ΑΝΑΛΥΣΗ: Μόνος δρόμος, η άμεση προκήρυξη εκλογών

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπροστά στην Επέτειο του «ΟΧΙ» ευρισκόμενη, προετοιμάζει να πει , δυστυχώς, το μεγάλο «ΝΑΙ».   Προ των τεραστίων προβλημάτων που αντιμετωπίζει, τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο λαό, προβλήματα που έχουν να κάνουν τόσο με την κοινωνικο- οικονομική της πολιτική όσο και με τα εθνικά θέματα και, ιδιαίτερα, με την αντι-δημοφιλή «Συμφωνία των Πρεσπών», μηχανεύεται τρόπους παράτασης τής κοινοβουλευτικής της θητείας, με στόχο την, εν τω μεταξύ, κύρωση της «Συμφωνίας των Πρεσπών» και τη  διαμόρφωση –ει δυνατόν- πολιτικών συνθηκών ευμενέστερων για τις εκλογικές της επιδιώξεις.

Δεδομένης της απόφασης του κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμμένου να αποχωρήσει από τον κυβερνητικό σχηματισμό μόλις κατατεθεί (ή ακόμη και πριν) η επίμαχη «Συμφωνία των Πρεσπών» στη Βουλή, αλλά και της  απόφασης της μείζονος αντιπολίτευσης να καταψηφίσει την  Συμφωνία, ο εναπομένων πολιτικός βίος της Κυβέρνησης, εκτιμάται ως εξαιρετικά  «σύντομος».

Προς τούτο, το Μέγαρο Μαξίμου –ενδιαφερόμενο διακαώς να υλοποιήσει το «ώριμο αίτημα της αριστεράς» για τη δημιουργία ανεξάρτητου Κράτους  στα βόρεια σύνορα της Ελλάδος, με την ονομασία  εμπεριέχουσα την λέξη Μακεδονία-  επιδίδεται σε ασκήσεις μαθηματικών προσθέτοντας, αφαιρώντας και πολλαπλασιάζοντας  «κουκιά» προκειμένου να διατηρήσει την πολυπόθητη πλειοψηφία των 151 εδρών, ώστε να εξαντλήσει την τετραετία και να οδεύσει προς τις κάλπες με κάποιες ελπίδες ότι θα αποφύγει τον καταποντισμό της.

Με τραυματισμένο το αφήγημα των «αντιμέτρων» τα οποία, ήδη ακούγεται ότι θα «κουρέψει» η ΕΕ –σε πείσμα της νεότερης «αυταπάτης»  του Αλέξη Τσίπρα ότι τάχα επιτύχαμε «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια»-  με άδηλο το μέλλον της περικοπής των συντάξεων (η σχετική απόφαση αναμένεται πάλι από τους «θεσμούς» της εποπτείας των οποίων υποτίθεται ότι απαλλαχθήκαμε»!) το Μέγαρο Μαξίμου επιστρατεύει τους «πιστούς» σε μια προσπάθεια να πείσει ότι παραμένει «κυρίαρχος του παιχνιδιού».

Έτσι, λοιπόν, στο ερώτημα εάν μπορεί να προκύψει διαφορετική πλειοψηφία από την παρούσα Βουλή ο πρώην υπουργός Εσωτερικών και νυ Γ.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ,  Πάνος  Σκουρλέτης δήλωσε, πρόσφατα: «Θεωρώ πολύ πιθανό ότι, εάν προκύψει ζήτημα με τον κ. Καμμένο, υπάρχουν οι δυνατότητες να υπάρξει πλειοψηφία και για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία θα οδηγήσει στη συνέχιση της διασφάλισης της κυβερνητικής θητείας».

Εάν, δηλαδή, αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση ο –ακόμη- εταίρος κ. Καμμένος, ή εάν δεν ψηφίσει την «Συμφωνία των Πρεσπών», που θα ισοδυναμούσε με κατάρρευσή της και αποκαθήλωση της κυβέρνησης,  η οποία έχει επενδύσει σ΄αυτήν,  πολιτικά, τα πάντα, τότε το Μέγαρο Μαξίμου, δια στόματος Σκουρλέτη μας λέει ότι θα «στρατολογήσει» βουλευτές από άλλα κόμματα ή και ανεξάρτητους προκειμένου να κυρωθεί η συμφωνία.

Αλλά, εάν μόνον αυτό μας έλεγε, ο κ. Σκουρλέτης,  ότι δηλαδή η κυβέρνηση  αναζητά ψήφους μόνον για «εθνικούς λόγους» και αμέσως μετά την κύρωση της Συμφωνίας θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί επιτρεπτόν. Όμως ο κ. Σκουρλέτης στην ίδια πάντα δήλωσή του, προσχώρησε και σε κάτι άλλο. Είπε:  Θα υπάρξει πλειοψηφία  , «…η οποία θα οδηγήσει στη συνέχιση της διασφάλισης της κυβερνητικής θητείας»! Αναζητά, δηλαδή, α π ο σ τ ά τ ε ς!

{Με τον όρο Αποστασία ή Ιουλιανά περιγράφεται η πολιτική κρίση στην Ελλάδα, η οποία επικεντρώνεται στην παραίτηση του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου του 1965 και στο διορισμό, από τον τ. βασιλιά Κωνσταντίνο, διαδοχικών πρωθυπουργών από το ίδιο το κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου, την Ένωση Κέντρου, για να τον αντικαταστήσει. Αυτοί οι πρώην υποστηρικτές του Γεωργίου Παπανδρέου που αποσκίρτησαν από την Ένωση Κέντρου (39 τον αριθμό) αποκλήθηκαν αποστάτες. Η αποστασία προανήγγειλε μία παρατεταμένη περίοδο πολιτικής αστάθειας, η οποία αποδυνάμωσε τη μετεμφυλιακή δημόσια τάξη και τελικά οδήγησε στη Χούντα των Συνταγματαρχών το 1967}. (Wikipedia).

Εκεί, λοιπόν, επιδιώκει να επαναφέρει την Ελλάδα η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ!  Σε κλίμα και γεγονότα αποστασίας! Το ζήσαμε αυτό και  το 1990, και –υποτίθεται- η αριστερά συλλήβδην και ο ΣΥΡΙΖΑ τότε και μετέπειτα, το καταδίκασαν με τα μελανότερα χρώματα…

Φευ! Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται ευκολότερος στα λόγια και δυσκολότερος στις πράξεις.  Ούτε είναι η πρώτη φορά που ορισμένοι βουλευτές στην Ελληνική Βουλή,  λειτουργούν ως εκκρεμές,  μια από δω και μια από κει.

Εάν επρόκειτο μονάχα για μερικούς μήνες περεταίρω διακυβέρνησης της δύσμοιρης χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, το κακό –γιατί περί κακού πρόκειται- θα ήταν όχι μικρό, αλλά εν πάση περιπτώσει ας πούμε , “υποφερτό”. Εδώ, όμως, μιλάμε και για την κύρωση της απαράδεκτης Συμφωνίας,  ο «στρατηγός» της οποίας, μάλιστα, Νίκος Κοτζιάς, υποχρεώθηκε σε παραίτηση…

Η Συμφωνία της Ελλάδος με το «Κράτος που δεν έχει όνομα», δεν πρέπει επ΄ ουδενί να κυρωθεί. Δεν είναι δυνατόν στο όνομα όποιου και οιουδήποτε  συμφέροντος (Αμερικής, Γερμανίας και όποιου άλλου ενδιαφερόμενου) η Ελλάδα να δημιουργήσει αυτοβούλως  και για πρώτη φορά στα Παγκόσμια χρονικά,  Κράτος στα βόρεια σύνορά της,  με ονομασία που να εμπεριέχει τη λέξη “Μακεδονία”.

Η Επέτειος του ΟΧΙ, επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε,  δείχνει το δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας και του καθήκοντος. Δεν προσφέρουν υπηρεσία στην χώρα όσοι προσέρχονται σε συμφωνίες επικαλούμενοι «πλούτη», «ευκαιρίες» και  «συμμαχίες».  Τίποτε από αυτά δεν μπορεί να αντισταθμίσει την ελληνική Ιστορία,  τις θυσίες των Ελλήνων Μακεδονομάχων και τον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Μόνος δρόμος, η άμεση προκήρυξη εκλογών ώστε τα κόμματα τα αναπτύξουν τις θέσεις τους στο προκείμενο ζήτημα της Συμφωνίας, και ο λαός να αποφασίσει  κυριαρχικά, με την ψήφο του, τι θέλει να γίνει. Σε κάθε άλλη περίπτωση, και οι διμερείς  και οι πολυμερείς και οι συμφωνίες με ανώνυμα κράτη ανατρέπονται, αναθεωρούνται και δεν εφαρμόζονται. Ας μην βάλει ο κ. Τσίπρας τη χώρα σε μία τέτοια χειρότερη περιπέτεια.