ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Να γιατί δεν αναδημοσίευσα την συνέντευξη της πολίτου- Μπαζιάνα

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Με ρώτησαν γιατί δεν αναδημοσίευσα την συνέντευξη της συζύγου του πρωθυπουργού. Ο λόγος είναι προφανής. Τον αντλώ από το ίδιο το κείμενο της συνέντευξης: «εκείνη δεν έβρισκε κανένα λόγο να μιλήσει, δεν αναγνώριζε κανένα «ρόλο» που θα της επέβαλε να τοποθετηθεί ως σύντροφος του πρωθυπουργού. Ούτε τώρα επιλέγει, όπως λέει, να μιλήσει ως έχουσα ρόλο αλλά ως πολίτης>.

Επομένως το σωστό ερώτημα είναι γιατί δεν αναδημοσίευσα την συνέντευξη της πολίτου Μπέτυς Μπαζιάνα… Και απαντώ στους ερωτώντες: Ξέρετε πόσες συνεντεύξεις και πόσες απόψεις πολιτών δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας στις εφημερίδες, ακόμη και τις λεγόμενες «του προοδευτικού χώρου»;

Αναρίθμητες.

Τι το ιδιαίτερο είχε η συνέντευξη της «πολίτου» Μπέτυς Μπαζιάνα, αν αφαιρέσεις ότι είναι σύζυγος του Πρωθυπουργού;

Ως σύζυγος του Πρωθυπουργού, ναι, θα με ενδιέφερε η συνέντευξή της. Θα με ενδιέφερε και ως πολίτου, εάν μιλούσε σ΄ αυτήν  για κάποιο σημαντικό θέμα της επιστημονικής της ειδίκευσης; Μπα, τίποτε τέτοιο.  Τουλάχιστον εάν αναφέρονταν σε ζητήματα που αφορούν τις γυναίκες και τις διακρίσεις των φύλων; Τίποτε από όλα αυτά. Τότε για ποιο θέμα μίλησε η πολίτης Μπαζιάνα; Για την …πολιτική! Αλλά όχι ως σύζυγος του Πρωθυπουργού!

Και, τι είπε ως πολίτης; Δικαίωσε την πολιτική της κωλοτούμπας του Αλέξη και ολόκληρης της κυβέρνησης συριζανελ! Ε, σιγά που θα ‘κανε κάτι άλλο.

Κράταγε μέσα της ένα χρόνο τώρα τον καημό να μας πει πως «Ο Τσίπρας το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη δεν άλλαξε τον χάρτη των αξιών του, δεν τάχτηκε υπέρ των ισχυρών, είναι πάντα με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου». Σκεφθείτε, τώρα να πήγαινε ο Αλέξης και με την πλευρά των ισχυρών!

Μίλησε για πρώτη φορά δημόσια ως πολίτης «και αναφέρεται στα δραματικά γεγονότα μέσα και έξω από το Μαξίμου το καλοκαίρι του 2015»! Κάποιος έπρεπε να πει το παραμύθι της Συριζαεκδοχής της αριστεράς. Και το κάνει η πολίτης Μπέτυ… Ε, γιατί, λοιπόν, να αναδημοσιεύσω τη συνέντευξη;

Να έλεγε, τουλάχιστον, πως στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης η ίδια τα βγάζει πέρα, δύσκολα με δύο παιδιά, όπως το 90% των Ελληνίδων, να το καταλάβαινα και να έκανα τη συνέντευξη παντιέρα. Αλλά «δύσκολα» με δύο παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία; Ποιος να την πιστέψει;

Να μας έλεγε ότι αισθάνεται προδομένη ως αριστερή που ενώ διακήρυσσε πως θα χώριζε τον Αλέξη αν υπέγραφε μνημόνιο, τώρα είναι υποχρεωμένη ως πολίτης να λέει «η διακυβέρνηση που παρέλαβε δεν ήταν ένα καθαρό, ένα άγραφο χαρτί, ώστε να ξεκινήσει από το μηδέν. Το τεφτέρι είχε πολλά χρωστούμενα. Έπρεπε να παζαρέψει, να διαπραγματευτεί πάνω σε αυτά».  Δεν τα γνώριζε αυτά ο Αλέξης όταν από τους προεκλογικούς εξώστες μας έταζε «με ένα νόμο» κατάργηση των μνημονιακών νόμων;

Ας εκμυστηρευόταν, τουλάχιστον, ότι του έκανε κρεβατομουρμούρα που έκανε το «Όχι» Ναί, ότι δεν ήθελε να τον δει στα μάτια της για μέρες μετά την υπογραφή του μνημονίου… Αλλά μπα, προτιμάει ανέξοδα να επιτίθεται -και από πάνω- στους δανειστές μας ότι ενήργησαν «σαν μια τιμωρητική, φασιστική μπότα που προσπαθούσε να σου λιώσει το κεφάλι, να σε πατήσει κάτω επειδή τόλμησες να ξεστομίσεις “δεν αντέχω άλλο“»… ‘Ελεος κυρία πολίτης! Έλεος!

Α, ναι, οι «άλλοι»! Που λένε, άλλα είπε και άλλα έκανε ο Τσίπρας! Δίκαιη η αγανάκτησή της: «Αυτό λέει ποιος; Εκείνοι που έσκυβαν το κεφάλι χωρίς να “χάσουν” καθόλου χρόνο, πρόθυμοι σε όλες τις εντολές; Αυτοί που είχαν χρεωθεί για πάντα την αναξιοπρέπεια της υποταγής τους;» Ενώ ο Τσίπρας! Αυτός μάλιστα! Περιφέρει περιχαρής την υπερηφάνεια της δικής μας υποταγής στην δική του κωλοτούμπα! Γι αυτό και βλέπει γύρω του μόνο χαμόγελα…

Αλλά τι ακριβώς ήθελε να πει η πολίτης Μπαζιάνα, υποστηρίζοντας ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πήραν την Κυβέρνηση αλλά όχι και την εξουσία;  Μήπως ότι το κόμμα πρέπει να ελέγχει το δημόσιο, τη δικαιοσύνη, τις ανεξάρτητες αρχές, τις εφημερίδες και τα κανάλια; Μήπως ότι πρέπει να ελέγχει τη σκέψη μας, όπως ελέγχει τώρα τις διαδρομές που πραγματοποιούμε κάθε μέρα με τα ΜΜΜ;

Σε ότι αφορά στο δημοψήφισμα η κυρία Μπαζιάνα  έπαιξε τα ρέστα της! Εκεί η πολίτης τα έδωσε όλα!  Ο Τσίπρας «έκανε αυτό που κάθε δημοκράτης, αριστερός πολιτικός θα έκανε: ρώτησε τον λαό που τον εξέλεξε προκειμένου να αντισταθεί “να υπογράψω;” και ο λαός μας απάντησε περήφανα “όχι” (…)  Και ο Τσίπρας; “Έκανε έναν συμβιβασμό, όχι όμως ταπεινωτικό. Έναν συμβιβασμό που πίστευε ότι είχε προοπτική. Να οδηγήσει τελικά στο τέλος της ηγεμονίας των ισχυρών, στο τέλος της παράλογης λιτότητας»…

Εύγε αριστερή πολίτη Μπαζιάνα. Από τις 18 Αυγούστου 2018 και μετά, που «βγαίνουμε» από τα μνημόνια, δεν θα ηγεμονεύουν οι ισχυροί, δεν θα έχουμε παράλογη λιτότητα, δεν θα χρωστάμε τους φόρους μας, δεν θα μας παίρνουν τα σπίτια μας! “Ο αγώνας – και η προοπτική του Αλέξη- τώρα δικαιώνονται!”

Άντε, κι από τον Αύγουστο, εκτός από …κολιούς, θα παράγουμε και ηγεμονία!