Στοχασμοί: Διπολικότητες‏

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Άδειο δεν μένει ποτέ το μέσα μας. Και ας λέμε ότι αδειάσαμε.
Ούτε κενός από συναισθήματα γίνεται ποτέ να είσαι.
Παίζουν οι διπολικότητες συνέχεια μέσα μας μα να ανταμώσουν ποτέ τους δεν μπορούν.
Όταν δεν είσαι δραστήριος, τότε βαριέσαι.
Όταν δεν παρατηρείς, απλά παρασύρεσαι.
Το μυαλό που δεν αναρωτιέται, τελματώνει.
Αν δεν αμφισβητείς, παραχωρείς την ελευθερία σου.
Όταν δεν φαντάζεσαι, πολλαπλασιάζονται τα προβλήματά σου.
Αν δεν γελάς με τη ζωή, αφήνεις χώρο για να κλάψεις από την οδύνη που προκαλεί.
Η λύση που θα σου προτείνουν και θα ακολουθήσεις, παραλύει τη δημιουργικότητά σου.
Αν κάνεις πλάνα με την καρδιά, τις λεπτομέρειες μόνο θα αφήνεις στη λογική.
Όταν εμπιστεύεσαι, ρισκάρεις, αλλιώς κάθεσαι στα αυγά σου.
Ο συμβιβασμός, είναι ο καρκίνος της θέλησης.
Για τα όμορφα μάτια, άσκημος κόσμος δεν υπάρχει.
Κάπου δεν καλωσόρισες την ευτυχία σου και είσαι δυστυχισμένος.
Αν είσαι τόσο απασχολημένος με το να ζεις, ο θάνατος είναι απλά μια έννοια.
Αν δεν κατάφερες να αγαπάς, είναι γιατί ζεις μέσα στους φόβους σου.
Ή ζεις τώρα, ή μεγεθύνεις τις εικόνες του παρελθόντος σου σε μελλοντικές προσμονές.