ΓΝΩΜΗ: Με αφορμή την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Για μία ακόμη φορά, η ἡ Α.Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποχρέωσε έναν Αρχιεπίσκοπο Αμερικής να παραιτηθεί του θρόνου του.

Την αρχή είχε κάνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τον Αρχιεπίσκοπο  Βορείου και Νοτίου Αμερικής  Ιάκωβο, το 1996. Με πρόσχημα την ηλικία και την υγεία του.  Ακολούθησε η περίπτωση του αντικαταστάτη του,  Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Σπυρίδωνα το 1999. Ο κ. Βαρθολομαίος τον υποχρέωσε σε παραίτηση μετά τις εναντίον του κατηγορίες που είχαν εκτοξευθεί από πολλούς. Και σήμερα, υποχρεώνεται σε παραίτηση ο κ. Δημήτριος εν σωτηρίω έτη 2019.  Τυπικά, ο Αρχιερέας παραιτήθηκε αυτοβούλως. Τυπικά, μόνον…

Εικοσιτρία χρόνια από την απομάκρυνση του Ιακώβου. Μέσα στα οποία, διαμελίστηκε η άλλοτε κραταιή Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Ειδικότερα, ἀπεσπάσθησαν και ιδρύθηκαν τρεις νέες Μητροπόλεις, ἤτοι Τορόντο, Μπουένος Αϊρες καί Παναμά, περιορισθείσης τῆς Ιερᾶς Αρχιεπισκοπής εις τα όρια τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς. Πάλι με θλιβερή πρωτοβουλία του κ. Βαρθολομαίου…  Όπως, κάτι ανάλογο, άλλωστε, λέγεται ότι «μελετά» να πράξει το Φανάρι και με την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, η οποία, ως γνωστόν,  χήρευσε πρόσφατα.

Ένα είναι βέβαιο. Ότι εάν συνεχισθεί αυτή η «τακτική» του κ. Βαρθολομαίου, να επιζητεί τις παραιτήσεις των Ιεραρχών του, αυτό δεν θα βγει, εν τέλει, σε καλό για την Εκκλησία.  Οι Ιεράρχες πεθαίνουν στο θρόνο τους.  Αυτό είθισται. Όταν η «τάξη» παραβιάζεται, είτε επειδή το «επιζητά» κάποιο ΜΜΕ, είτε επειδή το προκαλούν «διαρροές» ή και το εκβιάζουν  «καταγγελίες», αλλά  ακόμη και επειδή η ηλικία του Ιεράρχη προσφέρει σχετικό «άλλοθι» για τον Πατριάρχη,  τότε υπάρχει γενικότερο εκκλησιαστικό  θέμα,  που πρέπει να μας προβληματίσει.

Οπωσδήποτε:  Κάποια ΜΜΕ του απόδημου Ελληνισμού, θα πανηγυρίζουν από σήμερα τ΄ απόγευμα. Όπως και κάποιοι κονδυλοφόροι θα μιλήσουν πάλι για «οικονομικά σκάνδαλα». Εκείνο, όμως, που θα μείνει ανέγγιχτο από τους πάντες, είναι η θαυμαστή επιτυχία του Γέροντα  Αμερικής Δημητρίου, να  ξεπεραστούν οι διαιρέσεις, να αμβλυνθούν τα πάθη και να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός  που είχε προκαλέσει η πολύκροτη τριετής θητεία του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος. Και κατά τούτο, τουλάχιστον, του άξιζε του Γέροντος Δημητρίου, να φθάσει εις το φυσιολογικό τέλος της Ιεραρχίας του.

Όσο κακή είχε θεωρηθεί για τον κ. Βαρθολομαίο  η επιλογή του κ. Σπυρίδωνα, τόσο είχε κερδίσει τα εύσημα για την εκλογή  του κ. Δημητρίου, ο οποίος δια του ήπιου χαρακτήρος του και της πνευματικότητάς του,  κατάφερε να επουλώσει τις  πληγές στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Αυτή, άλλωστε, δεν είναι και η ύψιστη προσφορά κάθε Ιεράρχη προς  την Εκκλησία και το ποίμνιό Του; Αυτή δεν είναι η Ευαγγελική του Αποστολή;

Θα αναμένουμε να δούμε τις νέες επιλογές του κ. Βαρθολομαίου. ‘Ηδη η Ομογένεια της Αμερικής έχει κακοπάθει και από τις άστοχες επιλογές ορισμένων Ελλήνων πολιτικών. Και έχει πάρει –δυστυχώς- τις αποστάσεις της από το μητροπολιτικό κέντρο. Ελπίζουμε ο διορισμός νέου Αρχιεπισκόπου να γίνει,  με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ώστε να μην δοθεί η τελειωτική βολή στην Ελληνική Ομογένεια της Αμερικής.