ΑΝΑΛΥΣΗ: Σωσίβιο για τον πρωθυπουργό η Novartis

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η υπόθεση της Novartis,  ήλθε να επικαλύψει τις εντυπώσεις από το διπλό μεγάλο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και της πλατείας Συντάγματος για την Μακεδονία, αλλά και να «σκεπάσει» τις εν εξελίξει διεργασίες γύρω από την αναγνώριση της FYROM από την Ελλάδα, με σύνθετη ονομασία που θα εμπεριέχει τον όρο “Μακεδονία”. Παράλληλα, ενήργησε και ως «σωσίβιο» για την προγραμματισμένη ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, από το βήμα του περιφερειακού συνεδρίου Δυτικής Ελλάδας, στην Πάτρα.

Τόσα πολλά «τυχερά» για τον κ. Τσίπρα, σε τόσες λίγες ώρες… Αλήθεια, αναλογίζεται κανείς τι θα είχε να πει ο πρωθυπουργός στο συνέδριο, χωρίς την Novartis;

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Τα δύο συλλαλητήρια που οργάνωσαν οι Παμμακεδονικές οργανώσεις εξωτερικού, από κοινού με άλλες εγχώριες, σε συνδυασμό με δημοσκοπικά ευρήματα όπου η μεγάλη πλειοψηφία του λαού τάσσεται κατά της αναγνώρισης των Σκοπίων με σύνθετικό το όνομα Μακεδονία,  αποτελούν βαρυσήμαντο πολιτικό γεγονός.  Ήδη προγραμματίζονται ανάλογα συλλαλητήρια σε κάθε ελληνική παροικία του εξωτερικού. Ενώ οι Παμμακεδονικές θα συνεχίσουν τον αγώνα ακόμη και εάν ήθελε πραγματοποιηθεί η αναγνώριση.

Αυτή, όμως, η αναγνώριση, φαίνεται ότι είναι προαποφασισμένη, αν λάβει κανείς υπόψη του τις συντονισμένες  «υποχωρήσεις» των σκοπιανών σε ό,τι αφορά τις ονομασίες του αεροδρομίου και του αυτοκινητοδρόμου –και την άμεση «θερμή» υποδοχή τους από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, όσο και τη θετική τοποθέτηση της σκοπιανής κυβέρνησης έναντι «γεωγραφικού προσδιορισμού στο πλαίσιο μίας σύνθετης ονομασίας».

Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς σημαίνει η αλλαγή ονομασίας του αεροδρομίου και του αυτοκινητοδρόμου από τους σκοπιανούς και που το ελληνικό ΥΠΕΞ έσπευσε να την εξισώσει με «την κατεύθυνση της αντιμετώπισης του αλυτρωτισμού»!  Παύει, δηλαδή κατά το ΥΠΕΞ να σέρνεται η διάθεση  αλυτρωτισμού – επεκτατισμού των Σκοπιανών, επειδή μετονομάζουν το αεροδρόμιο και ένα δρόμο. Αυτή είναι η αρχή. Και μένει αλώβητο το άγαλμα του Μέγα Αλεξάνδρου, αδιόρθωτα τα σχολικά βιβλία τους, άκαυστοι οι χάρτες τους με την ελληνική Μακεδονία «προσαρτημένη»!

Αλλά τι ακριβώς σημαίνουν, ως επί το πλείστων,  οι αλλαγές ονομάτων; Πόσο επηρεάζουν τις διαθέσεις των πολιτών; Πόσο αλλάζουν στην πράξη την εδραιωμένη αντίληψη των νέων γενιών  Σκοπιανών ότι τάχα «είναι Μακεδόνες» και δη, απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου;

Έγραψε πρόσφατα η «Καθημερινή» το εξής γνωστό μεν, αλλά υπό τις περιστάσεις και αποκαλυπτικό:

« Η οδός Πανεπιστημίου δεν ονομάζεται επισήμως Πανεπιστημίου από το 1945. Η μετονομασία σε «Ελευθερίου Βενιζέλου» έγινε με επίσημη τελετή στις 7 Σεπτεμβρίου 1945 και στην οποία παρέστη ο τότε πρωθυπουργός και, μεταξύ άλλων, ο πολιτικός Σοφοκλής Βενιζέλος, γιος του Κρητικού πολιτικού” Κι όμως, ακόμη και σήμερα κανείς δεν την αποκαλεί με το νέο της όνομα! Όλοι εξακολουθούν να την λένε “οδός Πειραιώς”. Και συνεχίζει η Καθημερινή: “Λίγους μήνες νωρίτερα η οδός Σταδίου είχε μετονομαστεί σε Τσώρτσιλ, ενώ η οδός Ακαδημίας άλλαξε σε Ρούζβελτ. Κι αν Σταδίου και Ακαδημίας επανέκτησαν το αρχικό τους όνομα δεν συνέβη ποτέ το ίδιο με την Πανεπιστημίου.

»   Αλλά ούτε και με την οδό Πατησίων που μέχρι τη συμβολή της με την οδό Μάρνη εξακολουθεί να λέγεται «28ης Οκτωβρίου ή το αρχικό τμήμα της οδού Πειραιώς που ονομάζεται μέχρι σήμερα οδός Παναγή Τσαλδάρη»…

Αλλά και στα αεροδρόμια, ίδια κατάσταση. Ποιος έλεγε «Αερολιμήν Αθηνών»; Όλοι «Αεροδρόμιο Ελληνικού» το αποκαλούσαν, αγνοώντας την επίσημη ονομασία του. Μην πούμε για το “Ελευθέριος Βενιζέλος”, που όλοι το λένε «Αεροδρόμιο Σπάτων»! Άλλαξαν τα ονόματα,  αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να αποκαλεί δρόμους και αεροδρόμια με τις παλιές τους ονομασίες! Αυτές που τις συνήθισε! Και αυτό δεν συμβαίνει μόνον στην Αθήνα.

Στη Θεσσαλονίκη η προέκταση της Εγνατίας προς τα Ανατολικά, μέχρι την οδό Βούλγαρη, μετονομάστηκε σε λεωφόρο Κωνσταντίνου Καραμανλή, όμως όλοι οι Θεσσαλονικείς συνεχίζουν να την αποκαλούν «Νέα Εγνατία». Ούτε συμβαίνει μόνον στην Ελλάδα. Το ίδιο συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο θα συμβεί και στα Σκόπια. Η πινακίδες θα γράφουν «Λεωφόρος Φιλίας» και οι σκοπιανοί θα λένε «Αλέξανδρος ο Μακεδών». Και γιατί να μην το λένε, αφού το «Μακεδών» θα παραμείνει ως συνθετικό του ονόματός τους;  Και το αεροδρόμιο σε όλο τον κόσμο  «Μέγας Αλέξανδρος» ατύπως θα  παραμείνει, και όχι «Διεθνές Αεροδρόμιο Σκοπίων»…

Πόσα «International airport of France” –για παράδειγμα, Γνωρίζετε; Επομένως, καλό είναι που κάνουν μια κίνηση καλής θέλησης ή αναγκαίας προσαρμογής, οι Σκοπιανοί,  αλλά από μόνη της αυτή δεν επαρκεί ούτε για την στοιχειώδη εξασφάλιση της ηρεμίας στα Βαλκάνια, πόρρω δε απέχει από του να «αντιμετωπίζει τον αλυτρωτισμό»!

Μίλησε από την Πάτρα ο Πρωθυπουργός για τον πατριωτισμό. « Αν χρειάζεται, είπε, σήμερα κάτι η πατρίδα απ’ όλους μας, αυτό είναι ένας σύγχρονος, ανυποχώρητος πατριωτισμός». Και πρόσθεσε:  «πατριωτισμός της μίζας και της διαφθοράς δεν μπορεί να υπάρξει». Αυτό για όσους απορούν –δικαίως ή αδίκως- για την «σύμπτωση» ή μάλλον, την συγχορδία συμπτώσεων, γύρω από την υπόθεση της Novartis. Σε απλά ελληνικά θα το λέγαμε, “ακόμη δεν τον είδαμε και Γιάννη τον βαφτίσαμε”…

Πριν καλά-καλά ανοίξουν τον φάκελο (χθες Τρίτη κατατέθηκε στη Βουλή), κατέληξαν σε συμπέρασμα – απόφαση για «μίζα και διαφθορά»;  Και μάλιστα, την εξαγγέλλει ο Πρωθυπουργός;  Και γιατί δεν έχουν την υπομονή να περιμένουν τουλάχιστον το Πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής;

Εδώ έρχεται ο «από μηχανής θεός» ή άλλως πως το «σωσίβιο». Σύμπτωση, λένε οι καλόπιστοι. Αλλά πόσες συμπτώσεις, απαντούν οι «κακόπιστοι».  Όταν –όπως και το εντελώς πολιτικά φυσικό, την επομένη του συλλαλητηρίου όλοι έπρεπε να μιλάμε γι αυτό, τις πιθανές επιπτώσεις του κλπ. εμείς όλοι μιλάμε για την Novartis.  Όταν έπρεπε -όπως ήταν φυσιλογικό- να κουβεντιάζουμε για τον “αριστερόστροφο φασισμό”, εμείς συζητάμε για την Novartis.  Όταν, όλοι έπρεπε να μιλάμε για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, όλοι κουβεντιάζουμε για την υπόθεση της Novartis. Είναι, βλέπεις αυτές οι συμπτώσεις…

Και δε λέει κανείς, εάν ενδεχομένως υπήρξαν κολάσιμες πράξεις πολιτικών να μην ελεγχθούν. Να ελεγχθούν και να τιμωρηθούν. Αλλά πρώτα να εξακριβωθούν πέραν πάσης αμφιβολίας. Όχι υποθέσεις, όχι αέρα πατέρα, όχι τουφεκιές στο άπειρο. Όχι συγκάλυψη της  τρίτης αξιολόγησης και συμψηφισμός της βάφτισης των Σκοπίων…

Είναι αυτό ένα άλλο «είδος πατριωτισμού» που κάνει το ίδιο κακό με τον «πατριωτισμό της μίζας» που βιάστηκε να πει από την Πάτρα ο πρωθυπουργός.  Μήπως  δεν έπρεπε να προστρέξει μόνο και μόνο για κομματικό όφελος;  Μήπως θα έπρεπε να θέλει να ψάξουν πρώτα για την αλήθεια; Μήπως θα έπρεπε να συγκρατηθεί έως ότου υπάρξει ένα πόρισμα;

Μήπως θα έπρεπε να μας πει πόσο “βαθιά”, πόσο “κρυφά” έχουν προχωρήσει οι διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια; Και μην κρύβονται πίσω από το ΦΥΡΟΜ. Αυτό ήταν μια προσωρινή ονομασία ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ.  Το ότι αναγνώρισαν τα Σκόπια ως “Μακεδονία” 140 χώρες, καμία σημασία δεν έχει. Αξία καταλυτική έχει ΤΟ ΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΜΟΝΙΜΑ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ. Αυτό θα είναι το “διαβατήριό” τους για ΝΑΤΟ και ΕΕ και αυτό θα αποτελεί νομιμοποίησή τους…