ΑΝΑΛΥΣΗ: Παράπλευρη απώλεια η ψήφος των Αποδήμων;

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ο επί θύρες ανασχηματισμός της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που προσπαθεί ακόμη να συνέλθει από την αδράνεια και την ανικανότητα που επέδειξε στην καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι (χθες στον μακάβριο κατάλογο προσετέθη ένας ακόμη νεκρός ανεβάζοντας το αριθμό στους 97) προκάλεσε την αλλαγή και στο κόμμα της Κουμουνδούρου, με τον μέχρι σήμερα Υπουργό Εσωτερικών Πάνο Σκουρλέτη να περνάει στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, αντικαθιστώντας τον κ. Ρήγα.

Η αλλαγή κατέστη αναγκαία αφενός μεν για να τονισθεί η νέα μετά Μνημόνιο εποχή, αφετέρου δε για να αναδιοργανωθεί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των γενικών εκλογών, κάποτε μέσα στο 2019 αν όχι, αιφνιδιάζοντας, το 2018.

Κάποιοι πολιτικοί παρατηρητές συνδυάζουν τη μετακίνηση Σκουρλέτη από την κυβέρνηση στο κόμμα και με την μήνυση που έχει υποβληθεί από οικογένεια πυροπλήκτων κατά μελών της Κυβέρνησης για την φονική πυρκαγιά, μεταξύ αυτών και του κ. Πάνου Σκουρλέτη, ως Υπουργού Εσωτερικών.

Σε κάθε περίπτωση, η μετακίνηση του κ. Σκουρλέτη και η επιλογή νέου Υπουργού των Εσωτερικών στον επικείμενο ανασχηματισμό από τον κ. Τσίπρα, θεωρείται πιθανόν να έχει ως παράπλευρη απώλεια και την ψήφο των εκτός Επικράτειας Ελλήνων ψηφοφόρων- ακόμη και αυτών του Brain Drain , παρά και την πρόσφατη σχετική δέσμευση από το βήμα της Βουλής του Πρωθυπουργού.

Στη δυσάρεστη για τον Απόδημο Ελληνισμό διαφαινόμενη αυτή εξέλιξη συγκλίνουν τρία πράγματα:

1. Παρά το διαρρεύσαν τρίμηνο (18 Μαϊου 2018) από την πρωθυπουργική δέσμευση για την ψήφο του bd, όχι μόνον δεν προχώρησε η σχετική διαδικασία για το νομοσχέδιο, αλλά, αντίθετα, σημειώθηκε οπισθοδρόμηση καθώς ο κ. Σκουρλέτης εκτίμησε ότι θα έπρεπε να συσταθεί Ειδική Επιτροπή που θα ασχολείτο με την διερεύνηση του όλου θέματος. Μέχρι και σήμερα δεν έχει γίνει γνωστό να έχει συσταθεί παρόμοια Επιτροπή στο Υπουργείο Εσωτερικών…
2. Η αλλαγή σκυτάλης στο υπουργείο Εσωτερικών, εκτός από την γενικότερη καθυστέρηση που θα προκαλέσει ο επικείμενος ανασχηματισμός, θα έχει επιπτώσεις χρονοκαθυστέρησης και στη σύσταση της εν λόγω Επιτροπής, εάν και εφόσον ο διάδοχος υπουργός ήθελε και αυτός κρίνει ως απαραίτητη τη συγκρότησή μιας τέτοιας Επιτροπής.
3. Σε παρόμοιες καταστήσεις ανασχηματισμού μιας κυβέρνησης, η αρχή της συνέχειας πηγαίνει περίπατο καθώς πρυτανεύουν ζητήματα φιλοσοφίας του νέου υπουργού που μπορεί να βλέπει διαφορετικά ακόμη και φαινομενικά ίδια θέματα…

Είναι άλλωστε γνωστό, ότι με τον ανασχηματισμό της Κυβερνήσεως Σαμαρά το 2012, χάθηκε η ευκαιρία ανασύστασης του ΣΑΕ καθώς όχι μόνο ο σχετικός νόμος που είχε ετοιμάσει ο τότς Υφυπουργός Εξωτερικών Κων. Τσιάρας «πήγε περίπατο», αλλά ακόμη και η Οργανωτική – Συντονιστική Επιτροπή που είχε συσταθεί, για την ανασυγκρότηση, δεν προχώρησε από τον διάδοχό του Κυριάκο Γεροντόπουλο.

Έτσι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, Στα θύματα της μετά μνημόνιο, αλλά με αυστηρή πάντα επιτήρηση των δανειστών, εποχής,  δέον να προστεθεί και το θύμα της ψήφου των αποδήμων.

Εάν διαφορετικά εξελιχθούν τα καθέκαστα, θα είναι μία ευχάριστη έκπληξη. Η οποία, ωστόσο, και αυτή δεν θα προλάβει να λάβει σάρκα και οστά καθώς ο εναπομένων για τις εκλογές χρόνος μάλλον δεν επαρκεί για θεμελιακές μεταβολές στο ζήτημα της ψηφοφορίας.

Θα πείτε: Μπορούσε η ψήφος των Αποδήμων να εμποδίσει τις αλλαγές στο κόμμα; Ασφαλώς και όχι. Εκείνο που προέχει για την Κυβέρνηση αυτή την ώρα είναι να μπορέσει να ξεπεράσει το σοκ και τις ευθύνες της φονικής πυρκαγιάς σε πρώτο πλάνο και σε δεύτερο να αναδιοργανώσει τον κομματικό μηχανισμό που έχει ατονήσει εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση όλα τα τρία χρόνια, στον οικονομικό κυρίως τομέα.

Με έμφαση στην παροχολογία (ήδη ξεκίνησε από τα χείλη του πρωθυπουργού προς απογοήτευση των δανειστών) το Μαξίμου επιδιώκει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την επικείμενη μείωση συντάξεων και αφορολόγητου, εντός του 2019, υποσχόμενη στους δανειστές «ισοδύναμα».  Τα βρει δεν τα βρει, η ουσία δεν αλλάζει. Και ουσία είναι ότι η ανεργία τεχνικά μόνον μειώνεται (δεν υπολογίζονται ως άνεργοι οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι που έχουν αναζητήσει εργασία στο εξωτερικό), ανάπτυξη δεν έχουμε καθώς απουσιάζουν οι προς τούτο προϋποθέσεις και μόνον από τους τουρίστες του καλοκαιριού περιμένουμε για να ξελασπώσουμε, κάπως.

Επομένως, θεωρητική μόνον αξία έχει η “έξοδος” που εύκολα μπορεί να δείξει και πάλι “είσοδο” εάν η “πρώτη φορά αριστερά” αυτοπαγιδευτεί στη σειρήνα του λαϊκισμού -παλιά μου τέχνη κόσκινο- και ανατρέψει την εισοδηματική πολιτική, ανταλλάσσοντας την όποια πρόοδο της ελληνικής Οικονομίας  με προσπάθεια δικής της παραμονής στην εξουσία…