Από την επίσκεψη της ΠΑ.Δ.Ε.Ε στην Θράκη: Σκέψεις και συλλογισμοί για μια Θράκη που συνεχίζει να μένει μόνη της!
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΔΕΛΗ*
Από τις 13 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 16 του ίδιου μήνα είχα την ευκαιρία, σαν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΠΑ.Δ.Ε.Ε (Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωση Ελληνισμού), να επισκεφτώ μαζί με τους συναδέλφους μου, κοινοβουλευτικούς με ελληνικές ρίζες από τέσσερις ηπείρους, την ακριτική μας Θράκη.
Η πρόσκληση έγινε από τον βουλευτή Έβρου της ΝΔ κ Δημοσχάκη.
Η ΠΑ.Δ.Ε.Ε προσπαθεί να ταξιδεύει σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας ώστε οι γνώσεις και εμπειρίες της να γίνονται επι τόπου και με άμεσες επαφές με τοπικούς παράγοντες και συμπατριώτες μας.
Έτσι έγινε και στην επίσκεψη της Θράκης όπου συναντηθήκαμε με συμπατριώτες μεταξύ άλλων στην Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα, Διδυμότειχου, Σουφλι, Φερες, Ορμένιο, και Κήπους.
Γυριζοντας πίσω στη Σουηδία και μαζευοντας όλες αυτές τις σκέψεις προσπαθώ να εκφραστώ μέσα σε λίγες γραμμές περιγράφοντας ότι είδα, άκουσα και συζήτησα εκφράζοντας με σαν Έλληνας και μέλος του ΔΣ της ΠΑ.Δ.Ε.Ε.. Τίποτε άλλο.
Η Θράκη αισθάνεται εγκατελειμμένη.
Την φράση αυτή την άκουσα όχι μόνο μια φορά.
Την άκουσα από πολίτες, παράγοντες, δημάρχους και πολλούς άλλους σε καθημερινή βάση. Αυτό μου έκανε εντύπωση και με φόρτισε με ανησυχία για το μέλλον.
Η Θράκη είναι μια ευαίσθητη περιοχή που πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα.
Στις πόλεις που επισκεφθήκαμε ακούσαμε για τα τοπικά προβλήματα που χειροτερεύουν μέρα με την μέρα. Λίγα τα καλα νέα.
Οι νέοι εγκαταλείπουν τα χωριά. Πολλοί ζητούν λύση στο εξωτερικό και αυτοί που μένουν παλεύουν καθημερινά με την γραφειοκρατία που μοιάζοντας με Λερναία Υδρα πνιγει κάθε τους προσπάθεια.
Διαπίστωσα επίσης πολύ όρεξη για δημιουργία, θέληση αδάμαστη και πίστη σε αρχές και ιδανικά. Ένιωσα και νοιώθω περήφανος γιαυτους τους ανθρώπους που είναι συμπατριώτες μου αλλά και ανήσυχος για το μέλλον τους.
Όλοι εχουμε εμπειρία από την ελληνική νομοθεσία.
Κάθε νόμος που γίνεται η υπάρχει έχει δυστυχώς τρεις βασικές άξονες κίνησης. Είτε ο νόμος είναι τιμωρητικος για τον πολίτη, η εισπρακτικός η και τα δυο. Όλα αυτά στο 2018.
Η σημερινή κατάσταση είναι προϊόν δεκαετιών. Οπωσδηποτε και η σημερινή κυβέρνηση φέρνει τεράστιες ευθύνες αλλά η Θράκη είναι μόνη εδώ και καιρό, όπως και οι άνθρωποι της.
Η γεωστρατηγικη θέση της Θράκης μπορεί να γίνει τόμοι βιβλίων.
Η ωφέλεια της έχει τεράστια σημασια για την χώρα μας.
Είναι κόμβος ενέργειας και μεταφορών συνορευοντας με δυο άλλες χώρες και μια ήπειρο. Και όμως το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μένει σταθερά ανεκμετάλλευτο.
Το πανεπιστήμιο της Θράκης είναι επίσης ένα τεράστιο κεφάλαιο που πρέπει να ενδυναμωθεί και να εμπλουτισθεί με πολλές ακόμη σχολές, ερευνητές, καθηγητές και στρατηγικές για συνεργασίες μέ αλλά πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Στο κομμάτι της ενέργειας η Θράκη παιζει αν όχι τι άλλο ζωτική σημασία.
Τέλος οι επιχειρήσεις. Το κομμάτι αυτό που φέρνει επενδύσεις και θέσεις εργασίας ταλανιζεται από την βαριά φορολογία και την δαιδαλώδη γραφειοκρατία.
Θεώρησα λοιπόν χρέος μου όλα αυτά να μεταφερθούν σε αυτούς που ηγούνται της χώρας σήμερα. Για το λόγο αυτο και όταν το ΔΣ της ΠΑ.Δ.Ε.Ε επισκέφθηκε μεταξύ άλλων τον ΠτΔ κ Παυλοπουλο και τον ΥΠΕΘΑ κ Καμμένο είπα ακριβώς αυτό που άκουσα δηλαδή ότι η Θράκη αισθάνεται μόνη.
Οι αντιδράσεις ήταν διάφορες. Ίσως στην Αθήνα να πιστεύουν ότι η Θράκη στηρίζεται και ότι η αυξημένη παρουσία των ένοπλων δυνάμεων, που δυστυχώς δεν μας επετραπει να επισκεφτούμε καιτοι το θέλαμε, δίνουν ζωή σε όλη την περιοχή.
Μια σοφή σουηδική ρήση λέγει ότι ”η αλήθεια ανήκει σε αυτόν που την βλέπει και την ζει”. Με αλλά λόγια η αλήθεια ανήκει στους Θρακιώτες και όχι στην Αθήνα. Οταν λοιπόν οι Θρακιώτες λένε ότι η Θράκη αισθάνεται μόνη έτσι και είναι.
Η Θράκη όμως αξίζει περισσότερης αγάπης, σεβασμού και θαλπωρής από την Ελλάδα. Είναι ο χώρος που τα σύνορα της χώρας και η παρουσία της με δυο άλλους γείτονες υπάρχουν. Και όπως η ιστορία μας έχει μάθει κάθε άλλο παρά ειρηνικούς γείτονες εχουμε. Αυτό ισχύει για την τιμημένη γη της Μακεδονίας αλλά και της Ηπείρου.
Οι τρεις αυτές ημέρες που έζησα μαζί με τους Θρακιώτες ήταν μέρες γνώσης, εμπειριών και υπερηφάνειας. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την θερμή τους φιλοξενία και να τους πω πως εγώ και χιλιάδες άλλοι στα πέρατα της γης δεν θα τους ξεχάσουμε!
* Ο Σωτήρης Δελης είναι Διευθυντής τραπέζης, οικονομολόγος, μέλος του ΔΣ της ΠΑ.Δ.Ε.Ε, πρώην μέλος της σουηδικής Βουλής και της επιτροπής των εξωτερικών υποθεσέων.
Σχόλια Facebook