ΓΝΩΜΗ: Η ΓΓΑΕ, οι παραιτήσεις και οι συνέπειες

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το θέμα της παραίτησης των τριών στελεχών του ΠΡΑΤΤΩ από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι απλό. Όχι, τουλάχιστον, όσο επιθυμεί το Υπουργείο Εξωτερικών να το παρουσιάσει, με την εσπευσμένη ανακοίνωση που εξέδωσε, άμα τη επιστροφή του Υπουργού Γιώργου Κατρούγκαλου από την «επεισοδιακή» συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του.

Δεν υπάρχει αμφιβολία –και εάν υπήρχε ήδη διαλύθηκε- ότι η κυβέρνηση, στην αγωνιώδη προσπάθεια του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία, διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη.

Την πόρτα άνοιξε ο Νίκος Κοτζιάς, ακολούθησαν οι ΑΝ.ΕΛ, του Πάνου Καμένου και τώρα τα τρία στελέχη του ΠΡΑΤΤΩ.

Η Συμφωνία των Πρεσπών αναδεικνύεται ήδη η βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της κυβέρνησης.

Ξενίζει, πάντως, η προσπάθεια του ΥΠΕΞ να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. «Ουδέποτε τους είχαν ζητηθεί» (σ.σ. οι παραιτήσεις), υποστηρίζει, ωσάν οι υποχθόνιες μεθοδεύσεις του Μαξίμου να έπρεπε να απολαμβάνουν τις εγκρίσεως του κ. Κατρούγκαλου…Και ενώ ο κ. Κατρούγκαλος διατείνεται πως « δε θέλω να σχολιάσω τη συλλογική πολιτική απόφαση της συνεργαζόμενης με εμάς κίνησης, να αποσύρει τα τρία στελέχη της από θέσεις κυβερνητικής ευθύνης», την ίδια ώρα σπεύδει να επισημοποιήσει –και να σχολιάσει- τις διαφωνίες που οδήγησαν τα μέλη του ΠΡΑΤΤΩ στην παραίτηση:

«Ειδικότερα όμως σε ότι αφορά τις αιτιάσεις που αφορούν στη Θράκη, θέλω να επισημάνω ότι η Κυβέρνηση θα συνεχίσει σταθερά την πολιτική της αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της περιοχής, της προάσπισης του καθεστώτος ισονομίας και ισοπολιτείας, και της προώθησης δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων για τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας και τη στήριξη των αναγκών κάθε μιας εκ των τριών συνιστωσών της».

Η δήλωση, αυτή του κ. Κατρούγκαλου αποδίδει και το βαθύτερο νόημα της παραίτησης των τριών στελεχών του ΠΡΑΤΤΩ. Παραίτηση που εκτός των άλλων σηματοδοτεί και την διακοπή της συνεργασίας της Κίνησης αυτής του κ. Κοτζιά με τον Αλέξη Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ.

“Τώρα γυρνάς παντού και με δικάζεις

Λες που ήμουν ένοχος εγώ

Πες ό,τι θες, καρδιά μου, δεν πειράζει,

Ακόμη μια φορά σε συγχωρώ”…

Ο στίχος αυτός πιστεύουμε αποδίδει επακριβώς την σημερινή πραγματικότητα των σχέσεων των ΑΝ.ΕΛ. και του ΠΡΑΤΤΩ με την Κυβέρνηση. Τέσσερα χρόνια «αγαστής» συνεργασίας με τον κ. Τσίπρα να υμνολογεί την εντιμότητα του «δεξιού» Πάνου Καμμένου και σήμερα να τον μυκτηρίζει. Τέσσερα χρόνια να αποθεώνει τον Νίκο Κοτζιά και σήμερα να τον αδειάζει απροκάλυπτα.

Επομένως, προσχηματική η παρηγορητική παράγραφος της ανακοίνωσης Κατρούγκαλου πως τάχατες «…σέβομαι και δε θέλω να σχολιάσω τη συλλογική πολιτική απόφαση της συνεργαζόμενης με εμάς κίνησης, να αποσύρει τα τρία στελέχη της από θέσεις κυβερνητικής ευθύνης». Μια χαρά και τη σχολιάζει και την κίνηση θάβει. Ανεπίτρεπτα.

Την ίδια ώρα, όμως, αποκαλύπτει ο ΥΠΕΞ ένα μέγα θέμα που υποβόσκει στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης. Γράφει: «την πολιτική της αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της περιοχής, της προάσπισης του καθεστώτος ισονομίας και ισοπολιτείας, και της προώθησης δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων για τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας και τη στήριξη των αναγκών κάθε μιας εκ των τριών συνιστωσών της». Και κυρίως η φράση: “Θα αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια να παραδοθούν οι Έλληνες μουσουλμάνοι στα χέρια τρίτων”.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Μιλάει για τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην εκλογή των Μουφτήδων; Θέλει να πει ότι σήμερα δεν υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία; Και ποιες είναι αυτές οι «δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις» που προωθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή και που έχουν χτυπήσει καμπανάκι στα μέλη του ΠΡΑΤΤΩ, που, πάντως, δεν αντέδρασαν -και αυτοί- στην Συμφωνία των Πρεσπών… Άρα;

Θα μάθουμε τι ακριβώς «μαγειρεύεται» στην Θράκη ή θα βιώσουμε μία νέα εθνική περιπέτεια αλά Πρεσπών;

Σε ό,τι αφορά την παραίτηση των κ.κ. Μιχάλη Κόκκινου και Δημ. Πλευράκη από την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, πάντα λέγαμε και γράφαμε ότι ο εκτός Ελλάδος ελληνισμός πρέπει να μείνει μακριά από τα κομματικά παιχνίδια της Αθήνας. Ότι ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού θα πρέπει να είναι πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής και σταθερής πενταετούς θητείας, ώστε άσχετα από τις κυβερνητικές σκοπιμότητες της στιγμής να μπορεί να υλοποιεί συγκεκριμένη εθνική στρατηγική για τον Απόδημο Ελληνισμό. Και κυρίως, να αφουγκράζεται τον παλμό των Αποδήμων Ελλήνων και να μην θα κλείνει τ΄αυτιά σ΄αυτόν, επειδή δεν συμπλέει πάντα με την κυβερνητική θέση,  ενδιαφερόμενος,  μόνο, να προωθήσει την κομματική γραμμή εξουσίας στην ομογένεια.

Στα πρόσωπα των κ.κ. Κόκκινου και Πλευράκη, μπορεί η ΓΓΑΕ λόγω και των εγγενών διαχρονικών αδυναμιών της να μην μεγαλούργησε, όμως, ήταν άνθρωποι καλής προαιρέσεως, συνεννοήσιμοι, επί  των ημερών τους προωθήθηκαν σημαντικά ζητήματα όπως είναι π.χ. η Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και η υποδοχή ομογενών μαθητών, ενώ άλλα παρέμειναν αποτελματωμένα όπως είναι η Working Holiday Visa με την Αυστραλία, που πάντως κάποια στιγμή έφυγε από την αρμοδιότητά τους.

Σε κάθε περίπτωση, ο “εναγκαλισμός” της ΓΓΑΕ  με τον εκάστοτε υφυπουργό Εξωτερικών, συχνά και χωρίς αρμοδιότητα για τον Απόδημο Ελληνισμό, (ο οποίος επίσης συχνά “αναδομείται” και από τον εκάστοτε Πρωθυπουργό) προκαλεί δυσχέρειες, προσκόμματα και εν τέλει λειτουργεί ως τροχοπέδη στο έργο της.