ΑΝΑΛΥΣΗ: Το Eurogroup, το Μαξίμου και οι εξελίξεις

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Όσο και εάν δεν είναι φρόνιμο ούτε ασφαλές να προεξοφλεί κανείς τις αποφάσεις του Eurogroup, εντούτοις όλα τα σημάδια δείχνουν ότι η Αθήνα θα υποστεί μία ακόμη «ψυχρολουσία» στις 15 Ιουνίου, σε ό,τι αφορά τα δύο μεγάλα, όπως τα ανέδειξε η ίδια η Κυβέρνηση, θέματα, το χρέος και το QE (ποσοτική χαλάρωση).

Με δεδομένο, μάλιστα, ότι για την «ρύθμιση» του χρέους και την συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση η κυβέρνηση μόλις πρόσφατα νομοθέτησε νέα επώδυνα μέτρα, τα οποία, μάλιστα ως «διαπραγματευτικό χαρτί» έσπευσε να τα συνδέσει με τις δύο αυτές οικονομικές πτυχές, υποστηρίζοντας ότι «…εάν δεν πάρουμε το χρέος, τότε τα μέτρα αυτά δεν θα εφαρμοστούν» (δήλωση Τσίπρα από το βήμα της Βουλής), τότε είναι μάλλον αμφίβολο εάν πλέον ακόμη και αυτή η πιστοποιημένη «ικανότητα» του Μαξίμου «να βαφτίζει το κρέας ψάρι» θα μπορέσει να σώσει τα προσχήματα.

Όπου ως «πρόσχημα» θα «σερβιριστεί» μια ενδεχόμενη «μεγάλη δόση» που θα λάβει “σε αντιστάθμισμα” με την ολοκλήρωση της δεύτερη αξιολόγησης – και η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr, ίσως ξεπεράσει και τα 9 δις ευρώ (καθώς το ΔΝΤ έχει συμφωνήσει να συμμετέχει έστω και χωρίς χρηματοδότηση στο ελληνικό πρόγραμμα και τα προαπαιτούμενα θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι και την Τετάρτη).

Ωστόσο, το βέβαιο είναι ότι τόσο το Βερολίνο όσο και η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα έσπευσαν χθες να ξεκαθαρίσουν το μεν πρώτο ότι το «χρέος» βρίσκεται εκτός διαπραγμάτευσης και η δεύτερη, πως «θα πρέπει οι Ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών να αναλάβουν δράση, ώστε να δώσουν στην Ελλάδα μια απόφαση που θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη στην οικονομία της»…

Ασχέτως του επικοινωνιακού τρυκ που θα επιστρατεύσει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις -ασφαλώς (;) δεν αναμένεται νομοθετική ανάκληση μέτρων και αντιμέτρων- μια τέτοια πιθανή εξέλιξη θα επιφέρει ένα ακόμη βαρύ πλήγμα στην αξιοπιστία της συγκυβέρνησης.

Για τους εναλλακτικούς τρόπους αντίδρασης του Μαξίμου σε μία ενδεχόμενη νέα αρνητική έκβαση του Eurogroup, έχουν ακουστεί πολλά. Έχει λεχθεί πως δεν αποκλείεται ο κ. Τσίπρας να σύρει την Ελλάδα σε ένα ακόμα «αχρείαστο» δημοψήφισμα, αν και οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο μοιάζουν ελάχιστες. Ένα άλλο σενάριο αφορά την προσφυγή σε πρόσκαιρες κάλπες. Το διαφαινόμενο από τις δημοσκοπήσεις αποτέλεσμα μάλλον προδικάζει και την απόφαση της Κυβέρνησης να αποφύγει «το ποτήριον τούτο»…

Ένας ανασχηματισμός της Κυβέρνησης, που θα διευκόλυνε  αφενός μεν στην χάραξη μιας νέας «στρατηγικής» στις σχέσεις Αθηνών – Βρυξελλών – ΔΝΤ και, αφετέρου θα «απορροφούσε» στο εσωτερικό τις αντιδράσεις, ίσως είναι –σύμφωνα με ορισμένους τουλάχιστον πολιτικούς παρατηρητές- η μόνη εναπομένουσα διέξοδος για τον Πρωθυπουργό, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία η Κυβέρνηση.

Προς την  κατεύθυνση του ανασχηματισμού –ως βαλβίδα εκτόνωσης- φαίνεται να συνδράμουν και τα δύο γεγονότα που απασχολούν επικριτικά για την Κυβέρνηση την επικαιρότητα. Ο τραγικός θάνατος του 11χρονου μαθητή, από αδέσποτη σφαίρα, στην αυλή του σχολείου στο Μενίδι, και τα επεισόδια που ακολούθησαν και που το όλο περιστατικό ανέδειξε τραγικά την έλλειψη αστυνόμευσης στην περιοχή, καθώς και ο σεισμός στη Λέρο με την μία νεκρή, και τις εκτεταμένες ζημιές.

Όποια λύση και εάν τελικά ακολουθήσει η Κυβέρνηση –εάν (ο μοι γένοιτο, λέμε εμείς) επαληθευτεί η Κασσάνδρα- στις 15 Ιουνίου, βέβαιο είναι ότι η χώρα θα παραμείνει με έναν πρωθυπουργό δίχως γραβάτα, μία οικονομία πελαγωμένη και τους πλέον αδύναμους και ανίσχυρους πολίτες της –τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους- να παραδέρνονται μέσα σε μία αφρισμένη θάλασσα προβλημάτων και δυσκολιών.