ΓΝΩΜΗ: Η Ομογένεια, το ελληνικό Κράτος και «τα διαμάντια στο βυθό που ναι κρυμμένα»!

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η περίπτωση του δισεκατομμυριούχου, Κώστα Μακρή, που προβάλαμε μέσα από τις στήλες της Panhellenic Post, μπορεί να είναι όντως εντυπωσιακή, δεν είναι, όμως, και η μοναδική. Αντίθετα, θα λέγαμε ότι είναι «μία από τις πολλές» γνωστές ιστορίες Ελλήνων που έφυγαν από την Ελλάδα –κυρίως τις δεκαετίες ’60-’70-  «δίχως φράγκο στην τσέπη» και μεγαλούργησαν σε χώρες του εξωτερικού, ιδιαίτερα δε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Την Αυστραλία, τον Καναδά ακόμη και σε Ευρωπαϊκά Κράτη, Γερμανία, Βέλγιο κ.α.

«Αυτά μόνον ελληνικά μυαλά τα κάνουν» είπε σε κάποια αποστροφή του λόγου του ο Κώστας Μακρής προς τον γράφοντα, θέλοντας να περιγράψει κάποιο «έξυπνο» εμπορικό του κόλπο. Και πράγματι, αν κοιτάξει κανείς από κοντά τις (αυτό)βιογραφίες πολλών εκ των επιτυχημένων συμπατριωτών μας στο εξωτερικό, θα διακρίνει ξεκάθαρα αυτό που λέμε «ελληνικό δαιμόνιο».

Θα δει, όμως, και κάτι άλλο. Μέσα από τις διηγήσεις τους, αναδεικνύονται δύο πράγματα που, κατά την άποψή μας, ξεχωρίζουν από την πληθώρα των χαρισμάτων που τους ανέβασαν είτε στην κορφή της εμπορικής επιτυχίας, είτε σε ανάλογες κορφές των Επιστημών (οικονομικών, πολιτικών, καλλιτεχνικών κ.α.) στον κόσμο:

1. Την ακαταπόνητη εργατικότητα βασική συνισταμένη της οποιασδήποτε επιτυχίας σε οιονδήποτε τομέα. Και,
2. Μία έμφυτη αντίληψη, συνδυασμένη με μία αδιάκοπη ροπή προς τη μάθηση. Τη μάθηση, όχι αναγκαστικά από τα σχολικά βιβλία, αλλά από τα πολυποίκιλα παραδείγματα της ίδιας της ζωής.

Ένας άλλος –εξωγενής- παράγοντας της επιτυχίας τους, είναι το σύστημα που επικρατεί στις ανεπτυγμένες Χώρες. Ένα σύστημα  αξιών, κανόνων και νόμων που ισχύουν για όλους και, μάλιστα, σχεδόν απαραβίαστα.

Ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα, ίσες υποχρεώσεις. Ας μην σπεύσει κάποιος καλοπροαίρετος να πει ότι και στο εξωτερικό δεν είναι όλα τέλεια. Ασφαλώς και δεν είναι. Βεβαίως και εκεί υπάρχουν περιπτώσεις καταστρατήγησης των αρχών, των νόμων. Αποτελούν, όμως, μεμονωμένες περιπτώσεις. Που, αποκαλυπτόμενες, δεν ξεφεύγουν από την «τσιμπίδα» της Δικαιοσύνης. Και αυτό το τελευταίο είναι, σε τελευταία ανάλυση, και το σημαντικότερο.

Υπάρχουν, λοιπόν, και άλλοι πολλοί ομογενείς με την επιτυχία του Κώστα Μακρή. Περισσότερο, το ίδιο ή λιγότερο πλούσιοι. Κοινό τους γνώρισμα –όπως και όλων ανεξαιρέτως των αποδήμων και Ελλήνων ομογενών- είναι η αδιαπραγμάτευτη αγάπη τους για την πρώτη πατρίδα.

Και στη σημείο αυτό, τίθεται ένα ερώτημα: Γιατί, λοιπόν, αφού έξυπνοι είναι, πλούσιοι είναι, πατριώτες είναι, γιατί, όταν φτασμένοι πιά στην κορυφή της πυραμίδος,  δεν αξιοποιούν τα προσόντα τους αυτά και στην Ελλάδα; Να το πούμε πιο απλά: Γιατί οι επιτυχημένοι ομογενείς επιχειρηματίες δεν επενδύουν και στην Ελλάδα; Θα μπορούσε μια τέτοια τάση να επιλύσει πολλά, αν όχι και όλα τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.

Αλλά και επιτυχημένοι επιστήμονες θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά στον τόπο καταγωγής τους.

Κάποιοι, και από τους πρώτους και από τους δεύτερους, το αποτόλμησαν στο παρελθόν το μακρινό και το πρόσφατο. Μετάνιωσαν! Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις ομογενών επιχειρηματικών και Επιστημόνων που επέστρεψαν στην πατρίδα και βρήκαν γόνιμο έδαφος να δημιουργήσουν.  Οι περισσότεροι, συνάντησαν μια ακατανίκητη γραφειοκρατία, μία «απρόσφορη» Δημόσια Διοίκηση, ένα κλίμα καχυποψίας και αμφισβήτησης και, μία τάση που επεδίωκε συνεχώς να τους παραγκωνίσει ή να τους καταστήσει αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Δεν ξέφυγε από το παγιωμένο αυτό αρνητικό κλίμα και ο Κώστας Μακρής, όταν αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα. Στα ίδια «κολυμπάει» σήμερα και ο Ιβάν Σαββίδης. Μέσα στα θολά νερά «ναυάγησε» και η επενδυτική προσπάθεια στην Ελλάδα του Τζον Κάλαμος. Μεταξύ των τριών και εκατοντάδες άλλοι ομογενείς. Και οι Παμμακεδονικές, που ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης θεώρησε εθνοπρεπές  να τους απευθύνει κατηγορία μέσα από τη Βουλή ότι αποπειράθηκαν να τους εκβιάσουν! Γιατί τους υπενθύμισαν σ εξώδικο,  τι λέει το Σύνταγμα της Ελλάδος! Και που οι Βουλευτές έχουν αναλάβει να περιφρουρούν…

Χρόνια πίσω, σε δείπνο της ΑΗΕΡΑ την 5^ηΑπριλίου 1976, στο Μανχάταν, συζητούσαν δύο επιφανείς ομογενείς. Έλεγε ο ένας στον άλλον: «Μέσα σε τούτη την αίθουσα, βρίσκονται αυτή τη στιγμή δεκάδες ομογενείς που αντιπροσωπεύουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια ντόλαρς. Σκέφτεσαι πόσο θα άλλαζε η τύχη της πατρίδας εάν αποφάσιζε η Ελλάδα να τους αξιοποιήσει;». (Η φράση είναι από το Βιβλίο του Μπάμπη Μαρκέτου «Οι Ελληνοαμερικανοί, Εκδόσεις Παπαζήση -2007).

Πέρασαν έκτοτε σαράντα και πλέον χρόνια. Η ευχή εκείνου του άγνωστου ομογενή, παραμένει ανεκπλήρωτη. Αυτό δεν αποτρέπει, όμως, τους σύγχρονους ομογενείς, όπως ο Κώστας Μακρής και πολλοί άλλοι, να ονειρεύονται, να αγαπούν τη γενέτειρα και να βρίσκονται σε κάθε ευκαιρία κοντά της…

Μιλάμε για «…τα διαμάντια στο βυθό που ΄ναι κρυμμένα»!