“Κοκορευόμενοι καὶ ἀποσιωποῦντες, δρέπουν ξένες δάφνες. Ἔσσεται τὸ ἦμαρ τῆς δικαιώσεως”
Νάπολη.- Διάβασα το παρακάτω σχόλιο του δημοσιογράφου Χρ. Μαλασπίνα για τους πολιτικούς που διατυμπανίζουν διάφορους άθλους, κοκορευόμενοι για επιτεύγματα … άλλων κι έτσι γελούν κότες και κοκόρια στα κοτέτσια.
Μάταια περιμέναμε την αποτίμηση της προσφοράς της Ομογένειας Ιταλίας στην καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας.
Δεν περίμενε βέβαια κανείς ότι θα δηλώνανε ότι η οργανωμένη Ομογένεια της Ιταλίας ήταν εκείνη που είχε την ιδέα το 2014 και την προώθησε με πείσμα μέχρι να βγει η ΚΥΑ το 2017.
Δεν πειράζει!
Έπρεπε να δρέψουν … δάφνες και ξεχάστηκαν να αναφέρουν συγκεκριμένα ονόματα “γραφικών Ιταλών” που αγωνίστηκαν μέχρι τέλους. Τα ονόματά τους είναι καταγραμμένα στην αλληλογραφία που ανταλλάχτηκε και στα πρακτικά της Βουλής.
Η καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας είναι αποκλειστικός άθλος της Ομογένειας Ιταλίας, των Φιλελλήνων, των Κλασικών Λυκείων της Ιταλίας και της πλειοψηφίας των Ελληνικών Δήμων που την στήριξαν μαζί με την ΚΕΔΕ.
Όλα τ΄άλλα είναι παραμύθια!
Εγώ απλώς σχολιάζω αυτή την συνήθεια
της εσκεμμένης αποσιώπησης των πρωτουργών της καθιέρωσης
στα αρχαία ελληνικά,
αντλώντας φράσεις
από το Μεγάλο μου Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών
(GRANDE DIZIONARIO GRECO CLASSICO HOEPLI
di JANNIS KORINTHIOS)
που μόλις κυκλοφόρησε στην Ιταλία σε ψηφιακή μορφή,
για να γίνω … περισσότερο κατανοητός.
ὁ κολοιὸς ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεται
la cornacchia si fa bella delle penne altrui
ψευδόμενος οὐδεὶς λανθάνει πολὺν χρόνον
le bugie hanno le gambe corte
κρίνει φίλους ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν τὸ πῦρ
κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία
ὁ φθόνος ἐστι κάκιστος, ἔχει δέ τι καλὸν ἐν αὐτῶι·
τήκει γὰρ φθονερῶν ὄμματα καὶ κραδίην
ἔσσεται ἦμαρ τῆς δικαιώσεως
ΥΓ. Σύντομα θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα ένα βιβλίο μου με όλη την ιστορία αυτής της ωραίας και πρωτοποριακής προσπάθειας που θα αποδίδει τα της Ομογενείας τη Ομογενεία και τα των πολιτικών και τα των κομμάτων … τοις πολιτικοίς και … τοις κόμμασιν.
πηγή:http://kellianos.blogspot.gr
Σχόλια Facebook