ΓΝΩΜΗ: Κάλπες, Κάλπικοι και  Κίβδηλοι βγήκαν στο προεκλογικό παζάρι!

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ενώ έχουν ήδη στηθεί οι κάλπες για τις Ευρωεκλογές, τις Δημοτικές και τις περιφερειακές, η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει μία σειρά προκλήσεων που την φέρνουν αντιμέτωπη τόσο με την Ιστορία της όσο και με το μέλλον της.

Η παράνομα συνταγμένη και  αντισυνταγματικά επικυρωμένη Συμφωνία των Πρεσπών, η προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Κυπριακή ΑΟΖ, η απόρριψη  από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Αλβανίας της υποψηφιότητας του προέδρου της Ομόνοιας Χειμάρρας, Φρέντη Μπελέρη, για την δημαρχεία της περιοχής, είναι μερικές από τις προκλήσεις αυτές στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων της χώρας.

Στο εσωτερικό, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδος  -ασφαλώς βελτιωμένη σε σχέση με το 2015-  παραμένει  πάντα προβληματική, ευάλωτη και  υπό επιτήρηση.

Και ενώ έτσι είναι το γενικότερο πλάνο της Χώρας αυτή την ώρα, οι πολιτικοί αρχηγοί περιοδεύουν ανά την Επικράτεια προς άγραν ψήφων.  Καταστήσαμε, όθεν, και τις Ευρωεκλογές ρυθμιστή  του πολιτικού σκηνικού αποκαλώντας τες ο μεν Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ,  σε πρώτο χρόνο, «δημοψηφισματικού χαρακτήρα», κατόπιν «ψήφο εμπιστοσύνης» και μόλις πρόσφατα «δημοσκόπηση, που θα δείξει τάσεις».  Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης ως «βαρόμετρο» για την απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία! Κανείς δεν μίλησε και δεν μιλάει για την Ευρωβουλή, την πορεία της Ευρώπης και το μέλλον της!

Μάλιστα, ενθουσιασμένος, προφανώς, από τους περιφερόμενους στις συγκεντρώσεις του «Ρομά», ο Αλέξης Τσίπρας , έκανε λόγο από την Λάρισα «για νίκη στο πρώτο ημίχρονο»!

Και ενώ αμφότεροι δίνουν «τα ρέστα τους», με τον κ. Τσίπρα και λόγω ιδιοσυγκρασίας, αλλά και  λόγω του ότι κατέχει τον κορβανά, να υπερακοντίζει σε παροχές εις χρήμα σε τροπολογίες  και σε λαϊκισμό, οι ευρωπαίοι εταίροι κρούουν –εις μάτην- τον κώδωνα του διαφαινόμενου κινδύνου να εκτροχιαστεί και πάλι το τρένο της Οικονομίας.

Στην παραφορά των προεκλογικών λόγων, ο Αλέξης Τσίπρας, ως συνεπής  δημαγωγός, θυμήθηκε και τον Ιησού Χριστό και τον Άρη Βελουχιώτη! Και για μεν το Χριστό έκαμε λογοπαίγνιο πως καίτοι «εμείς δεν κάνουμε σταυρούς εντούτοις, μ΄ αυτά που πιστεύουμε είμαστε πιο κοντά στον Χριστό, από αυτούς που κάνουν τους μεγαλοσταυρούς»!

Για δε τον Άρη, διέπραξε το «αδίκημα» να παραλληλίσει τη δική του ομιλία με την ομιλία του Άρη στην ίδια πόλη, τη Λαμία πριν από 74 χρόνια. Καμία σχέση!

Ο Άρης, ξεκινώντας το λόγο του εκείνον είχε πει: «…Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν’ αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν’ ακούσετε αυτά που θα σας πω».

Δηλαδή, τα εντελώς αντίθετα με τον Τσίπρα που και έδωσε και έταξε και λαγούς με πετραχήλια…

Τι τον ήθελε τον Βελουχιώτη;

Πέραν τούτων, και η Ομογένεια, στην  Αυστραλία, την Αμερική και την Αγγλία, βρίσκεται σε πυρετώδη  αναμονή καθώς ετοιμάζεται να υποδεχθεί τους νέους Ιεράρχες της, η κάθε Επαρχία.

Και εδώ, όμως, ίδια καταχνιά. Και εδώ προβλήματα. Και εδώ συμπεριφορές το ίδιο ανίερες –τη φορά αυτή από θρησκευτικά πρόσωπα- με τον ισχυρισμό ότι μπορεί να μην είσαι Χριστιανός, αλλά είσαι (τάχα μου)  κοντά στον Χριστόν!

Ας διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Οι εβδομάδες μπροστά μας θα ξεκαθαρίσουν πολλά πράγματα τόσο στην πατρίδα όσο και στην Ομογένεια.  Ας μην κάνουμε δίκη προθέσεων. Θα είμαστε εδώ να παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα και στις δύο συνισταμένες του Ελληνισμού.

Και να κρίνουμε.