ΓΝΩΜΗ: Μια καλόπιστη απάντηση στα ερωτήματα για την ψήφο των Αποδήμων

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Με αφορμή την νέα αναφορά του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα της ψήφου των Αποδήμων, γνωστοί (έγκυροι ή μη) ομογενείς δημοσιογράφοι, σχολιάζουν απαξιωτικά,  κόμματα, πολιτικούς και εν γένει το ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Παρά το γεγονός ότι κατ΄ επανάληψη -όπως άλλωστε είναι και φυσικό-  έχουμε ασχοληθεί με το θέμα της ψήφου των Αποδήμων, θα το κάνουμε για μία ακόμη φορά, εκθέτοντας την γνώμη μας απέναντι στα διάφορα ομογενειακά άρθρα, που κάποια λίγα φιλοξενούνται και σε μερίδα του αθηναϊκού Τύπου και τα οποία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα θεωρούμε καλόπιστα.

Ελπίζουμε δε να απαντήσουμε σε αρκετά, αν όχι σε όλα, τα ερωτήματα που τα άρθρα αυτά θέτουν σε ό,τι αφορά το ποιοι ψηφίζουν από το εξωτερικό, πως ψηφίζουν και γιατί δεν έχει ψηφιστεί ο Νόμος μέχρι σήμερα. Το κάνουμε αυτό δε για τον κατατοπισμό των αναγνωστών της panhellenicpost.com.

Ας δούμε, λοιπόν, τα σημαντικότερα σημεία του θέματος,  ψήφος αποδήμων:

1. Κανείς δεν έχει αντίρρηση ότι το θέμα της ψήφου των Αποδήμων έπρεπε να έχει λυθεί από δεκαετίες. Δεν λύθηκε για κάποιους συγκεκριμένους λόγους και όχι –πάντως- επειδή «μετά τις εκλογές το θέμα ξεχνιέται μέχρι τις επόμενες…». Το θέμα, κατά τη γνώμη μας, δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως διότι τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα «βολεύτηκαν» στην εύκολη (και τζάμπα) λύση της μεταφοράς Αποδήμων Ελλήνων ψηφοφόρων με διάφορα μέσα και την «Ολυμπιακή» που ένα μέρος του χρέους της οφείλεται ακριβώς σε απλήρωτα από τα κόμματα εισιτήρια μεταφοράς αποδήμων ψηφοφόρων. Αυτό το έκαναν ΟΛΑ τα κόμματα. Άρα, κατά μία έννοια και κατά ένα (μικρό) ποσοστό, οι Απόδημοι Έλληνες ψηφοφόροι πάντα συμμετείχαν στις εκλογές στην πατρίδα. Εξάλλου ΠΟΤΕ τα κόμματα της αριστεράς (όλα) δεν ήθελαν την ψήφο των αποδήμων εστιάζοντας στις δυσκολίες να κάνουν προεκλογικές συγκεντρώσεις σε “συντηρητικές” κοινωνίες.
2. Πάντα γίνεται η ίδια σύγχυση (ακόμη και από έμπειρους δημοσιογράφους). Να το ξεκαθαρίσουμε. Δεν ψηφίζουν οι Ομογενείς. Τελεία και παύλα. Τουλάχιστον δεν γίνεται γι αυτούς ο λόγος από τα κόμματα, ούτε και από το Σύνταγμα το οποίο ορίζει ότι ψηφίζουν «…οι εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια». (Αρθρο 51 Παρ. 4).

Δεν υπάρχουν, επομένως, «εκατομμύρια ψηφοφόροι». Υπάρχουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες Έλληνες ψηφοφόροι που βρίσκονται και ζουν –για λίγο ή περισσότερο χρόνο- στο εξωτερικό, είτε αυτοί είναι αποσπασμένοι, είτε είναι μέλη Αποστολών, είτε είναι εργαζόμενοι, είτε είναι σπουδαστές, είτε είναι πρώτης γενιάς μετανάστες με ελληνικό διαβατήριο, ταυτότητα και είναι εγγεγραμμένοι σε ελληνικά δημοτολόγια και σε ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους. Υπάρχουν αναμφίβολα και κάποιοι δεύτερης γενιάς (τρίτης αμφιβάλουμε αν είναι κανένας) που διαθέτει ή νομιμοποιείται να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του Έλληνα ψηφοφόρου που βρίσκεται στο εξωτερικό. Επομένως, αυτοί είναι που θα ψηφίζουν στις ελληνικές εκλογές. Σχεδόν όλοι τους, διατηρούν στενές σχέσεις με την Ελλάδα και μην μικρολογούμε  την έντυπη, την ηλεκτρονική και την δορυφορική ενημέρωση. Άλλωστε αυτές είναι οι κύριες πηγές ενημέρωσης και των ψηφοφόρων του εσωτερικού… Αυτοί οι “εκλογείς εκτός επικράτειας” –οι περισσότεροι- και φόρους πληρώνουν και ακίνητη περιουσία διαθέτουν στην Ελλάδα, και καταθέσεις στις τράπεζες έχουν και επενδύσεις κάνουν και εμβάσματα στέλνουν και, πέραν τούτων, γενικά διαθέτουν όλα τα προσόντα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

3. Η Νέα Δημοκρατία, όταν κυβέρνησε με Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή (2009) και Υπουργό Εσωτερικών τον Προκόπη Παυλόπουλο, κατέθεσε Νόμο στη Βουλή για την ψήφο των Αποδήμων. Και ως Αξιωματική αντιπολίτευση κατέθεσε Νομοσχέδιο (2016) για το ίδιο θέμα. Αν δεν ψηφίστηκε το 2009, φταίνε γι αυτό, τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, που δεν συναίνεσαν και δεν συγκεντρώθηκαν οι 200 ψήφοι που απαιτεί το Σύνταγμα. Φταίει και ο τότε Πρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) Στέφανος Ταμβάκης που έπεσε θύμα κακών συμβούλων, που τον προέτρεπαν να ζητάει επιστολική ψήφο και περιφέρειες εξωτερικού. Δεν αρκέστηκε στην διευκρίνιση Παυλόπουλου ότι το Νομοσχέδιο ήταν μεταβατικό και μετά την πρώτη εφαρμογή θα μπορούσαν να γίνουν βελτιώσεις, αλλαγές κλπ. Χάθηκε, έτσι, άδικα εκείνη η ευκαιρία με την πίεση και του ΣΑΕ να ψηφίσει τουλάχιστον και το (ισχυρό τότε) ΠΑΣΟΚ, οπότε θα είχαμε έκτοτε το Νόμο. Το δε 2016 που κατέθεσε το Νομοσχέδιο στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Πρόεδρος Νίκος Βούτσης το «έθαψε» στα συρτάρια του… Αυτά είναι τα γεγονότα. Όλα τα άλλα περιττεύουν αν δεν είναι και εκ του πονηρού…
4. Η επιστολική ψήφος είναι ασφαλώς εξυπηρετική για τους Έλληνες εκλογείς εκτός Επικράτειας. Ήταν ανέφικτη το 2009, λόγω ελλιπούς υποδομής στα ΕΛ.ΤΑ και αδυναμίας τους να εγγυηθούν το αδιάβλητο. Δυστυχώς, περίπου το ίδιο ισχύει και μέχρι σήμερα. Δεν είναι πολλά χρόνια που πάλι ακούσαμε για θαμμένα τσουβάλια κάπου στο Σούνιο με επιστολές από Αμερική… Σε ό,τι αφορά την ηλεκτρονική ψήφο, ακόμη, από πλευράς Πληροφορικής στη Δημόσια Διοίκηση, βρισκόμαστε περίπου στο νηπιαγωγείο…
5. Η επίκληση των Περιφερειών εξωτερικού και η εκλογή αποδήμων βουλευτών, και άχρηστη είναι (σκεφθείτε, τι θα κάνουν 5-6 απόδημοι βουλευτές ανάμεσα στους 300;) και πρακτικά ανέφικτη, τουλάχιστον σε χώρες-Ηπείρους, όπως είναι η Αμερική και η Αυστραλία.

Εν κατακλείδι, ας ψηφιστεί το Νομοσχέδιο, να ξεκινήσει η διαδικασία ψηφοφορίας από το εξωτερικό, με εμπόδια, ναι (προξενεία, αποστάσεις κλπ.), αλλά ας ξεκινήσει.  Σ’ αυτό πρέπει, κατά τη γνώμη έγκυρων παρατηρητών, να επικεντρωθεί ο απόδημος ελληνισμός. Και να πιέσουν την Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που τώρα …ανακάλυψε ότι πρέπει να συστήσει Επιτροπή μελέτης… Πέντε μήνες Επιτροπή, τρία τέρμινα διαβουλεύσεις με τα κόμματα…  Φέξε μου και γλίστρησα…

Σε ό,τι δε αφορά την πρόταση του Πρωθυπουργού να ψηφίζουν μόνον τα παιδιά του brain drain, το Σύνταγμα δεν βάζει κριτήρια ως προς το ποιοι Έλληνες πολίτες έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, (σ.σ. όχι με ξένη υπηκοότητα ομογενείς) όπως Νόμος ορίζει. «…Ο Νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνον αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα»… Άρθρο 51 παρ.3