ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Ανασχηματισμός. Ε, και λοιπόν;

Εάν ο ανασχηματισμός μιας κυβέρνησης  είναι πολιτική πράξη κατά το ήμισυ –γιατί το άλλο μισό θα πρέπει να μεταφράζεται σε  ωστική δύναμη-  ο χθεσινός  δεν ήταν ούτε το ένα ούτε και το άλλο. Πολιτική πράξη δεν ήτανε γιατί και εκείνοι που βγήκαν από την Κυβέρνηση και εκείνοι που μπήκαν δεν παρήγαγαν πολιτική. Βγήκαν για καθαρά «τεχνικούς» λόγους. Και μπήκαν για τις ίδιες αιτίες.

Αλλά ούτε και  αποτελούν  «ωστική δύναμη»! Δηλαδή δεν θα δώσουν νέα δυναμική στην Κυβέρνηση. Θα διατηρήσουν το σημερινό (χθεσινό)  status quo αναπληρώνοντας, απλώς εκείνους που αποχώρησαν. Διότι δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι ο Φώτης Κουβέλης, για παράδειγμα, θα δώσει νέα δυναμική στο κυβερνητικό έργο. Ή ότι ο κ. Ηλιόπουλος θα αναπληρώσει καλύτερα την Ράνια Αντωνοπούλου.

Για τους ίδιους λόγους και η επιφόρτιση του κ. Δραγασάκη και με το ρόλο του υπουργού Οικονομικών, ουδέν νεωτεριστικό θα προσφέρει.  Μόνον αριστερή επίφαση θα προσδώσει στην μνημονιακή οικονομική πολιτική…

Οι άλλες, εξάλλου,  αλλαγές που έγιναν επίσης στο περιθώριο της ανάγκης, να αντικατασταθούν ο παραιτηθείς κ. Ζουράρις και ο ασθενών κ. Μουζάλας, ελάχιστα θα συνεισφέρουν  -ίσως λίγο περισσότερα στον τομέα της μεταναστευτικής πολιτικής- ενώ στο Υπουργείο Πολιτισμού όλα βαίνουν με τόσο αργούς ρυθμούς που ο εναπομένων πολιτικός χρόνος στην κυβέρνηση δεν επαρκεί για οποιοδήποτε αξιόλογο έργο, πλέον.