Η μετανάστευση των Αρκάδων στην Αυστραλία, σε βιβλίο

Μελβούρνη.- Οι Αρκάδες από τους προϊστορικούς χρόνους είχαν την τάση να μεταναστεύουν παντού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και να ιδρύουν σπουδαίες αποικίες. Την επιθυμία αυτή της αποδημίας, πιεζόμενοι επίσης και από τις βιοτικές ανάγκες του τόπου, τη συνέχισαν οι Αρκάδες και μετά την σύσταση του νεοΐδρυθέντος ελληνικού Κράτους με θεαματικές εξελίξεις κυρίως από το 1895 έως το 1920 και κατά τη δεκαετία του 1950-1960.

Πιστεύουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών της δεκαετίας 1950-1960 κινήθηκε προς την Αυστραλία για τον λόγο ότι η χώρα αυτή τότε είχε την ανάγκη από ανειδίκευτους εργάτες προερχόμενους από γεωργοκτηνοτροφικές περιοχές οπότε οι καλύτεροι υποψήφιοι γι` αυτά τα κριτήρια ήσαν οι Αρκάδες, Εκατοντάδες νέοι και νέες πήραν ομαδικά τον δρόμο της ξενιτιάς για τη μακρινή γι` αυτούς Αυστραλία διωγμένοι από τον τόπο τους αφήνοντας τα χωριά τους για να βρούν δουλειά για τους ίδιους και να βοηθήσουν τις οικογένειές τους πίσω στην Αρκαδία.

Από την πρώτη γενιά των Αρκάδων μεταναστών στην Αυστραλία πολλοί έχουν ήδη φύγει και συνεχώς φεύγουν με γρήγορο ρυθμό. Ήλθαν οι επόμενες γενιές, δεύτερη και τρίτη. Γι’ αυτό πρέπει συχνά να υπενθυμίζουμε στους γηραιότερους και να διδάσκουμε στους νεότερους τη βαθύτερη έννοια της ποιητικής φράσης «et in Argadia ego» («και εγώ στην Αρκαδία γεννήθηκα»).

Ποτέ δεν ξέχασαν τα χωριά τους και ποτέ δεν εγκατέλειψαν τους δικούς τους. Πάλεψαν να επιζήσουν σε μια τεράστια καινούργια χώρα χωρίς γνώση της γλώσσας. Κατόρθωσαν, όμως, όχι μόνον να επιβιώσουν αλλά και να αναδειχθούν σε περίοπτα επαγγέλματα επικερδείς επιχειρήσεις και υψηλούς διοικητικούς και πολιτικούς ρόλους.

Σε ανακοίνωσή του το Διοικητικό Συμβούλιο του Παναρκαδικού Συλλόγου «Ο Κολοκοτρώνης» που υπογράφουν η πρόεδρος, κ. Χρύσα Κανατά και ο γενικός γραμματέας κ. Β. Παπαπέτρου, τονίζουν ότι «με αυτά έζησαν οι γονείς μας και με αυτές τις σκληρές συνθήκες δημιούργησαν τις οικογένειές τους μεγάλωσαν και διατήρησαν τη γλώσσα τους και τον πολιτισμό τους» και συνεχίζoυν:

«Νιώθουμε ότι έχουμε υποχρέωση και καθήκον να αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας, ως κληρονομιά μας, την ιστορία των Αρκάδων, τόσο αυτών που πρόσφεραν και μόχθησαν μέσα στα οργανωμένα σωματεία, όπως «Ο Κολοκοτρώνης» της Μελβούρνης, της Αδελαΐδας, του Σίδνεϊ και της Καμπέρας, καθώς και τις αρκαδικές Αδελφότητες, αλλά και στον ανώνυμο και άγνωστο μέχρι σήμερα Αρκά, που εγκαταστάθηκε στην χώρα αυτή, αγωνίστηκε, μόρφωσε τα παιδιά του, υπηρέτησε τον τόπο και την πατρίδα του,

Με τις σκέψεις αυτές, τα μέλη του Δ. Σ., νιώθουμε την υποχρέωση να δώσουμε την ευκαιρία στην πρώτη γενιά, ενώ είναι ακόμη στην ζωή, να γράψουν οι ίδιοι την ιστορία τους όπως την έζησαν.

Διαβεβαιώνουμε τα μέλη ότι στο βιβλίο αυτό θα διατηρηθεί η εμπειρία του εποικισμού της πρώτης γενιάς μας, οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, τα δύσκολα χρόνια της επιβίωσης, η καταξίωση των παιδιών μας, η αμοιβή των κόπων μας να οργανώσουμε τα σπιτικά μας και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, οι σχέσεις μας με τους άλλους Έλληνες και εθνικότητες, οι σχέσεις μας με την Αρκαδία, την υπόλοιπη Ελλάδα και την Αυστραλία. Την αποκλειστική ευθύνη του περιεχομένου του βιβλίου και ο μόνος αρμόδιος για το περιεχόμενο της μελέτης θα είναι ο ερευνητής και συγγραφέας του, Δρ. Α. Τάμης.

Κεντρικό σημείο αναφοράς θα είναι ο «Κολοκοτρώνης», ο σύλλογός μας. Εκεί εστιάζει την προσοχή του ο κ. Τάμης, ως έγκριτος ιστορικός. Την εικόνα, βέβαια, θα συμπληρώσουν οι άλλοι επί μέρους αρκαδικοί σύλλογοι, που είχαν κι αυτοί να διαδραματίσουν ρόλο και έχουν ανάλογο μέρισμα και αυτοί στην ιστορία. Θα δοθεί έμφαση στην ίδρυση και λειτουργία τους, στα επιτεύγματα και την πρόοδό τους. Θα αναδειχθεί η δράση των οργανωμένων Αρκάδων του «Κολοκοτρώνη» σε όλες τις Πολιτείες και οι δυσκολίες μέσα από τις οποίες πέρασαν για να ευεργετήσουν τον Ελληνισμό, την Αρκαδία και την Ελλάδα μας, θα προβληθούν τα άτομα τα οποία με τη δράση τους σημάδεψαν την ιστορία μας στην Αυστραλία. Θέλουμε να αφήσουμε στις επόμενες γενιές ένα ανάγλυφο τεκμήριο του ποιοι ήσαν οι γονείς και οι παππούδες τους, και όπως εξήγησε ο κ. Τάμης στο Συμβούλιο, «το βιβλίο αυτό δεν γράφεται γι’ αυτούς που σήμερα ζουν, αλλά για τους νεκρούς και τους αγέννητους». Ο «Κολοκοτρώνης» είναι ο σύλλογος που είχε την ιδέα και ρυθμίζει την ολοκλήρωση της μελέτης και την τελική της έκδοση».

ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΚΑΔΕΣ

ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Η ανακοίνωση των Αρκάδων συνεχίζει:

«Με την επιστολή μας αυτή, επιθυμούμε να ενημερώσουμε τους αδελφούς Αρκάδες της Αυστραλίας ότι με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου θα ενταθεί ο ρυθμός της μελέτης και της έρευνας για τη συγγραφή της ιστορίας μας με τίτλο «The Children of Pan: Arcadians in Australia» ως εξής.

Από την Τρίτη, 31 Ιανουαρίου 2017 και κάθε Τρίτη και Παρασκευή καθ’ όλη τη διάρκεια των μηνών του Φεβρουαρίου και του Μαρτίου 2017 θα διεξάγονται συνεντεύξεις από τον κ. Τάμη και την ομάδα του, που θα βρίσκονται στα γραφεία του Παναρκαδικού Συλλόγου Μελβούρνης «Ο Κολοκοτρώνης» όπου επίσης θα μελετούν τα αρχεία και θα δέχονται τα ερωτηματολόγια που έχουν ετοιμαστεί προς τον σκοπό αυτό. Το υλικό που συγκεντρώνεται από την έρευνα σε ολόκληρη την Αυστραλία και στην Ελλάδα, θα φυλαχθεί στα γραφεία του «Κολοκοτρώνη» της Μελβούρνης, θα ψηφιοποιηθεί και θα αποτελέσει μέρος των Arcadian Archives at Kolokotronis. Επίσης, όσοι από τους Αρκάδες, μέλη και μη μέλη, επιθυμούν να επικοινωνήσουν με τον κ. Τάμη για περισσότερες πληροφορίες ή για διευκρινίσεις ή για να καταθέσουν τη δική τους μαρτυρία, μπορούν να του γράψουν στο a.tamis@bigpond.com ή να επισκεφθούν τα γραφεία μας.

Όσοι επιθυμούν να καταγραφεί η ιστορία και η συμβολή τους, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με τους ερευνητές κάθε Τρίτη ή Παρασκευή, προκειμένου να λάβουν και να συμπληρώσουν το σχετικό ερωτηματολόγιο ή να δώσουν συνέντευξη.

Θα ακολουθήσουν και άλλες διευκρινιστικές ανακοινώσεις από τον συγγραφέα και τους συνεργάτες του.

πηγή:neoskosmos.com

φωτογραφία:Μέλη του συλλόγου σε εκδήλωσή του την δεκαετία του 1970