ΓΝΩΜΗ: Η Συμφωνία, η Κύρωση και η Ομογένεια – Του Χρήστου Μαλασπίνα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από 153 βουλευτές (145 κυβερνητικοί και 8 προσχωρήσαντες) αποτέλεσε ασφαλώς δικαίωση της τόλμης και της αποφασιστικότητας του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Αλλά, την ίδια ώρα, συνιστά και μία βαθειά περιφρόνηση  στις δημοκρατικές διαδικασίες και στις ιστορικές, με αίμα βαμμένες, ευαισθησίες των Ελλήνων.

Και εάν για το πρώτο, μπορεί να καυχάται στους εγχώριους και ευρωπαϊκούς αριστερούς κύκλους, ο πολιτικός Αλέξης Τσίπρας, -ευελπιστώντας, ίσως από κοινού με τον Ζόραν Ζάεφ, σε …κάποιο Νόμπελ-, για το δεύτερο, θα πρέπει να μην αισθάνεται υπερήφανος.

Είναι φανερό στον καθένα, πως η «συμφωνία» μαγειρεύτηκε στα κυβερνητικά και ΝΑΤΟϊκά μαγειρεία της Γερμανίας, εν μέρει και της Αμερικής.  Ενδεχομένως δε και της Γαλλίας. (Για το τελευταίο, ενδιαφέρον έχει η αποκάλυψη, μέσω facebook, της Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Παρισίων Ζέτας Θεοδωρίδου πως οι ομογενείς έγραψαν στον Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, τους απάντησε ότι συμμερίζεται τις θέσεις τους -κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών- και, μετά την κύρωση, έστειλε …συγχαρητήρια στον Τσίπρα, από την Πόλη του Φωτός!)

Το ίδιο παιχνίδι, ωστόσο, δεν έπαιξε στην Αθήνα και ο Αλέξης Τσίπρας;  Καθησύχαζε συνεχώς τον Πάνο Καμμένο, ώσπου, στο τέλος, του …απόσπασε τρεις βουλευτές, ενώ διέλυσε και δύο  πολιτικά Κόμματα (ΑΝ.ΕΛ, Ποτάμι).  Παράλληλα, άλωσε και την ομάδα των Ανεξάρτητων Βουλευτών. Σύγχρονα πολιτικά ήθη, άξια πράγματι για …αντι Νόμπελ!

Δεν είναι αυτά τα μόνα παράδοξα μέσω των οποίων εξασφάλισε την κύρωση της διμερούς Συμφωνίας με 153 ψήφους (όταν για την ψήφο των Αποδήμων χρειάζονται 200 ψήφοι!!!).

Τώρα,  «τρέχει» να προλάβει τις προθεσμίες που του έχουν θέσει οι …Σκοπιανοί! Δια νυκτός υπέγραψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος το Διάταγμα και άμεσα δημοσιεύθηκε ο Νόμος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ). Στο μεταξύ, οι Σκοπιανοί, δεν αλλάζουν το Σύνταγμα (ούτε το όνομα) και όλα τα υπόλοιπα, εάν πρώτα δεν ενταχθούν στο ΝΑΤΟ! Και ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, όπως δημοσίευσε, βρήκε τον εκβιασμό αυτόν «λογικό»!

Την ίδια ώρα η ομογένεια παγκοσμίως είναι μουδιασμένη. Όπως και το 80% των Ελλήνων! Δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Μήτε και στ΄ αυτιά τους!  Όπως θα έλεγε –αν ζούσε- ο Νίκος Μάρτης:  «Η Δημοκρατία των Σκοπίων συνεχίζει να παραχαράσσει την Ιστορία». Τη φορά αυτή με τη συνδρομή των Κοτζιά, Τσίπρα και άλλων 151 «προθύμων» να «ξεμπερδεύουν» με την «εκκρεμότητα»…

Και τι θα πράξει η ομογένεια, η οποία ΠΑΝΤΑ ήταν η «πυρηνική ενέργεια» πίσω από κάθε σημαντική «πράξη» του ελληνικού έθνους; Το ερώτημα έχει και υπο-ερώτημα: τι μπορεί πλέον να πράξει;

Είναι αλήθεια ότι μέχρι σήμερα έκανε αρκετά, όχι, όμως, και όλα όσα δυνητικά θα μπορούσε. Πρώτα-πρώτα πρέπει να αναγνωρισθεί στις Παμμακεδονικές,  η διοργάνωση, από κοινού με ελληνικές Μακεδονικές Οργανώσεις, τριών αξιόλογων συλλαλητηρίων, για το θέμα της Μακεδονίας, εκ των ογκωδέστερων της τελευταίας, τουλάχιστον, 20ετίας, στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα.

Αρκούσε αυτό; Όχι, βέβαια. Πρώτον, δεν πέτυχε να συνενώσει όλον τον απόδημο ελληνισμό της Αμερικής. Έτσι, η συγκέντρωση της Νέας Υόρκης ήταν σαφώς υποδεέστερη του αναμενόμενου. Δεύτερον, εγκατέλειψε τη μάχη της μεγάλης συγκέντρωσης της πλατείας Συντάγματος, το αμερικανικό Τμήμα, αναχωρώντας από την Αθήνα δυο μέρες πριν την ψήφιση της Συμφωνίας. Έφταιξαν τα δακρυγόνα; Άγνωστον. Γνωστό είναι το αποτέλεσμα: Οι «κρίσιμες» από πλευράς εντυπώσεων, συγκεντρώσεις έξω από τη Βουλή Πέμπτη και Παρασκευή (24-25 Ιανουαρίου 2019) που κορυφώνονταν η διαδικασία, να είναι από πλευράς πλήθους πτωχές, έως αποκαρδιωτικές…

Έπειτα, δεν επεξεργάστηκαν καμία από τις εναλλακτικές δυνατότητες που είχαν να επηρεάσουν τον Αμερικανικό παράγοντα, όπως έκαναν το 1993 οι ομογενείς με επικεφαλή τον Μάικ Δουκάκη, τον Κρις Σπύρου και άλλους αξιόλογους ομογενείς πολιτικούς. Για παράδειγμα, δεν κινητοποίησαν την ομογένεια για αποστολή χιλιάδων τηλεγραφημάτων στον Λευκό Οίκο και στους Γερουσιαστές…

Δεν οργάνωσαν ούτε μία πανομογενειακή σύσκεψη των εκπροσώπων των Μακεδόνων όλου του κόσμου για τον συντονισμό και την χάραξη κοινής στρατηγικής για την σωστή ενημέρωση της Διεθνούς Κοινής Γνώμης. Έπειτα, η πολύ-διασπασμένη ομογένεια των ΗΠΑ δεν μπόρεσε να συμπράξει με την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και τις Ομοσπονδίες, ώστε να εκδηλωθεί μία Κοινή πανίσχυρη Ομάδα αντίστασης στην εκχώρηση του ονόματος, με βαρύνουσα εκπροσώπηση, ίσως και υπό τον Αρχιεπίσκοπο, Γέροντα Αμερικής Δημήτριο, και την συμμετοχή Ομογενών, Φιλελλήνων, ακόμη και Αμερικανών πολιτικών, επιχειρηματιών και επιστημόνων, ώστε να ενημερωθούν η ΕΕ και ο ΟΗΕ και να υποχρεωθεί η ελληνική Κυβέρνηση να συνομιλήσει μαζί τους.

Και άλλα πολλά μπορούσαν να πράξουν οι Παμμακεδονικές, εάν είχαν οργανωθεί σωστά και, προπάντων, εάν δεν είχαν υποτιμήσει την βαθειά κομμουνιστική κουλτούρα του Αλέξη Τσίπρα, που ως διεθνιστής, λέξεις όπως πατρίδα, θρησκεία μικρή έχουν έως και μηδαμινή αξία.

Θα πει κάποιος, εδώ ο Αλέξης Τσίπρας δεν λογάριασε το βεβαιωμένα αντίθετο στην Συμφωνία των Πρεσπών 70% και άνω του ελληνικού λαού. Τις Παμμακεδονικές θα λάβαινε υπόψη του; Ναι. Εάν του καταδείκνυαν (κάτι πολύ εύκολο, αν είχαν ενισχυθεί με τους παράγοντες που προαναφέραμε) ότι με την συγκεκριμένη συμφωνία δεν θα ωφεληθεί  η Ειρήνη και οι διακρατικές σχέσεις, μα ούτε και θα συμβάλει κατ΄ελάχιστον στην πρόοδο και ευημερία των δύο λαών. Και αυτό σύντομα θα αποδειχθεί στην πράξη. Ήδη ο Ζόραν Ζάεφ διακηρύσσει έναν παν-Μακεδονισμό που μόνον προβλήματα είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει στο εγγύς μέλλον…

Εκείνο που θα μείνει, είναι η από κει «Μακεδονία», του Βορρά,  το «Μακεδονικό Έθνος» και η «Μακεδονική Γλώσσα» να βγάζουν κοροϊδευτικά τη Γλώσσα τους στην Παγκόσμια Ιστορία!

Εκτός εάν προσδοκά αδίκως η Κυβέρνηση, ότι οι Σκοπιανοί θα έρθουν, τάχα, μαζικά να επενδύσουν (;) στην Ελλάδα, όπως πήγαν οι Έλληνες επιχειρηματίες στα Σκόπια και άλλαξαν επί τω καλύτερω, την τύχη και τη μοίρα του Κράτους «χωρίς όνομα», όπως είναι αναγνωρισμένα τα Σκόπια από τον ΟΗΕ…

Πριν εμείς τους βαφτίσουμε, ελέω ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, «Βόρεια Μακεδονία»!

Τολμηρά, αλλά αντιδημοκρατικά.  Κυρίως, όμως, ανιστόρητα.