ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Περί ελληνικής Γλώσσας στην ομογένεια

Σε δηλώσεις του προς την ομογενειακή εφημερίδα “Εθνικός Κήρυξ”, ο ευρισκόμενος τις μέρες αυτές στις ΗΠΑ Υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα Αποδήμου Ελληνισμού, Τέρενς Κουίκ, μεταξύ άλλων είπε: «εκείνο το οποίο θέλω να σας πω είναι ότι στενοχωρήθηκα πάρα πολύ εκεί κάτω στη Φλόριδα. Μόλις κατέβηκα από το αεροπλάνο πήγα σε μία εκδήλωση ομογενών και μιλούσα Ελληνικά μαζί τους, δεν μπορεί όμως όλο το τελετουργικό μετά, όλες οι ομιλίες να γίνονται στην Αγγλική γλώσσα» και τόνισε πως «εάν χάσουμε την Ελληνική γλώσσα χάνουμε και την Ομογένεια».

Θα συμφωνήσουμε απόλυτα και ανεπιφύλακτα μαζί του. Το ερώτημα, όμως, είναι τι ακριβώς πράττει η ελληνική πατρίδα, όλα τα τελευταία χρόνια, για να μην επέλθει  αυτό το θλιβερό γεγονός. Η ομογένεια τη διετία 1970-1972, με μπροστάρη τον αείμνηστο εκδότη Μπάμπη Μαρκέτο (Εθνικός Κήρυξ 1947-1977) και συμπαραστάτη τον Μακαριστό Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα, αγωνίστηκε και ανέτρεψε την προσπάθεια του Μακαριστού Ιακώβου να επιβάλει έκτοτε την Αγγλική και άλλες επιχώριες γλώσσες στη Θεία Λειτουργία. Οπότε σήμερα ουδείς θα μιλούσε ελληνικά (έστω και τα ολίγα που ακούγονται) μέσα στις εκκλησιές της ομογένειας.

Ωστόσο η ελληνική πατρίδα ενδιαφέρεται περισσότερο να περικόψει πέντε Ευρώ από την ελληνόγλωσση εκπαίδευση των παιδιών των ομογενών παρά να στείλει περισσότερους δασκάλους, περισσότερα και καλύτερα-σύγχρονα βιβλία, να δώσει κίνητρα για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε παιδιά ομογενών και σε ξενόγλωσους μαθητές, ενισχύοντας τη δημιουργία και τη λειτουργία ελληνικών σχολείων στο εξωτερικό, (ανάλογα με το είδος που σε κάθε χώρα προκρίνεται) διευκολύνοντας την πρόσβαση των ομογενών μαθητών στην Ανώτατη εκπαίδευση σε ελληνικά Πανεπιστήμια, να οργανώσει συστηματικά θερινά σεμινάρια στα ελληνικά διδασκαλίας Φιλοσοφίας στη χώρα που την γέννησε, δίδοντας “credits” στους φοιτητές του εξωτερικού, αντί να κάνει όλα αυτά και πολλά περισσότερα που μπορεί, “πενθεί” που οι ομογενείς μιλούν αγγλικά.

Το πρόβλημα δεν είναι που μιλούν Αγγλικά, αν Αγγλικά είναι η επίσημη γλώσσα στη χώρα διαμονής τους. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μαθαίνουν ΚΑΙ ελληνικά. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε, κατά την ταπεινή μας ανεπίσημη  άποψη. Αλλά για να συμβεί αυτό, ΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ (Μόναχο) ούτε ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ για την ελληνόγλωση Παιδεία των Ομογενών πρέπει να συστήνουμε ΧΩΡΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΟΜΟΓΕΝΗ ΕΙΔΙΚΟ, ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ!

Για όλα αυτά δεν βαρύνεται, βέβαια ο νυν Υφυπουργός. Καλό είναι, όμως, να τα γνωρίζει για να πολιτεύεται αναλόγως  παρεμβαίνοντας όπου δει και σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο, αλλά  και προγραμματίζοντας πράγματα που θα συνάδουν με τη διατήρηση και διάδοση της ελληνικής Γλώσσας. Π.χ. Μιά Ημέρα, επιτέλους! Φθάσαμε ήδη 9 Ιανουαρίου. Ούτε ΚΥΑ ούτε ακρόαση! Μην πούμε στο τέλος “και ο μήνας έχει εννιά” κατά το γνωστό τραγουδάκι…