Στοχασμοί: Άνθρωπε της διπλανής πόρτας

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Άνθρωπε της διπλανής πόρτας, σε χρειάζομαι!
Είσαι και εσύ ένας νικητής της ζωής… Πως; Δεν θεωρείς ότι είσαι νικητής; Γιατί; Δεν ξημερώθηκες σήμερα το πρωί; Νομίζεις ότι η ζωή χαρίζεται έτσι; Μπορεί εμείς να σπαταλάμε το δώρο αυτό, αλλά φίλε μου καλέ, δεν χαρίζεται σε κανένα! Έχεις δουλειά να κάνεις, γι αυτό αναπνέεις ακόμα!
Έλεγα λοιπόν ότι είσαι ένας νικητής της ζωής. Ναι, κυριάρχησες από την πρώτη στιγμή, από τότε που εσύ επιλέχτηκες να είσαι ο εκλεκτός συνεχιστής του ανθρώπινου είδους ερχόμενος εσύ ως παιδί των γονιών σου και αναλαμβάνοντας στους ώμους σου τη διαιώνιση των προηγούμενων γενεών σου.
Σε χρειάζομαι άνθρωπε γιατί μου είσαι πολύτιμος.
Αν γέλασες με αυτό που διάβασες, δεν πάει να πει ότι δεν είσαι πολύτιμος, αλλά ότι μάλλον απαξιώνεις εσύ τον εαυτό σου και το ρόλο σου σε αυτή τη ζωή. Τι θα ήταν αυτή η ζωή χωρίς την παρουσία σου; Που είναι οι δεινόσαυροι τώρα που η φύση δεν τους χρειάζεται; Που είναι όλοι αυτοί οι κυρίαρχοι του παρελθόντος που κρυφά τους θαυμάζεις μέσα από τα ιστορικά σου βιβλία; Που είναι τα βασίλεια και οι κατακτήσεις που τόσο εξάπτουν τη φαντασία σου; Μια σκόνη έχει μείνει από αυτά στο παρελθόν. Εσύ είσαι στο εδώ και τώρα.
Άνθρωπε της διπλανής πόρτας, είσαι εδώ γιατί η ζωή, η φύση, το σύμπαν, χρειάζεται αποκλειστικά και μόνο εσένα, και γι αυτό παίρνεις αυτή τη στιγμή ανάσες οξυγόνου. Εσύ μόνο μπορείς και ακυρώνεις το σχέδιο, εμποδίζεις τη ροή, πας κόντρα στο ρεύμα, γιατί έχεις πιστέψει σε αυτό που βλέπεις, που ακούς, που σκέφτεσαι και που αισθάνεσαι. Δεν πίστεψες σε εσένα, αλλά πιστεύεις σε αυτό που σου συμβαίνει.
Άνθρωπε της διπλανής πόρτας, σε χρειάζομαι! Μόνος μου, τι να κάνω πάνω στον πλανήτη; Βαρετά θα είναι! Βγες από το “δεν γίνεται”, και έλα παρέα στο “πάμε να το κάνουμε”. Μια γειτονιά είμαστε και αν δεν βλέπουμε όλοι μας την άνοιξη, ας την εφεύρουμε και τότε αυτή θα εμφανιστεί. Γιατί η άνοιξη, είναι στη φύση των πραγμάτων, όμως δεν θα σου εμφανιστεί αν το βλέμμα σου μένει στη βαρυχειμωνιά.