Λεμεσός – Μπιζάνι, δύο τόποι ένας άνθρωπος

[ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ ΜΠΙΖΑΝΟΜΑΧΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΣΩΖΟ]

« Εκατό χρόνια πέρασαν.Δεν πέρασαν και ζεις

με την κλαγγή του χρυσαετού και την πνοή των κρίνων

στων Πιερίδων τους ναούς

και θρόνοι και βωμοί για σένα,…»

Το παραπάνω απόσπασμα από ποίημα του Παλαμά για τον λόρδο Βύρωνα,αφιερωμένο στο τέλος του «…στη μνήμη των Ελλήνων»,κάλλιστα,εκατό χρόνια περίπου μετά τον ηρωικό του θάνατο στα υψώματα του Μπιζανίου, ταιριάζει απόλυτα στον Κύπριο Μπιζανομάχο,Χριστόδουλο Σώζο.

Θα μπορούσε να αναφέρεται και σε κάθε άλλο στρατιώτη και εθελοντή,όπως σε έναν άλλο Κύπριο ήρωα,τον Μιχαήλ Στιβαρό,συγγενείς του οποίου σε συνεργασία με το Δήμο Ιωαννίνων,σε μια άλλη σεμνή τελετή πριν λίγα χρόνια έστησαν την προτομή του δίπλα σε αυτή του αναμορφωτή δημάρχου της Λεμεσού,Χριστόδουλου Σώζου,δίδυμες προτομές,που ατενίζουν τα χιονισμένα αυτή την εποχή βουνά της Ηπείρου,για την ελευθερία της οποίας άφησαν οικογένεια,αξιώματα και σπουδές και αφού δήλωσαν εθελοντές πρόσφεραν,με πολλούς άλλους,επώνυμους και όχι,το αίμα τους για να ανθίσει το δένδρο της λευτεριάς.

Την προσφορά του ήρωα Χριστόδουλου Σώζου,επέλεξαν,στη συνέχεια των περυσινών εκδηλώ-σεών τους στη Λεμεσό,ανήμερα της επετείου της 21ης Φεβρουαρίου 2018 στην αίθουσα της ΖΠΑ, να τιμήσουν αδελφοποιημένα το Γυμνάσιο Μπιζανίου και το ονομαστό Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμε-σού.Αφιέρωσαν σε αυτόν,εκτός από την κοινή τους παρέλαση,μια συγκινητική και άρτια εκδήλωση από πεζά κείμενα, ποιήματα, σύγχονη χορογραφία, τραγούδια,παρουσίαση στρατιωτικών γεγο-νότων, αποσπάσματα από τις επιστολές του Χριστόδουλου Σώζου στην Κύπρο,συμπληρώνοντας την εκδήλωση με τους τόσο όμορφους ηπειρώτικους και κυπριακούς παραδοσιακούς χορούς.

Τα παιδιά,όταν καθοδηγούνται από πραγματικούς δασκάλους,δεν εξαντλούνται στον τετριμμένο και εν πολλοίς ξύλινο επετειακό λόγο των μεγάλων,αλλά έχουν το δικό τους ξεχωριστό τρόπο να ανασυνθέτουν με την ψυχή τους αυθεντικά τα ιστορικά γεγονότα.Από την άποψη αυτή αποτέλε-σαν γεγονός για όσους είχεν την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουν και αξίζουν συγχαρητήρια στους συντελεστές δασκάλους τους,ιδιαίτερα το Διευθυντή του Γυμνασίου Μπιζανίου και τη Βοηθό Διευθύντρια Λανιτείου Γυμνασίου,Ιωάννη Πρέντζα και Παναγιώτα Λαδιά και τους άξιους συμπαραστάτες τους Καθηγητές των Γυμνασίων.

Θέλοντας και μη,τα παιδιά ως πραγματικοί πρεσβευτές των ιστορικών ακριτικών περιοχών και πόλεών μας,που καθόρισαν διαχρονικά τη μοίρα μας και ιδίως τα κυπριοτόπουλα της μαρτυρικής και σήμερα ακόμη δοκιμαζόμενης Μεγαλονήσου,ήταν αδύνατο με τον τρόπο τους,να μην μας υπενθυμίζουν,γιατί στους ίσους δεν αναζητείς τον καλλίτερο,τους πλέον σύγχρονους ήρωές της,που σαλπίζουν με τη θυσία τους τη μελλοντική λευτεριά της Κύπρου,τον Τάσο Ισαάκ,το Σολωμό Σολωμού,τον Θεόφιλο Γεωργιάδη κλπ,«αδελφοποιημένους» όχι πλέον στο ενθάδε αλλά στο επέκεινα και στο μεγάλο βιβλίο της ιστορίας με τον Χριστόδουλο Σώζο και κάθε επώνυμο και ανώνυμο ήρωα.Οχι,βέβαια,ότι άγνωστοι στο ευρύ κοινό,μεταξύ άλλων και Ηπειρώτες δεν έδωσαν και αυτοί τη ζωή στην υπόθεση της Κύπρου στα νεότερα χρόνια.Στους χαλεπούς δε σημερινούς καιρούς,που δοκιμάζονται αξίες και πατριωτισμός και που στην Ελλάδα αφήσαμε τα καλύτερα

παιδιά μας μόνα τους στους ανέμους των πέντε Ηπείρων και στον κατακλυσμό της Βαβυλώνας, μόνο ως ελπιδοφόρο σημάδι εκλαμβάνει κανείς,να βλέπει νέα παιδιά,όπως τα γυμνασιόπαιδα

των εδώ σχολείων,στα χέρια των οποίων και στην επιδιωκόμενη από αυτούς εξαιρετική τους σύνθεση, αναγκαστικά θα εμπιστευτεί ο ελληνισμός τις τύχες και το μέλλον του.-

IΩANNINA,22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2018

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ.ΒΩΤΤΗΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ