Στοχασμοί: Τα τελευταία μου λόγια

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Τα τελευταία μου λόγια.
Αν τούτα είναι τα τελευταία λόγια που θα ακούσεις από μένα, άσε με να σου δώσω λίγη από τη λάμψη που ευτύχισα να με στολίσει στη ζωή μου. Άκου λοιπόν:
Τα λεφτά δεν τρώγονται.
Η ευτυχία είναι εμπειρία ζωής. Δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά από τη στάση σου σε αυτούς.
Η αγάπη είναι επιλογή και βιώνεται. Το μόνο μέρος που πρέπει να ψάξεις για να τη βρεις, είναι μέσα σου.
Ότι βλέπεις, είσαι. Ότι προκαλεί αντίδραση μέσα σου, αυτό είσαι. Ότι σε συγκινεί, είναι το μέσα σου που το βλέπεις να αντανακλάται στο έξω σου. Ψευδαισθήσεις είναι όλα!
Οι άλλοι, σε χρειάζονται. Και σαν παρουσία, και σαν συνάνθρωπο. Συναισθάνσου!
Όλοι φοβούνται. Συνθλίβεις και σε συνθλίβουν σε ένα κύκλο σιωπηλής συνεργασίας. Αν σπάσεις αυτόν τον κύκλο, σπας τις εξαρτήσεις.
Ο φόβος της μοναξιάς, είναι τεχνητός. Αν κατανοούσες ότι όλες οι απαντήσεις είναι μέσα σου, θα φοβόσουν λιγότερο, γιατί η καλύτερη επικοινωνία ξεκινάει από αυτή που έχουμε με εμάς.
Αν δεν ζήσεις τη ζωή σου, θα ζήσεις τη ζωή που σου επιβάλουνε.
Στο σύμπαν, τίποτα δεν περισσεύει. Πόσο μάλλον εσύ! Α! και το σύμπαν είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση για να ασχολείται με αυτούς που κωλυσιεργούν. Ή αφήνεσαι με τη ροή, ή μένεις απέξω.
Οι ασχολίες του νου με τα μικρά και παροδικά, φέρνουν μια μίζερη ζωή. Οι ασχολίες με τα μεγάλα και ουσιώδη, φέρνουν μια μεγαλειώδη ζωή.
Είτε με μια ψάθα στην παραλία φύγεις από τούτη τη ζωή, είτε με παλάτια, τις αναμνήσεις μόνο θα κουβαλήσεις μαζί σου. Φρόντισε να περιέχουν περισσότερα “έζησα”, παρά “θα ήθελα”.
Η συνεχής και αδιάλειπτη επιστροφή στο παρόν σου, είναι μακράν η σημαντικότερη καθημερινή δουλειά που έχεις να κάνεις.
Η άσκηση φέρνει τα αποτελέσματα. Όλα τα άλλα, ανήκουν στα όνειρα.
Ο κόσμος είναι μια χαρά έτσι και εκεί που είναι. Αυτό που δεν σου αρέσει, άλλαξέ το πρώτα σε εσένα, στις αντιλήψεις σου, και στη συμπεριφορά σου.
Η Πραγματικότητα και η Αλήθεια είναι γυμνές μπροστά από τα μάτια μας. Όμως η επεξεργασία τους γίνεται πίσω από τα μάτια μας, μέσα στο μυαλό μας, και εκεί παίρνουν ένα σωρό τρελούς χρωματισμούς μέσω της κρίσης μας.
Ο Παράδεισος είναι στο εμείς. Την Κόλαση τη ζούμε γιατί επιμένουμε στο εγώ.