“Όραμά μας να εξυψώσουμε το ελληνικό όνομα”

Μελβούρνη.- «Δεν είμαστε κολλημένοι στο χτες και σίγουρα δεν είμαστε πολίτες του κόσμου με την έννοια που μας θέλει να μην ανήκουμε πουθενά.

Είμαστε Έλληνες στην καρδιά και Ελληνοαυστραλοί στο μυαλό. Όραμά μας να εξυψώσουμε το ελληνικό όνομα».

Αυτή είναι η εισαγωγή του Γιάννη Τσαούση, ιδρυτή του «Αχιλλέα», Τμήματος Νεολαίας της ΑΧΕΠΑ, σε μια συζήτηση που θα βάλει τα θέματα επί τάπητος και θα τα εκθέσει με απόλυτη σαφήνεια και διαφάνεια.

Ο Γιάννης Τσαούσης ήταν μόλις 18 χρόνων, αναφέρει, όταν διαπίστωσε ότι η ΑΧΕΠΑ ήταν η οργάνωση που έψαχνε, που τον εξέφραζε αναφορικά με τις αρχές και τους στόχους της, τα επιτεύγματά της και το παγκόσμιο κύρος της, με μια βασική προϋπόθεση όμως ότι ένα τμήμα νεολαίας θα έπρεπε να εναρμονίζεται και να συνάδει με τη σημερινή πραγματικότητα. Να είναι κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής και να εκφράζει τις ανάγκες των νέων όπως αυτές προβάλλουν στο ελληνοαυστραλιανό αλλά και ευρύτερο κοινωνικό τους γίγνεσθαι.

Δεκάξι ιδρυτικά μέλη εδραίωσαν τον «Αχιλλέα» που μέσα σε μια πενταετία κατάφερε να αποδείξει ότι ‘ναι, μπορεί να υπάρξει συνέχεια στους παροικιακούς οργανισμούς, όταν δοθεί το πηδάλιο στους νέους’.

Η συνταγή των μικτών συμβουλίων –πρώτη, δεύτερη, τρίτη γενιά– αποδείχτηκε ότι δεν αποδίδει. Την εξήγηση, δίνει η πρόεδρος του Δ.Σ. της ΑΧΕΠΑ Βικτωρίας, Σοφία Μερκούλια: “Εκ πρώτης όψεως φαίνεται και ακούγεται η ιδανική συνταγή. Στην πραγματικότητα όμως δεν δουλεύει. Και αυτό, γιατί ανεξάρτητα με το πόσο καλές είναι οι προθέσεις και των δύο πλευρών, υπάρχει ανάμεσά τους χάσμα.

Το ερώτημα ίσως είναι αν γεφυρώνεται. Θα έλεγα ‘όχι εύκολα’. Κι αυτό γιατί πρόκειται για διαφορετικές γενιές με διαφορετικές ανάγκες, αλλά και διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων».

Στο ερώτημα, αν υπάρχει ιδανική λύση τελικά, η απάντηση της κ. Μερκούλια είναι: “Nαι. Να τους στηρίξουμε στην αλλαγή και στο δρόμο που θέλουν να χαράξουν για το μέλλον του οργανισμού.

Πιστεύω ότι είναι μια δύσκολη αλλά ρεαλιστική επιλογή, που, σε τελευταία ανάλυση, αποβλέπει στην επιβίωση του οργανισμού» καταλήγει η κ. Μερκούλια.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΝΙΑ

Κοιτάζοντας τον συγκεκριμένο οργανισμό, παρατηρούμε ό,τι με ελάχιστες εξαιρέσεις, η δεύτερη γενιά απουσιάζει.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι απόψεις του Γιάννη Τσαούση – ιδρυτή του «Αχιλλέα» και της προέδρου κ. Μερκούλια, επί του θέματος, διίστανται.

«Φταίμε εμείς γιατί δεν τους αφήσαμε να αναπτύξουν τη δική τους πρωτοβουλία και απαιτούσαμε να μας ακολουθούν τυφλά. Επίσης, τους μάθαμε να τα βρίσκουν όλα εύκολα και να μην πάνε στα δύσκολα. Η πρώτη γενιά στους οργανισμούς, έβαλε για παράδειγμα την ποδιά και δούλεψε στην κουζίνα για να ξεχρεωθούν τα κτίρια. Έκανε εκδήλωση κάθε Σαββατοκύριακο γι’ αυτόν το σκοπό.

Τώρα, σ’ αυτό το στάδιο, να τους ελκύσεις, είναι πάρα πολύ δύσκολο» εκτιμά η κ. Μερκούλια.

«Πιστεύω ότι η δεύτερη γενιά έπεσε θύμα των περιστάσεων» δηλώνει ο Γιάννης Τσαούσης και επεξηγεί: «Το ότι οι γονείς τους αφιέρωναν πολύ χρόνο για τους οργανισμούς, ήταν κάτι απωθητικό. Ένας άλλος παράγων ήταν ότι δεν τους εξέφραζαν οι εκδηλώσεις των οργανισμών, με αποτέλεσμα να μην θέλουν να έχουν καμία ανάμιξη.

Ας μη μας διαφεύγει επίσης ότι αρκετοί Έλληνες δεύτερης γενιάς αφομοιώθηκαν και ενσωματώθηκαν στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο γιατί στην παιδική και εφηβική τους ηλικία πολλοί ήταν εκείνοι που έφαγαν τον ρατσισμό κατάμουτρα.

Αντίθετα, σήμερα, είναι της μόδας να έχεις ρίζες εκτός Αυστραλίας» εκτιμά ο ίδιος.

Με καθαρή ματιά στα πράγματα, θα πει, ότι ‘το πολίτης του κόσμου’ ευσταθεί από την άποψη της επαφής και της ανταλλαγής ιδεών, της συνεργασίας και ένωσης των δυνάμεων, τόσο σε επαγγελματικό, όσο και πολιτισμικό επίπεδο. Αυτό δε σημαίνει ότι ‘ανήκεις παντού και πουθενά’. Για τον απλό λόγο ότι ο άνθρωπος από τη φύση του πρέπει να ανήκει κάπου, να έχει ρίζες. Αυτός είναι και ο λόγος που εμείς ως οργανισμός, επιδιώκουμε την ανύψωση του ελληνικού ονόματος. Αυτό είναι το όραμά μας και δεν πρόκειται να παρεκκλίνουμε από αυτό».

ΠΟΛΛΑ ΚΟΙΝΑ

Στα πενήντα μέλη που αριθμεί ο οργανισμός σήμερα ανήκουν και νεοφερμένοι νέοι Έλληνες για τους οποίους εκφράζεται ο Γιάννης Τσαούσης με ενθουσιασμό: «Βρίσκω ότι έχουμε πάρα πολλά κοινά, θαυμάζω δε τη συνέπεια, το πάθος, την εργατικότητά τους και τις καινοτόμες ιδέες τους. Έχουμε μια θαυμάσια συνεργασία. Είναι απόλυτα μέσα στο πνεύμα της εποχής που η έμφαση είναι στην οικονομία χρόνου και την επικέντρωση επί της ουσίας.

Έχουμε επιτύχει αξιόλογα πράγματα όλοι μαζί, στο διάστημα αυτό, γεγονός που μας έχει δέσει μεταξύ μας περισσότερο και μας δίνει το έναυσμα να προχωρήσουμε ακόμη πιο δυναμικά».

Mέλη του Τμήματος

Φιλανθρωπία, διατήρηση της ελληνικής συνείδησης, διασύνδεση, φαίνεται να είναι οι κύριοι στόχοι του οργανισμού και οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους λειτουργούν τα μέλη του.

Στο σύντομο διάστημα της ύπαρξής τους επέτυχαν μεταξύ άλλων να ενισχύσουν φιλανθρωπικούς οργανισμούς στην Αυστραλία και το εξωτερικό με το ποσόν των $20.000 και να ξεκινήσουν την καμπάνια “Clothes for Greece” που είχε ως αποτέλεσμα την εντυπωσιακή ενίσχυση του έργου φιλανθρωπικών οργανισμών στην Ελλάδα.

Διασύνδεση για επαγγελματική ανέλιξη και επαφή με τη σημερινή πραγματικότητα είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται και ξεκινούν οι εκδηλώσεις που διοργανώνει ο «Αχιλλέας» σε συνεργασία με το NUGAS, και θέματα όπως: «Είσοδος στον επαγγελματικό χώρο σε μια παγκοσμιοποιημένη Αυστραλία», «Χτίζοντας την καριέρα σας – πώς να ξεχωρίσετε», όπου προσωπικότητες που διακρίθηκαν στον επαγγελματικό χώρο φωτίζουν ιδιαίτερα σημεία της καριέρας τους, τις δυσκολίες που συνάντησαν, τα εμπόδια που έπρεπε να υπερπηδήσουν προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους, ενώ εκθέτουν τη δική τους φιλοσοφία και τις απόψεις τους αναφορικά με τις αλλαγές στον παγκόσμιο επαγγελματικό χώρο.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΦΗ

«Η επαφή και η συνεργασία με τα μέλη μας είναι ουσιαστική. Μ’ αυτό εννοώ ότι οι συναντήσεις μας έχουν πάντα συγκεκριμένη ατζέντα που προκύπτει από τα θέματα που ενδιαφέρουν τους νέους καριερίστες, αναφέρονται στον ελληνικό πολιτισμό ή την ενίσχυση φιλανθρωπικών οργανισμών.

Δεδομένου δε ότι μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ανύψωση του ελληνικού ονόματος, έχουμε πάντα το χέρι μας στο σφυγμό της παροικίας, διοργανώνοντας εκδηλώσεις ή παίρνοντας μέρος και ενισχύοντας πρωτοβουλίες που στοχεύουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Πιστεύω ότι ο καθένας από μας, της τρίτης γενιάς, φέρει τεράστια ευθύνη για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας και ελληνικής συνείδησης στις επερχόμενες γενιές» τονίζει ο Γιάννης Τσαούσης.

 

πηγή: neoskosmos.com