν συνεχώς το ίδιο μοτίβο ζωής ακόμα και αν δεν τους βολεύει. Έτσι θα καταλάβεις γιατί είναι άσκοπο να επιμένεις να ντύνεις με μαργαριτάρια τα γουρούνια. Έτσι θα καταλάβεις ότι η υποχρέωσή σου ξεκινάει τη στιγμή που ανοίγεις το στόμα σου για να μιλήσεις, και τελειώνει μόλις ολοκληρώσεις αυτό που έχεις να πεις.