Η αριστερά μετά τη 12η Ιουλίου 2015: Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη..

ΣΧΟΛΙΟ PHP: Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε και δημοσιεύτηκε από τον Μιχάλη Κοκκινάρη (φίλο καλό, συνεργάτη της ΡΗΡ κατά περιόδους και μόνιμα Παιδίατρο και Συγγραφέα) στις 18 Αυγούστου 2015. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, το αναδημοσιεύει στο fb. Παραμένει απόλυτα επίκαιρο. 

Όταν η αρχαία Αθήνα έχασε τη νεολαία και το στόλο της στη Σικελική Εκστρατεία, απαγορεύτηκε με ψήφισμα του Δήμου, η  οποιαδήποτε αναφορά στο γεγονός “επί ποινή θανάτου”.

Έτσι ο ευρηματικός Ευριππίδης, για να μιλήσει επιτέλους για την ουτοπία των πολιτικών της Αθήνας, στην τραγωδία “Ελένη”σ’έναν έσχατο συμβολισμό αποδίδει την τρωϊκή εκστρατεία σε μια παρανόηση, σ’ ένα πουκάμισο αδειανό, όταν κατά την επιστροφή των Ελλήνων από την Τροία διαπιστώνεται πως η Ελένη ήταν στην Αίγυπτο και στην Τροία πήγε απλά το ξόανό της!
Ωστόσο στην Τροία πέθαναν άνθρωποι, εξανδραποδίστηκαν οι Τρώες… κι όλα αυτά για ένα ξόανο!
Η αναθεωρητική Αριστερά πίστεψε πως η Ευρώπη των μονοπωλείων θα μπορούσε να εκβιαστεί και να ακούσει επιτέλους πως η λιτότητα δεν οδηγεί πουθενά.
Επί έξι μήνες με κάθε δυνατό τρόπο που προσέφερε η θεωρία των παιγνίων οδήγησε τη διαπραγμάτευση στα άκρα, χωρίς να ιδρώνει ο αντίπαλός της.
Την ημέρα που ο κ.Γιουνκέρ έδωσε στον κ.Πρωθυπουργό το τόμο των 900 σελίδων για τις συνέπειες του Grexit, o κύριος Τσίπρας ήξερε πως θα έπρεπε να συμβιβαστεί. Κι αυτό έκανε!
Αλλά πλέον η Αριστερά έμεινε πουκάμισο αδειανό και φάνηκε ξεκάθαρα πως τόσα χρόνια πολέμησε  για ένα ξόανο, για μια αυταπάτη, που οδήγησε στην πιο πικρή ήττα της ελληνικής κοινωνίας.
Τι θα συμβεί από δω και πέρα;
Ό,τι συνήθως ακολουθεί την ήττα:Η διάλυση και η ανασύνθεση ίσως όχι μόνο της Αριστεράς  αλλά και του συνόλου του πολιτικού κατεστημένου, που δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών!
Απλά είναι θέμα χρόνου μέχρι να στηθούν οι κάλπες κι όλα θα βρουν το δρόμο τους. Μέχρι τότε υπομονή και να πληρώνετε τους φόρους σας!

Σχόλια Facebook

Σχολιάστε