ΓΝΩΜΗ: Αλήθεια, με ποιους διαπραγματεύεται η Κυβέρνηση;

ΓΝΩΜΗ: ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Την εικόνα μιας κυβέρνησης τα Μέλη της οποίας διαπραγματεύονται σκληρά με τους δανειστές, τους θεσμούς και το ΔΝΤ για να «ελαφρύνουν» το οικονομικό άγος των Ελλήνων πολιτών,  προσπαθεί εναγωνίως και με χίλιους τρόπους να πλασάρει το Μέγαρο Μαξίμου, σε μια προσπάθεια να μειώσει τις αρνητικές εντυπώσεις για τα νέα μέτρα που ήδη έχουν δρομολογηθεί. Και έρχονται…

Αλήθεια, διαπραγματεύεται ποιος με ποιον και επιτυγχάνει τι ακριβώς;

Οι κορυφαίοι της κυβέρνησης, με πρώτο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα έχουν δηλώσει ήδη από το Δεκέμβρη του προηγούμενου χρόνου την «αισιοδοξία τους» ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα έκλεινε μέχρι 5 Δεκέμβρη αρχικά, τέλος Δεκέμβρη έπειτα. Μετά μέσα στο Γενάρη.  Πλησιάζουμε αισίως τέλος Φεβρουαρίου και ακόμη τίποτε…

Όλα όσα εξ αρχής έθεταν οι θεσμοί και το ΔΝΤ ως προϋποθέσεις για κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, «είναι εδώ» ακόμη και σήμερα, μετά την πολύμηνη «σκληρή» διαπραγμάτευση!  Εργασιακά, Ασφαλιστικό, Μεταρρυθμίσεις. Δηλαδή, τα νέα προθεσμοθετημένα μέτρα. Επομένως, τι ακριβώς διαπραγματεύτηκε τρεις και πλέον μήνες τώρα; Και τι πέτυχε; Ότι τα μέτρα δεν θα εφαρμοστούν -λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος- εάν η οικονομία της χώρας πάει καλά; Γιατί, για να καταλάβουμε, επρόκειτο κανείς να μας επιβάλλει μέτρα λιτότητας εάν «πέταγε» η ανάπτυξη, εάν  έσφυζε η παραγωγικότατα, αν οι εξαγωγές αυξάνονταν αλματωδώς, εάν τα ταμεία γέμιζαν χρήμα; Τι θέλει να πεί ο ποιητής; Μήπως ότι θα “πετύχουν” να δώσουν μόνον υποσχέσεις για μελλοντικά μέτρα;

Για να θολώσει τα νερά, το Μαξίμου εγκαλεί τη Νέα Δημοκρατία ότι βρίσκεται, λέει, σε στρατηγικό αδιέξοδο, γιατί βλέπει ότι κλείνει η αξιολόγηση… Αν έτσι είναι όμως τα πράγματα, εάν, δηλαδή αυτή τουλάχιστον τη φορά (5η ή 6η) δεν πέσει και πάλι έξω στις προβλέψεις και στη «βεβαιότητά» της η κυβέρνηση και κλείσει όντως η δεύτερη αξιολόγηση, αυτό θα συμβεί γιατί απλούστατα η κυβέρνηση αποφάσισε να αποδεχθεί όλα όσα εξ αρχής έθεταν οι θεσμοί!

Αυτό που στην ουσία «κέρδισε» τους τρεις μήνες της «σκληρής διαπραγμάτευσης» -με τεράστια ζημία, όμως, στην οικονομία της χώρας- είναι να σκηνοθετήσει την ουσιαστική διαπραγμάτευση που έγινε και εξακολουθεί να γίνεται όχι με τους θεσμούς ή το ΔΝΤ, αλλά με τους …βουλευτές της!

Μεταξύ τους συζητούν, διαπραγματεύονται και  κοντράρονται! Προσπαθώντας να καταστείλουν «υπόγειες» αριστερίζουσες αντιδράσεις ώστε να παραμείνουν στην εξουσία. Στην ουσία, δηλαδή, διαπραγματεύονται με τον αριστερό τους …εαυτό! Γι αυτό και επανέρχονται με ανατρεπτικές προτάσεις ακόμη και σε θέματα που έχουν δρομολογηθεί, όπως χ.λ. στο αεροδρόμιο του Ελληνικού που τώρα ανακάλυψαν ότι μπορεί στο υπέδαφος να κρύβονται αρχαία!

Σε κάθε περίπτωση και κάθε διαπραγμάτευση έχει κανόνες και όρους. Δεν εμφανίζει την άναρχη εικόνα μιας συμφωνίας η επίτευξη της οποίας  αναβάλλεται από βδομάδα σε βδομάδα και από μήνα σε μήνα! Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση «σούρσιμο» με την κοιλιά είναι,  για να μην το αποκαλέσουμε διαφορετικά!

Στο τέλος η κυβέρνηση, όπως ακριβώς έγινε και με την πρώτη αξιολόγηση, θα προσέλθει –για μία και μόνη φορά- σε σοβαρή συζήτηση με τους θεσμούς και θα αποδεχθεί όλα όσα έχουν ζητήσει και ο Θεός να δώσει να μην προστεθούν και άλλα την τελευταία ώρα! Στο μεταξύ, η χώρα πληρώνει ακριβά την παράταση της εκκρεμότητας.

Είναι γι αυτό που ο Μπίσμαρκ είχε πει πως «όταν ο αδύναμος διαπραγματεύεται με τον ισχυρό, καλά θα κάνει να πάρει την πρώτη προσφορά γιατί η τελευταία θα είναι πάντα δυσμενέστερη…»

Ώστε οι μύδροι που θα εξαπολύσει και πάλι σήμερα από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός εντός και εκτός Ελλάδος φοβόμαστε πως και αυτοί την ίδια ανάγκη θα εξυπηρετούν και σε τίποτε δεν θα μεταβάλουν τα ήδη αποφασισμένα μέτρα.  Να δώσουν την εικόνα του σκληρού διαπραγματευτή που υποχρεώνει τον αντίπαλό του (τους θεσμούς εν προκειμένω) να αναδιπλωθεί. Μόνο που ανάμεσα στις πτυχές της αναδίπλωσης, κρύβονται  τα επώδυνα μέτρα.