Η ψήφος των εκτός Ελλάδος Ελλήνων εκλογέων (Μέρος Ι Ι)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αναφορικά με την ψήφο των Ελλήνων εκλογέων εξωτερικού, τη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου συνδιοργανώθηκε εκδήλωση από το Πρόγραμμα για την Ελληνική Διασπορά (Greek Diaspora Project) (sic)  του SEESOX (South East European Studies at Oxford), την Ομάδα Ελληνικής Πολιτικής της Βρετανικής Εταιρείας Πολιτικών Σπουδών (Greek Politics Specialist Group – Political Studies Association) και τον οργανισμό έρευνας και ανάλυσης διαΝΕΟσις. Τίτλος της εκδήλωσης “Συμμετοχή των Ελλήνων του Εξωτερικού στο Πολιτικό Γίγνεσθαι”.

Όπως περιγράφεται η εκδήλωση στο «New Diaspora» ο Γ.Γ. του υπουργείου Εσωτερικών Κώστας Πουλάκης, που προεδρεύει της επιτροπής που έχει συσταθεί για να ερευνήσει το ζήτημα και να αποσαφηνίσει τις λεπτομέρειες, στην τοποθέτηση του, δεσμεύτηκε ότι το πόρισμα της επιτροπής «θα είναι έτοιμο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 2019». Η συγκεκριμένη προθεσμία δηλώνει «εκλογική πρεμούρα», εκτίμηση που αλλοιώνει την ουσία της σύστασης της συγκεκριμένης Επιτροπής. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη αντίρρηση που μπορεί να προβάλει κανείς, σε ό,τι αφορά τη σύσταση της Επιτροπής. Ουσιωδέστερη αντίρρηση, ας μας επιτραπεί, θα διατυπώσουμε για το αντικείμενο της Επιτροπής, και είναι τούτη: Όπως ανέπτυξε ο κ. Πουλάκης, «η επιτροπή θα κληθεί να πάρει αποφάσεις για το ποιοι θα ψηφίζουν, ποιους θα ψηφίζουν και πώς θα ψηφίζουν».

Τρία καίρια ερωτήματα, τα οποία, όμως, όπως ήδη έχουμε σημειώσει, ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ (αυθεντικά) ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Εκτός και εάν προχωρήσουμε σε αναθεώρηση της προτεινόμενης αναθεώρησης του Συντάγματος, όπως τουλάχιστον την παρουσίασε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Αντικείμενο μιας Επιτροπής (διακομματικής σύνθεσης και όχι Σοφών), όφειλε να είναι το: «…τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος  κλπ. κλπ.», ως το Σύνταγμα του 2001 ορίζει. Ποια είναι τα «τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος»; Το πώς. Και μόνον αυτό.

1. «…με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο». Αυτό το ορίζει το Σύνταγμα. Και αυτό οφείλει να ερευνήσει μια διακομματική Επιτροπή. Πως, δηλαδή, θα υλοποιηθεί η συνταγματική επιταγή. Θα ψηφίζουν οι απόδημοι, με επιστολική ψήφο; Πως θα γίνει αυτό.  Θα ψηφίζουν με ηλεκτρονική ψήφο; Πως θα μεθοδευθεί. Ή θα ψηφίζουν με κάλπη;
2. Οι ασφαλιστικές δικλείδες που πρέπει να υπάρξουν, ανάλογα του «μέσου» ψηφοφορίας, ώστε να διασφαλισθεί «…η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών» και του απαραβίαστου της λαϊκής βουλήσεως.
3. Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε να προστατευθεί το απόρρητο και αδιάβλητο της ψηφοφορίας.
4. Τεχνικής φύσεως λεπτομέρειες, όπως π.χ. εάν επιλεγούν τελικά οι κάλπες, που μπορούν αυτές να «στηθούν» στις χώρες του εξωτερικού, ώστε να ανεμπόδιστα οι απόδημοι για να ασκήσουν το δικαίωμά τους.

Αντ’  αυτών, εμείς 17 χρόνια μετά την ξεκάθαρη επιταγή του Συντάγματος, συστήνουμε πάλι Επιτροπές για να δούμε «ποιοι, ποιους και πως»… Θυμίζει η όλη ιστορία τη λαϊκή ρήση:: «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει»…

Διότι, πρώτον, θέτοντας εξ υπαρχής το ερώτημα «ποιοι» ψηφίζουν, οι απαντήσεις θεωρητικά ποικίλουν, ανάλογα με τις πολιτικές δοξασίες και σκοπιμότητες του κάθε κόμματος ή του κάθε μέλους της όποιας Επιτροπής.

Κατά δεύτερο λόγο, διερευνώντας το ερώτημα «ποιους» ψηφίζουν, οι απόψεις είναι όσες και τα μέλη της κάθε Επιτροπής, όσες τα μέλη των κομμάτων. Δηλαδή, άπειρες. Ο Νομοθέτης, όμως, προνόησε και το ξεκαθάρισε το θέμα. Η πρόνοια ότι η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διεξάγεται όποτε αυτό γίνεται  και σε ολόκληρη την Επικράτεια, σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι του εξωτερικού ψηφίζουν κόμματα και υποψηφίους των κομματικών σχηματισμών σε όλη την Ελλάδα.  Άρα, δεν υπάρχουν, παρά μόνον λόγοι ελεγχόμενης πολιτικής σκοπιμότητας, το να παρακάμπτουμε τη βούληση του Νομοθέτη και να θέλουμε να νομοθετήσουμε εμείς, διαφορετικά από ό,τι εκείνος έπραξε… Περιφέρειες εξωτερικού, βουλευτές εξωτερικού, όλα αυτά είναι ξένα προς την συνταγματική επιταγή. Και, πάντως, ανεφάρμοστα σε ό,τι αφορά την πραγματικότητα στην αλλαδαπή.

Τρίτον, διότι το «ποιοι» και το «ποιους» ψηφίζουν είναι ζητήματα καθαρώς ΠΟΛΙΤΙΚΑ.  Άρα, αν θέλαμε να τα αλλάξουμε,  χρειαζόμασταν μία Διακομματική Επιτροπή Εργασίας. Δεν είναι ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΑ θέματα που θα τα επίλυε  μια Επιτροπή Σοφών… Το κάτω-κάτω, καμία απόφαση οποιασδήποτε Επιτροπής δεν θα ευδοκιμήσει εάν δεν συμφωνήσουν τα πολιτικά κόμματα… Και η κυβέρνηση ΔΕΝ διαλέγεται  με τα πολιτικά κόμματα!

Στην  προαναφερθείσα εκδήλωση, υπήρξε διάσταση απόψεων στο κατά πόσο οι απόδημοι που γεννήθηκαν εκτός Ελλάδας ή έχουν μεταναστεύσει εδώ και δεκαετίες πρέπει να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Σύμφωνα με στοιχεία που κατατέθηκαν στην εκδήλωση, 89 από τις 124 αντιπροσωπευτικές Δημοκρατίες του πλανήτη και 26 από τα 28 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχουν τη δυνατότητα ψήφου στους απόδημους πολίτες τους. Αυτοί έχουν «απαντήσει» το «δίλημμα». Εμείς το ψάχνουμε ακόμη…

Και καλά που δεν κοιτάμε τι κάνουν οι άλλοι… Δεν κάνουμε μια έρευνα τουλάχιστον στα αρχεία των δικών μας Δήμων, να δούμε πόσα παιδιά ομογενών (οι ομογενείς δεν ψηφίζουν) έχουν δηλωθεί ως Έλληνες; Να ξέρουμε για τι πλήθος μιλάμε…  Ας ρωτήσουν την Στρατολογία! Αυτή ξέρει, γιατί τους «περιμένει» να τους ντύσει στο χακί! (Άλλη παραδοξολογία, για στρατιώτες τους θέλουμε τους γεννηθέντες στο εξωτερικό και δηλωθέντες στο εσωτερικό, για ψηφοφόρους όχι!).

Δεν λαβαίνουμε υπόψη ούτε καν τον “τυφλοσούρτη” των δύο κατατεθέντων στην Βουλή από τη Νέα Δημοκρατία Νομοσχεδίων, ώστε να συνταιριάσουμε ένα τρίτο στο οποίο να συμφωνήσουν τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ψήφου των Αποδήμων. (Το ΚΚΕ  έχει ξεκαθαρίσει ότι  δεν συμφωνεί με το να ψηφίζουν οι απόδημοι).

Έτσι, όμως, από Επιτροπή σε Επιτροπή και από φόρουμ σε φόρουμ, απλώς διαιωνίζουμε τη συζήτηση  γύρω από το θέμα της ψήφου, και απόφαση δεν λαμβάνεται…

Θα ακολουθήσει την Τρίτη το Μέρος ΙΙΙ .