Στοχασμοί: Εσύ που…

Εσύ που πάντα έχεις να δείξεις τους σωστούς δρόμους στους άλλους, έχεις κοιτάξει ποτέ τα πόδια σου σε τι πατούν;
Εσύ που πάντα έχεις τις λύσεις και τα ήξερες από πριν όλα, τι ζωή περνάς αυτές τις μέρες;
Εσύ που καυχιόσουν για το που θα βρισκόσουν και τι θα κατάφερνες με την έπαρση που σε βάραγε, που βρίσκεσαι αλήθεια σήμερα;
Εσύ που μου κουνάς το δάχτυλό σου γιατί λες αλήθειες που όλοι εμείς οι χαζοί δεν τις έχουμε καταλάβει, δεν ήξερα ότι η αλήθεια κρύβεται στα κουνημένα δάχτυλα!
Εσύ που φωνάζεις επειδή λες πως έχεις δίκιο, το δίκιο στην ένταση της φωνής βρίσκεται;
Εσύ που βλέπεις γύρω σου μόνο τα χάλια ετούτου του κόσμου, πότε ήταν η τελευταία φορά που μοίρασες λίγη ομορφιά;
Εσύ, που το παράπονο για τη ζωή ετούτη σε πνίγει, αλλάζεις καθόλου τον εαυτό σου ή βολεύεσαι να παραμένεις παραπονιάρης;
Εσύ που θέλεις να με διδάξεις, κάθεσαι ακόμα στα θρανία με τα παιδιά ή θαρρείς πως το μπόι σου έχει τόσο πολύ ψηλώσει;
Εσύ που όταν με αντίκρισες μπροστά σου μου χάρισες το χαμόγελό σου και παραμέρισες στην άκρη διευκολύνοντάς με ώστε στο μονοπάτι μου να συνεχίσω, άσε με να σε ακολουθήσω!