“Έφυγε” η Βασιλική Παλυβού. Από την Νεστάνη Αρκαδίας …στο Σικάγο

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Την Κυριακή, 22 Οκτωβρίου 2017, οι καμπάνες στην εκκλησία Ευαγγελίστρια της Νεστάνης Τριπόλεως ήχησαν πένθιμα καθώς το φέρετρο, με τη σορό της Βασιλικής Παλυβού, 83 ετών, φωτίζονταν από το τρεμάμενο φως των καντηλιών, εκεί, μπροστά από την Ωραία Πύλη. Ώρα 13:00. Χοροστατούντος του Μητροπολίτη Γορτύνης & Αρκαδίας κ. Μακάριου εψάλη η εξόδιος ακολουθία.

Παρόντες, μεταξύ άλλων, εκπροσωπών τον Πρωθυπουργό, ο Υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Στέργιος Πιτσιόρλας,  ο Πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. Πάνος Καμμένος, η Υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά μετά του συζύγου της Σαράντη Παπαχριστόπουλου, ο δήμαρχος Τριπόλεως, Δημήτριος Παυλής, και ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών επί πρωθυπουργίας Αντ. Σαμαρά, αρμόδιος για θέματα Απόδημου Ελληνισμού, Κυριάκος Γεροντόπουλος.

Έκλεισε, έτσι, στο χωριό που γεννήθηκε, ο κύκλος της πολυκύμαντης ζωής της κυρά-Βασιλικής, που από τη Νεστάνη Αρκαδίας βρέθηκε στο …Σικάγο της Αμερικής!  Μεγάλωσε μέσα στον πόλεμο, την Κατοχή, τον εμφύλιο και την πείνα. Σχολείο δεν πήγε, παρά μόνον στην πρώτη Δημοτικού. Έπρεπε να θυσιαστεί για να φροντίσει τα άλλα τρία αδέλφια της, όταν η μάνα της αρρώστησε και έμεινε για έναν ολόκληρο χρόνο στο νοσοκομείο.

Στα οκτώ της χρόνια, έκανε οικοκυρική, πήγαινε στο χωράφι, ανέβαζε τα ζώα στο βουνό. Λίγα χρόνια αργότερα βρέθηκε στο Άργος να δουλεύει στα μποστάνια, στις βαμβακοκαλλιέργειες. Στα 18 παντρεύτηκε τον Βαγγέλη Παλυβό. Έπειτα ήρθαν τα τέσσερα παιδιά της. Οι συνθήκες, όμως, εξακολουθούσαν να είναι δύσκολες. Μαζί με τον άντρα της μετανάστευσαν στην Αμερική. Στο Σικάγο. Χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα.

Τοι ζεύγος Βασιλική και Βαγγέλης Παλυβός με την κόρη τους Ελένη σε παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές.

Εκεί δούλεψαν το ίδιο σκληρά. Νύκτα και μέρα. Δεν υπήρχε δουλειά που να μην την έκαναν. Μέχρι και hot dogs πουλούσε η κυρά-Βασιλική, με ένα καροτσάκι, στους δρόμους της μεγαλούπολης.  Πετραδάκι-πετραδάκι έχτισαν τη ζωή τους. Μεγάλωσαν και σπούδασαν τα παιδιά τους. Απόκτησαν το σπίτι τους. Και στην Ελλάδα. Και όπως η ίδια έλεγε: «…ο Θεός μου τά δωσε όλα. Με δοκίμασε στη φτώχεια. Υγεία απόκτησα, τα παιδιά μου τα σπούδασα, σπίτια καλά έχουμε. Λεφτά δεν έχουμε πολλά, αλλά καλά περνάμε. Το κύριο είναι τα παιδιά».

Το 1972 το ζεύγος Παλυβού επέστρεψε στην πατρίδα. Κάποια από τα παιδιά, μεγάλα πια και παντρεμένα όλα σήμερα, παρέμειναν στην Αμερική.  Συνέχισαν να δημιουργούν. Ο σύζυγός της Βαγγέλης ασχολήθηκε με αγοραπωλησίες ακινήτων. Έφτιαξαν το σπίτι τους στο χωριό και στη Βουλιαγμένη. Έφτιαξαν και ένα εκκλησάκι, της αγίας Άννας και του αγίου Στυλιανού. Η ίδια, πενήντα χρονών έμαθε να οδηγεί. Και να διαβάζει –συλλαβιστά- έμαθε. Και να συνεννοείται στα αγγλικά, επίσης. «Είμαστε πάντα μία αγαπημένη οικογένεια», συνήθιζε να λέει.

Ήλθε, όμως, μετά η αρρώστια. Η κυρά Βασιλική διαγνώστηκε με λευχαιμία. Στην Αθήνα οι γιατροί της έδιναν ένα μήνα ζωής. Στην Αμερική οι γιατροί της έδωσαν δύο μήνες ζωής. Τους διέψευσε όλους! «Η Παναγία, έλεγε, έκανε το θαύμα της. Από τα Χριστούγεννα του 2005 είμαι καλά». Έζησε μέχρι τον Οκτώβρη του 2017…

Τα παιδιά της,  Ο Λούης, η Ελένη, ο Πέτρος και ο Γιώργος, ήταν όλα παρόντα στην  κηδεία της μητέρας. Μαζί τους και τα 13 –από τα 17- εγγόνια της! (Και δισέγγονα απέκτησε, τα παιδιά του Μάκη γιού της κόρης της, Ελένης Μπούσις).  Η εκκλησία, επιβλητική χτισμένη με τη συνδρομή Νεστανιωτών (Τσιπιανίτες) του Σικάγο, γεμάτη κόσμο, φίλους, συγχωριανούς. Όλοι αγαπούσαν την Κυρά -Βασιλική γιατί και όλους τους βοηθούσε. «Πάντα μου άρεσε να φιλοξενώ,  να περιποιούμαι τους φίλους,  τους συγγενείς τους πατριώτες μας. Να δίνω φαγητό σε όποιον πεινάει», έγραφε.

Οι συγγενείς και οι φίλοι κάθισαν στο τραπέζι για το ψάρι, να «συγχωρέσουν», στο εστιατόριο Όαση, στην Τρίπολη. Μίλησαν για τη μάνα τους, όλα της και τα τέσσερα  παιδιά.  Η υπουργός Έλενα Κουντουρά. Ο δήμαρχος Τριπόλεως. Μόνο καλές κουβέντες, για τη μάνα, τη σύζυγο, την κυρά Βασιλική, την πατριώτισσα, τη λεβέντισσα, την ψυχοπονεύτρα, είχαν να πουν όλοι. Και μια ευχή… Καλό Παράδεισο!

«Θέατρο ο κόσμος, δίχως τέλος και αρχή

Φίλε, τι μου ζητάς να χρωματίσω τη ζωή;

Τι χρώμα και τι διάσταση να δώσω;

Το βλέπω το παρόν σαν ποιητής

Το μέλλον δεν μπορώ να φανερώσω…»

• Τα βιογραφικά στοιχεία, αποσπάσματα λόγων, στίχοι, είναι από το βιβλίο της Βασιλικής Παλυβού «Από τη Νεστάνη Αρκαδίας …στο ΣΙΚΑΓΟ» (Επιμέλεια βιβλίου Καίτη Θεοδωρίδου-Εκδότης Σαράντης Παπαχριστόπουλος –Έκδοση: ΣΙΓΜΑΑΛΦΑΜΙ- Επικοινωνίες ΑΕ)