Στοχασμοί: Ο άτρωτος

Όταν αυτό που θυσιάζεις, θυσία δεν το ονομάζεις αλλά αγάπη για τη διαδρομή σου,
Όταν σε πλημμυρίζει δυνατά η εικόνα γύρω σου, ώστε το χτες να χαθεί στο παρελθόν του και το αύριο να φαντάζει αδιάφορο,
Όταν δεν λογαριάζεις τα χαμένα σου, γιατί τα κερδισμένα σου δεν είναι τούτου του βασιλείου,
Όταν σημασία δεν θα έχουν οι πληγές αλλά το ότι ξανασηκώνεσαι,
Όταν η πίστη σου θα δίνει απαντήσεις στους φόβους σου και το ρίσκο σου θα οδηγεί τα βήματά σου,
Όταν η γαλήνη σου θα είναι η απάντηση στα επιτακτικά βλέμματα των γύρω σου,
Όταν οι πράξεις σου θα προηγούνται των λόγων σου,
Όταν στη θέα του μαχαιριού δεν λιγοψυχάς άλλο, γιατί από τις πληγές σου πλέον έμαθες και γλύφεις το αίμα σου,
Όταν τα μάτια σου γίνουν τόσο καθαρά που μαρμαρώνουν τους άλλους, επειδή τίποτα το αληθινό ποτέ δεν χάνεται,
Όταν η έννοια του χαμού σου δεν θα σε απασχολεί, γιατί σημασία θα έχει ότι τώρα είσαι όρθιος και μάχεσαι,
Όταν τη μάχη αυτή τη δίνεις για την αγάπη των ανθρώπων,
Τότε αγαπημένε μου είσαι κυριολεκτικά Άτρωτος.