Η άποψη του ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά για τους ελληνοαμερικανούς του επιτελείου Τραμπ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ1 και την εκπομπή «Αίθουσα Σύνταξης»  Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς ρωτήθηκε για τους ελληνοαμερικανούς του επιτελείου Τραμπ και κατά πόσο εκτιμά ότι η Ελλάδα μπορεί να στηρίζεται πάνω τους για την προάσπιση των εθνικών της θεμάτων.

Απαντώντας στο ερώτημα αυτό ο κ. Κοτζιάς είπε:

«Να θυμίσω ότι ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου ο κ. Πρίμπους, έχει μητέρα ελληνίδα και είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.  Ο πατέρας του, όμως,  είναι Γερμανός και η Γερμανία ακόμη δεν έχει αποκτήσει επαφή μαζί του! Θέλω να πω ότι οι ελληνοαμερικάνοι είναι άνθρωποι που ζουν στην αμερικανική κοινωνία και έχουν ιδιαίτερα ευαίσθητα αισθήματα και έγνοια για την Ελλάδα.

» Όμως οι ελληνοαμερικάνοι που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα της αμερικανικής εξουσίας, είναι πριν απ΄όλα αμερικανοί.  Άρα δεν πρέπει να περιμένει κανείς ότι κάποια στιγμή θα πάνε ενάντια στα αμερικάνικα συμφέροντα όπως εκείνοι τα εννοούν  για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα μιας τρίτης μικρής χώρας.

»Όμως ταυτόχρονα, το γεγονός ότι είναι ελληνοαμερικάνοι και συγκεκριμένα συνδεδεμένοι με την ορθόδοξη εκκλησία και έχουν ειδικές σχέσεις με τον Αρχιεπίσκοπο  Αμερικής τον Δημήτριο, ο οποίος είναι από τους πιο πνευματικούς ανθρώπους που διαθέτει η ελληνική εκκλησία, νομίζω ότι αυτοί είναι ένα καλό κανάλι για να μπορέσει κανείς να έχει επαφή και να εξηγήσει γιατί τα ελληνικά συμφέροντα είναι συμφέροντα τα οποία δεν αντίκεινται στις μακρόχρονες αμερικάνικες αξίες και οράματα και γιατί η Ελλάδα έχει έναν ιδιαίτερο σταθεροποιητικό ρόλο σε μία περιοχή η οποία είναι ασταθής. Και αυτό είναι το επιχείρημα που τους ενδιαφέρει.

»Εγώ δεν έχω αυταπάτες ότι κάποιος επειδή είχε  παππού Έλληνα αυτόματα παρόλο που είναι στον σκληρό πυρήνα της αμερικάνικης πολιτικής αυτόματα θα θέλει να εξυπηρετήσει την πολιτική της χώρας του. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να δούμε που συμπίπτουν τα συμφέροντά μας και να γίνουν πιο κατανοητά τα ελληνικά συμφέροντα και να μην περάσουνε άνθρωποι τις απόψεις τους που πληρώνονται από τρίτες δυνάμεις προκειμένου να τις πλασάρουν. Αυτό είναι ένα ζήτημα που θέλει πάντα προσοχή».

(ΣΗΜ: Η απομαγνητοφώνηση δική μας)

ΣΧΟΛΙΟ ΡΗΡ: Δεν θα διαφωνήσουμε με την γενικότερη άποψη του κ. Υπουργού των Εξωτερικών και ιδιαίτερα με το σημείο εκείνο της «ταύτισης συμφερόντων» για οποίο πλειστάκις έχουμε και εμείς αρθρογραφήσει και το οποίο όντως οφείλει να αποτελεί  «κλειδί» στις σχέσεις των δύο χωρών.

Ας μας επιτραπεί, όμως, να φέρουμε στην προσοχή του κ. Υπουργού, κ. Νίκου Κοτζιά, τα εξής:

1. Υπήρξαν φορές και υπήρξαν ομογενείς πολιτικοί του «σκληρού πυρήνα» που υπερασπίστηκαν με πάθος το ελληνικό δίκαιο: Επτά ψηφοφορίες απαιτήθηκαν στην Γερουσία, το 1978, για να μπορέσει ο τότε πρόεδρος Τζίμυ Κάρτερ, να ανατρέψει το εμπάργκο στην πώληση στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία που είχε επιβληθεί, με ξεσηκωμό της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Και ασφαλώς ο Μπραδήμας (πατήρ) ήταν ένας, μόνον, από τους ελληνοαμερικανούς πολιτικούς του «σκληρού πυρήνα» που αδιαφόρησαν για τις πιέσεις της «εξουσίας» και  αρνήθηκαν να συμπράξουν μαζί της… Ένας άλλος ήταν ο Σαρμπάνης και πολλοί άλλοι.
2. Όταν το 1993 οι Ελληνοαμερικανοί πολιτικοί έπεισαν τον Μπιλ Κλίντον, εκλεγμένο Πρόεδρο της Αμερικής να εντάξει στο κυβερνητικό του Πρόγραμμα την μη αναγνώριση των Σκοπίων με το Συνταγματικό της όνομα από τις ΗΠΑ, δεν σκέφτηκαν ότι ανήκαν στον «σκληρό πυρήνα». Αλλά αγωνίστηκαν για το δίκαιο των Ελλήνων και της Ιστορίας. Άσχετο ότι και αυτοί –όπως και οι υπέρμαχοι του εμπάργκο- “προδόθηκαν” από διαφορετικές κυβερνήσεις των Αθηνών,  που έσπευσαν και στις δύο περιπτώσεις να  «συμβιβαστούν» αφήνοντας τους κυριολεκτικά «ξεκρέμαστους»… Κρις Σπύρου, Μάικλ Δουκάκης και πολλοί άλλοι ομογενείς πολιτικοί βίωσαν τότε την εμπειρία…

Αυτά για την ιστορία.