ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Πατρίδα μου, να σε χαρώ…

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Το Καλοκαιράκι,

Λιώνει και φεύγει,

Σαν το κεράκι

Που τρεμοφέγγει!

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Σήκω και πιάσε το χορό!

Παλληκαράκι

Πήρε τα πλοία,

Πίνει ουζάκι

Στην παραλία!

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Πιάσε Μάρω το χορό!

Απ’  την Ιθάκη

Στη Σύρα πάει

Το καμπανάκι

Πενθοχτυπάει.

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Πόσο θ΄ αντέξεις το χορό;

Κι όλο σηκώνει

Κορώνες βγάζει

Κι όλο ζυγώνει.

Κι όλα τα τάζει!

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Άλλο δεν βαστάς, θαρρώ.

Τα μνημόνια

Λέει τελειώσαν,

Αλλά τα μέτρα

Μας ελειώσαν

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Τρίο σε κάνανε καρό!

Και τις συντάξεις

τώρα τις τρέμει,

παιδιού αν τάξεις

τι περιμένει;

Πατρίδα μου να σε χαρώ,

το γέρο κράτα ανθηρό!

Κι αν δεν τις κόψεις,

πόθεν θα δώσεις;

κι εάν δώσεις,

πως θα πληρώσεις;

Πατρίδα μου να σε χαρώ,

άσε τώρα το χορό!

Κι΄ άλλα μέτρα

Ως το εξήντα

Στύβει την πέτρα

Το ενενήντα!

Πατρίδα μου να σε χαρώ,

Σηκώνω χέρι και βαρώ!

Το εκατό όλο ουσία

Πίσω μας δίνουν

την περιουσία,

μα χρέη δε σβήνουν…

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Πόσα χρωστά κάθε μωρό;

Μα τα  τεφτέρια

Ποτέ δεν κλείνουν

Και τα ξεφτέρια

Στην υγειά μας πίνουν!

Πατρίδα μου να σε χαρώ

σκάω, δε βλέπεις; δε βαστώ!

Πότε Άρης, πότε Βούδας

Πότε μόνο για ονόρε,

Πότε Χριστός, πότε Ιούδας

Ζαλιστήκαμε μπονόρε!

Πατρίδα μου να σε χαρώ

Φάσκελα ρίξ τους τώρα δυό!