Συγκίνηση για τον πρόωρο θάνατο του προέδρου του Συλλόγου Κρητών «Ομόνοια»

Ο πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου Κρητών «Ομόνοια» Γιώργος Διγενάκης (George Digenakis), δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Το Σάββατο, 8 Δεκεμβρίου 2018, έχασε την τελευταία μάχη της ζωής του βυθίζοντας σε πένθος την οικογένειά του, τους συγγενείς και φίλους και τους Κρήτες της Νέας Υόρκης.

Η σορός του το απόγευμα της Τρίτης, 11 Δεκεμβρίου 2018, από τις 2.00 – 5.00 και 7.00 – 9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο γραφείο τελετών «Antonopoulos Funeral Home» στη διεύθυνση 38-08 Ditmars Blvd., Astoria, NY 11105.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί το πρωί της Τετάρτης 12 Δεκεμβρίου 1018 και ώρα 10 π.μ στο ναό του Αγίου Δημητρίου, στη διεύθυνση 84 – 35 152 St, Jamaica, NY 11432.

Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Ελένη Διγενάκη, τα παιδιά Ανθούλα Διγενάκη, Γιάννη και Ελένη Διγενάκη, Σοφία και Vincent Sferrazza, Γεώργιο Διγενάκη Τζούνιορ, τα εγγόνια Δημήτρη και Γεωργία Sferrazza, Γεώργιο Διγενάκη, τα αδέλφια, τα ξαδέλφια , τα ανίψια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.

Ο εκλιπών γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά της Κρήτης. Οι αείμνηστοι γονείς του Μιχάλης Διγενάκης και Ανθούλα, το γένος Βαδινάκη έφεραν στον κόσμο εννέα παιδιά, το Μανώλη, την Ελευθερία, το Γιώργο, το Μιχάλη, την Ιωάννα, τον Αγαμέμνονα, το Νίκο, την Πόπη και τον Αντώνη και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.

Ο Γιώργος, όπως πολλοί συμπατριώτες του ακολούθησε τα όνειρά του και αποτελούσε την προσωποποίηση του αμερικανικού ονείρου. Μπάρκαρε σε ένα καράβι και το 1969 σε ένα από τα ταξίδια του στην Αμερική αποφάσισε να παραμείνει για πάντα εδώ. Εργάστηκε ως ελαιοχρωματιστής και με την πάροδο του χρόνου έγινε εργοδηγός στην εταιρεία που δούλευε

Τον Απρίλιο του 1974 επέστρεψε στα Χανιά και στις 17 Απριλίου χόρεψε το χορό του Ησαϊα με την Ελένη το γένος Γερεουδάκη στα Ποντικιανά Κισσάμου και τήρησαν όσο ελάχιστοι τον όρκο της αιωνίου αγάπης.

Αμέσως μετά το μήνα του μέλιτος επέστρεψαν στις ΗΠΑ και τα πρώτα χρόνια διέμεναν σε διάφορες πόλεις, διότι ο Γιώργος ήταν εργοδηγός σε εταιρεία που μπογιάτιζε τις στρατιωτικές βάσεις της Ανατολικής Ακτής. Εξ άλλου γι αυτό και η Ανθούλα γεννήθηκε στο Ροντ Αϊλαντ.

Το 1976 ήρθαν στη Νέα Υόρκη, διότι αποτελούσε τη Μέκκα των Κρητών της Αμερικής. Η οικογένεια Διγενάκη συνδέθηκε με το Σύλλογο Κρητών «Ομόνοια», διότι ήθελε τα παιδιά της να μεγαλώσουν στο Κρητικό Σπίτι και να διδαχτούν τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα.

Ο Γιώργος και η Ελένη Διγενάκη  έφεραν στον κόσμο τέσσερα παιδιά, την Ανθούλα, το Γιάννη, τη Σοφία και το Γιώργο Τζούνιορ, τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας και επένδυσαν όσο ελάχιστοι στο μέλλον τους.

Ο αντιπρόεδρος και ο γενικός Γραμματέας του Συλλόγου, Παναγιώτης Ροδάμης και Μανώλης Χριστοδουλάκης μιλώντας στις «Αναμνήσεις» εξέφρασαν τη θλίψη για το θάνατο του προέδρου του Συλλόγου τους.

«Ο θάνατος του Γιώργου έχει προκαλέσει θλίψη και συγκίνηση στα στελέχη και στα μέλη μας, διότι ήταν άνθρωπος της προσφοράς. Ο Γιώργος υπηρέτησε με πάθος το Σύλλογο με την ιδιότητα του μέλους, του στελέχους και τρεις φορές με την ιδιότητα του προέδρου» επεσήμαναν.

Παράλληλα τόνισαν ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι ήταν το τιμώμενο πρόσωπο της 100ετηρίδας του Συλλόγου.

Ο Σύλλογος, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την 100ή επέτειο απένειμε το «Βενιζέλειο Βραβείο» στον Γιώργο Διγενάκη. Το βραβείο παρέλαβαν τα παιδιά του Γιώργος, Γιάννης, Ανθούλα και Σοφία. Ιδιαίτερη αίσθηση είχε προκαλέσει η ομιλία του Γιάννη Διγενάκη:  «Ο πατέρας μου τον Σύλλογο τον είχε καλύτερα από το σπίτι του και το ξέρετε όλοι αυτό. Ο Σύλλογος μας έχει διδάξει πολλά πράγματα. Ως παιδιά της «Ομόνοιας» γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ. Αυτός είναι και ο λόγος που η ‘Ομόνοια’ υπάρχει 100 χρόνια και θα συνεχίσει να υπάρχει. Ακόμη και οι αντιπαραθέσεις, είναι για το καλό του Συλλόγου».