Στοχασμοί: Για τη μαθητεία

-Δάσκαλε είμαι έτοιμος να μαθητεύσω κοντά σου.
-Να σου μάθω κάτι, όχι δεν μπορώ. Αν εσύ έχεις κλειστά τα μάτια σου, ότι και να σου περιγράψω για την ομορφιά της αυγής, για το πάντρεμα της δροσοσταλίδας με την πασχαλίτσα, για τα χρώματα του ουρανού και των λουλουδιών, αν εσύ τα μάτια σου δεν τα ανοίξεις δεν θα σου έχω μάθει τίποτα. Μπορώ όμως να σου προτείνω τα μάτια να ξεσφραγίσεις ώστε από τα σκοτάδια σου να βγεις και αν το επιλέξεις, την ομορφιά να γνωρίσεις και να γευτείς.
Αν τα αυτιά σου τα κρατάς σφραγισμένα ότι και να σου πω για το κελάιδισμα του αηδονιού, για το θρόισμα των φύλλων του δάσους στο πέρασμα του αγέρα, για το ερωτικό τραγούδι του σκίουρου και για το γουργούρισμα της γάτας που θηλάζει τα μωρά της, λόγια κενά θα μένουν που θα πέφτουν πάνω σε κλειστές πόρτες. Μπορώ όμως να σου προτείνω τις κλειδαριές σου να σπάσεις ώστε να αφήσεις τη ζωή να σου γλυκοψιθυρίσει τα υπέροχα μυστικά της.
Αν έχεις άποψη σχηματίσει για τα του κόσμου τούτου, να σου μάθω κάτι, όχι δεν το μπορώ. Βλέπεις η άποψη ορθώνει τείχη γύρω της που φτιάχτηκαν από τα πιστεύω σου του παρελθόντος και ενισχύονται από τις αγωνίες του μέλλοντός σου και μέσα τους εσύ κατοικείς. Τα μάτια πίσω από αυτά δεν μπορούν να δουν, ούτε να ακούσουν τους ήχους πέρα από τα τείχη. Πρέπει από τις απόψεις σου να ξεγυμνωθείς και να τολμήσεις από έξω σου να βγεις, αν θέλεις κάτι καινούριο να γευτείς.
Και για να γευτείς, το στόμα σου πρέπει να είναι αδειανό και όχι γεμάτο με του μυαλού σου τις καταιγίδες. Αν συνέχεια για τα τείχη σου μιλάς και τα ενισχύεις, πως απέξω τους περιμένεις να βρεθείς;