Περί Αυτοκέφαλης Εκκλησίας στην Αμερική

Ο εκδότης του ομογενειακού περιοδικού Estiator Παν. Μακριάς.

Άρθρο του εκδότη του περιοδικού “Estiator” Παναγιώτη Μακριά

Ο λόγος του επιχειρηματία κ. Στάθη Βαλιώτη στην τελετή αποφοίτησης της Θεολογικής Σχολής στη Βοστώνη κατά την παραλαβή του διδακτορικού του διπλώματος, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και ενδιαφέροντα σχόλια στους εκκλησιαστικούς κύκλους και την ομογένεια. Είναι ο πρώτος γνωστός ομογενής με στενούς δεσμούς με την Κοινότητά μας, την Εκκλησία και με επταετείς σπουδές στην θεολογία που τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ μιας Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική. Αυτήν την άποψη υποστηρίζει από καιρό το περιοδικό αυτό και με ψήφισμα του 1999 η OCL (Christian Orthodox Laity).

Τόσο τα λεχθέντα, όσο και οι ανακοινώσεις που ακολούθησαν, είναι χαρακτηριστικά της σοβούσης κρίσης στους κόλπους της Εκκλησίας και στο όλο καθεστώς της αναχρονιστικής «επαρχιακής» εξάρτησης από το Πατριαρχείο.

Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για πλήρη Αυτοκεφαλία και για αποτίναξη του ελέγχου και των απαράδεκτων επεμβάσεων που εμποδίζουν την πρόοδο της φθίνουσας Εκκλησίας μας. Σε άλλες σελίδες δημοσιεύουμε απόσπασμα του λόγου του κ. Βαλιώτη, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων:

«Δεν γίνεται να διοικούμεθα από μια μικρή ομάδα ανθρώπων που βρίσκεται στην Τουρκία χωρίς ποίμνιο και χωρίς σκοπό μα ούτε και έργο καθώς και με διαφορετική ατζέντα…»

Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι κανείς από τους παρευρεθέντες ιεράρχες δεν απάντησε. Επικρίσεις ακούστηκαν μετά δύο ημέρες από το Τάγμα των Αρχόντων, το οποίο για πρώτη φορά στην ιστορία του εστράφη κατά του Αρχιεπισκόπου και των τριών παρόντων Μητροπολιτών. Σε ανακοίνωσή του, εξέφρασε «ανησυχία και αποκαρδίωση». Ακολούθησε μετά πενθήμερο ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής που μίλησε για «προσωπικές απόψεις των ομιλητών» στην τελετή με την διαβεβαίωση «αγάπης και τιμής» προς τον κ. Βαρθολομαίο και το Πατριαρχείο με το οποίο η Εκκλησία παραμένει «αρρήκτως συνδεδεμένη» ως «επαρχία» του Οικουμενικού θρόνου.

Πιστεύουμε στην διατήρηση πνευματικών δεσμών με το Πατριαρχείο και ελπίζουμε ότι η συζήτηση καλό είναι να συνεχιστεί, αλλά σε πολιτισμένο επίπεδο, χωρίς τις ακρότητες που χαρακτήρισαν τις επικρίσεις για τις αποφάσεις της Κληρικολαϊκής του 1972 για την Αυτονομία και την εισαγωγή της αγγλικής στην θεία λειτουργία.

Ύστερα από 46 χρόνια, όλοι εμείς που πολεμήσαμε εκείνες τις αποφάσεις από τις σελίδες του «Εθνικού Κήρυκα» και επικρίναμε τον Ιάκωβο, οφείλουμε να ομολογήσουμε το λάθος μας…

Π. Μακριάς