“O OHE να δώσει ένα όνομα πιο κατάλληλο στην εθνοτική σύνθεση των κατοίκων της FYROM. Όνομα της επιλογής τους»

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αθήνα.- Δραματική επικαιρότητα προσλαμβάνει σήμερα, ενόψη των εξελίξεων, η από 12 Μαρτίου 2018, επιστολή του του ελληνοαμερικανού πολιτικού ηγέτη κ. Κρις Σπύρου προς τον Antonio Guterres, Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, αναφορικά με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.

Ο κ. Κρις Σπύρου υποστηρίζει στην βαρυσήμαντη επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, ότι «το πρόβλημα της ονομασίας «Μακεδονία», μπορεί να επιλυθεί μόνιμα, μόνο από εκείνους που το προκάλεσαν, τα Ηνωμένα Έθνη». Προτείνει δε «να δώσουν τα Ηνωμένα Έθνη στην «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» ένα όνομα πιο κατάλληλο στην εθνοτική σύνθεση των κατοίκων της. Όνομα της επιλογής τους», καθώς, κατά την θεμελιωμένη άποψή του, «η σημερινή προσωρινά ονομαζόμενη «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» δεν θα μπορέσει να διαβιώσει ειρηνικά και μόνιμα με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά της».

Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα της επιστολής κρις Σπύρου προς τον Γ.Γ. Του ΟΗΕ.:

<<Κύριε Γενικέ Γραμματέα, επειδή εσείς και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα πάρετε την τελική απόφαση για την μόνιμη ονομασία της FYROM, ανεξαρτήτως της όποιας συμφωνίας μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της FYROM, θα ήθελα εσείς και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας μερικά κρίσιμα στοιχεία που αφορούν την ιστορική διαμάχη του ονόματος «Μακεδονία.»

Κατά τη γνώμη μου, η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, στις 7 Απριλίου 1993, να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο έθνος την τότε αποσχισθείσα διοικητική περιοχή της Γιουγκοσλαβίας, που έφερε τον τίτλο «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», -τίτλο ονομασίας που η περιοχή έλαβε αυθαίρετα το 1944 από τον τότε Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Τίτο-, με το «προσωρινό» όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM», ήταν πράξη τόσο απερίσκεπτη και βιαστική όσο ήταν και η αναγνώριση της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής περιφέρειας της Βοσνίας. Και ενώ η πανωλεθρία του εμφυλίου πολέμου της Βοσνίας έληξε με τα τραγικά αποτελέσματα που προανέφερα, η διαμάχη για την ονομασία της FYROM έχει πλήξει σοβαρά τους λαούς της Ελλάδας και της FYROM τα τελευταία 25 χρόνια. Και θα εξακολουθήσει να αποτελεί πηγή τριβής, διχόνοιας και αστάθειας στην περιοχή αιωνίως. Εκτός αν αποκατασταθεί, και όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Κατά τη γνώμη μου, κύριε Γενικέ Γραμματέα, το πρόβλημα της ονομασίας «Μακεδονία», μπορεί να επιλυθεί μόνιμα, μόνο από εκείνους που το προκάλεσαν, τα Ηνωμένα Έθνη. Γι’ αυτόν τον λόγο, ανησυχώ ιδιαιτέρως για το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της FYROM στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις τους με τον Μάθιου Νίμιτς, βαδίζουν προς την ίδια κατεύθυνση που είχαν στραφεί οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας και της FYROM στις 7 Απριλίου 1993. Στρέφονται δηλαδή, προς την κατεύθυνση να κάνουν μόνιμη την διαμάχη για το όνομα της «Μακεδονίας», μετονομάζοντας την FYROM με ένα όνομα το οποίο θα εμπεριέχει και πάλι τη λέξη «Μακεδονία». Με όσο τραγικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει η πιθανότητα αυτή.

(…) Είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζετε πως η αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη ενός ανεξάρτητου έθνους με το όνομα «Μακεδονία», προσωρινό ή όχι, ενός έθνους του οποίου τα σύνορα αγγίζουν την ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, παραβίασε εντελώς τους επίσημους όρους αναγνώρισης για τις τότε γιουγκοσλαβικές αποσχισθείσες περιφέρειες. Όροι που καθορίστηκαν από το «Συμβούλιο της Ευρώπης» στην «Έκτακτη Υπουργική Συνάντηση Πολιτικής Συνεργασίας» στις Βρυξέλλες του Βελγίου, στις 16 Δεκεμβρίου 1991. Όροι αναγνώρισης, τους οποίους δεν έχει αλλάξει ή εξαλείψει η Ευρωπαϊκή Ένωση από τότε.

Η «Ανακοίνωση για τη Γιουγκοσλαβία» που εκδόθηκε στην «Έκτακτη Υπουργική Συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία» στις 16 Δεκεμβρίου 1991 αναφέρει με σαφήνεια:

«Η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της απαιτούν επίσης από την εκάστοτε γιουγκοσλαβική δημοκρατία να δεσμευτεί πριν από την αναγνώρισή της, να θεσπίσει συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις, οι οποίες θα διασφαλίζουν ότι δεν έχει εδαφικές αξιώσεις σε γειτονικό κράτος της Κοινότητας και ότι δεν θα διεξάγει εχθρικές δραστηριότητες προπαγάνδας έναντι γειτονικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις.»

Σας υπενθυμίζω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι η φράση «συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις,» είναι αποτέλεσμα της ιστορικής διαμάχης μεταξύ της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας (…) η αίτηση της Μεγάλης Βρετανίας, έγινε αποδεκτή με την ονομασία «Ηνωμένο Βασίλειο.» Και είναι το «Ηνωμένο Βασίλειο» που τώρα προσπαθεί να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

(…) Κύριε Γενικέ Γραμματέα, γιατί τα Ηνωμένα Έθνη το 1993 αποφάσισαν να παραβιάσουν τους όρους που ετέθησαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης για τις αποσχισθείσες γιουγκοσλαβικές περιφέρειες και να αναγνωρίσουν ως νέο έθνος, την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» του Τίτο, με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του; Με τα σύνορα του νέου έθνους να αγκαλιάζουν την μόνη παγκοσμίως γνωστή Μακεδονία, την ελληνική; Θα συνιστούσα να διεξάγετε μια αντικειμενική έρευνα των συνθηκών, πριν προτείνετε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την τελική απόφαση για την διαμάχη του ονόματος «Μακεδονία.»

(…)  Σας υπενθυμίζω επίσης, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι στις 22 Ιανουαρίου του 1992, ένα μήνα μετά την θέσπιση των όρων για την αναγνώριση των αποσχισθεισών γιουγκοσλαβικών περιοχών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συναντήθηκε στο Γκιμαράες της Πορτογαλίας, για να εξετάσουν την αίτηση της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής περιφέρειας με το όνομα «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο έθνος με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η αίτηση απερρίφθη ομόφωνα, επειδή το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώρισης, περιείχε την λέξη «Μακεδονία.»

Η επίσημη ανακοίνωση του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 22 Ιανουαρίου 1992 μετά την απόφαση απόρριψης της αίτησης της αποσχισθείσας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας έλεγε ξεκάθαρα:

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει τη θέση που έλαβε η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της στο Γκιμαράες κατόπιν αιτήματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει την ετοιμότητά του να αναγνωρίσει το κράτος αυτό με τα υπάρχοντα σύνορά του, σύμφωνα με τη Δήλωση της 16ης Δεκεμβρίου 1991, με όνομα που δεν περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».»

Έπειτα, σε δύο ακόμη περιπτώσεις, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αρνήθηκε την αναγνώριση της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο έθνος επειδή το όνομα που αιτούντο περιείχε τον όρο «Μακεδονία.» Και σας υπενθυμίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ως πολιτική οντότητα δεν ψήφισε ποτέ την αναγνώριση της Γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο έθνος. Ο λόγος; Το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώριση περιείχε τον όρο «Μακεδονία.»

(…) Κύριε Γενικέ Γραμματέα, υπάρχει μόνο μία μόνιμη λύση στη διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία». Και αυτή είναι να δώσουν τα Ηνωμένα Έθνη στην «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» ένα όνομα πιο κατάλληλο στην εθνοτική σύνθεση των κατοίκων της. Όνομα της επιλογής τους. Η σημερινή προσωρινά ονομαζόμενη «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» δεν θα μπορέσει να διαβιώσει ειρηνικά και μόνιμα με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά της.

(…) Κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι κάτοικοι της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» ισχυρίζονται ότι είναι Σλαβομακεδόνες, όσο οξύμωρο μπορεί να ακούγεται αυτό το νέο εθνικό κατασκεύασμα. Αλλά ο Βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Αριστοτέλης, ο μεγάλος φιλόσοφος και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν Μακεδόνες Έλληνες. Δεν ήταν Σλαβομακεδόνες. Αυτά είναι αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα…>>

Το κείμενο της επιστολής Κρις Σπύρου στον Antonio Guterres, Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.