ΣΧΟΛΙΟ: Περιδιαβαίνοτας την Ιθάκη

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Έχει σημασία; Στην πολιτική ΟΛΑ έχουν τη σημασία τους! Ο Πρωθυπουργός επέλεξε να πάει στην δική του “Ιθάκη” για να κάνει Διάγγελμα. Δικαίωμά του να θέλει συμβολισμούς και παραπομπές.

Εκείνο, όμως, που “ξέχασε” είναι τη δέσμευσή του στους κατοίκους του Κατσελόριζου! Είχε πει, από το νησί τους όταν είχε το είχε επισκεφθεί στις 17 Απριλίου 2018 : “…Δεσμεύομαι τη μέρα που θα βγαίνουμε και τυπικά από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια όταν θα βγούμε, θάμε εδώ, μαζί σας, όχι για ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ, ΑΛΛΑ, ΩΣΤΕ ΜΑΖΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΤΕΝΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΓΑΛΑΝΟ ΟΥΡΑΝΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ…”

Τι έγινε, άραγε; Ξεμείναμε από αισιοδοξία; Ξέχασαμε τη δέσμευση; Τα παιδιά, την τακτική αυτή την λένε  με μία φράση: “είπα ξείπα”… Τα παιδιά…

Τώρα τι ακριβώς θέλει από τον Καβάφη ο Αλέξης Τσίπρας;  Ποιούς συμβολισμούς ψάχνει; Την “Ιθάκη”, Την “Πόλι”, ή  πήγε “Περιμένοντας τους Βαρβάρους”; Μήπως ψάχνοντας “Όσο μπορείς” ή ψηλαφώντας τα “τείχη”; Ποιός τον συμβούλεψε να πάει στην Ιθάκη;

Ποιός του συνέστησε άραγε να βρει ομοιότητες της πορείας του μέσα από την ποίηση του Καβάφη; Εκεί που ο “Ολοφέρνης”:

<<Το τέλος του κάπου θα γράφηκε κ’ εχάθη·
ή ίσως η ιστορία να το πέρασε,
και, με το δίκιο της, τέτοιο ασήμαντο
πράγμα δεν καταδέχθηκε να το σημειώσει>>.

“Ας φρόντιζαν”:

<<…Aλλά, κατεστραμένος άνθρωπος, τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Aς φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν>>.

“Η Πόλις”:

<<…Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες>>.

Μάλλον “Αι Ειδοί του Μαρτίου” θα φούσκωσαν τα πανιά του…

<<Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Και όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.

Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια•
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σα βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς• μη λείψεις ν’ αναβάλεις
κάθε ομιλίαν ή δουλειά• μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)• ας περιμένει ακόμη
κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.

Κωνσταντίνος Καβάφης>>

Κάποιοι προσπαθούν να του πουν ότι η “καθαρή έξοδος”  δεν είναι και τόσο δα “καθαρή” , αν είναι καν και “έξοδος”  … τουλάχιστον πριν η Δημόσια Περιουσία της χώρας επιστρέψει στην δικαιοδοσία των Ελλήνων… μετά από 99 χρόνια!

Αυτός είναι ο …προορισμός μας! “…Για κείνους έφτασε, για μας αργεί πολύ ακόμη ο Ωραίος Μεσσίας”! (Βάρναλης)