ΓΝΩΜΗ: Οι ομογενειακές Ομοσπονδίες, οι Πρόεδροι και τα κομματικά Συνέδρια

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Οι Απόδημοι Έλληνες, ως άτομα, ως προσωπικότητες και ως ολοκληρωμένοι πολίτες δικαιούνται να έχουν –και κάνουν- τις επιλογές τους μεταξύ των διαφόρων πολιτικών κομμάτων εκεί όπου ζουν και, φυσικά, στην πατρίδα-Ελλάδα. Αυτό και θεμιτό είναι και απαραίτητο στα πλαίσια, μάλιστα, του δικαιώματος που έχουν να συμμετέχουν και να ψηφίζουν στις ελληνικές βουλευτικές και δημοτικές εκλογές.

‘Άλλωστε, το πηγαίο ενδιαφέρον τους για την γενέτειρα, η ζωηρή επιθυμία τους να την νιώθουν διαρκώς προοδεύουσα και συνεχώς ευημερούσα,  σε συνάρτηση με το ένα, το υπέρτατο χρέος τους προς αυτήν, τους ενώνει με ακατάλυτους ισχυρούς δεσμούς μαζί της.

Ολγα Νάσση (αριστερά) και ο Υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης.

Στο πλέγμα αυτό, τα πολιτικά κόμματα έλκουν συμπάθειες και αντιπάθειες και μεταξύ του Απόδημου Ελληνισμού. Θα προσέλκυαν και περισσότερες ψήφους, εάν -ως όφειλαν- είχαν συμφωνήσει στην νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει το Σύνταγμα, ως προς τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος αυτού, των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού .

Αν, επομένως, αυτό είναι σωστό και πρέπον να συμβαίνει με τους απόδημους ελληνικής καταγωγής πολίτες, όπου και εάν είναι εγκαταστημένοι, δεν μπορούν να αποτελέσουν εξαίρεση τα άτομα που ασχολούνται με τα ομογενειακά κοινά. Έχουν και αυτοί τις πολιτικές και κομματικές τους προτιμήσεις. Κατανοητό και απολύτως αποδεκτό αυτό.

Ειδικά, όμως, για τα πρόσωπα αυτά, δηλαδή τα μέλη διοικητικών συμβουλίων ομογενειακών οργανώσεων και άλλα πρόσωπα της δημόσιας ζωής των παροικιών μας στο εξωτερικό, που με τη δράση τους απευθύνονται στο σύνολο των Αποδήμων μελών τους ή της ομογένειας, είτε πρόκειται για επαγγελματικές Ενώσεις, είτε για Εθνικοτοπικές Οργανώσεις, Ομοσπονδίες κλπ. οφείλει να ισχύει το αξίωμα: Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ο Γραμματέας ΟΕΚΑΙ Ανδρέας Ανδρέου στο Συνέδριο.

Όπου κανόνας είναι, φυσικά, η ελεύθερη έκφραση πολιτικών πεποιθήσεων και η ανεμπόδιστη συμμετοχή των αποδήμων σε πολιτικές εκδηλώσεις, οι εξαιρέσεις, όμως, του κανόνα ΟΦΕΙΛΟΥΝ να είναι οι ομογενειακοί παράγοντες. Οι οποίοι πρέπει να κρατούν για τον εαυτό τους  τις κομματικές συμπάθειές τους. Και πρέπει να παραμένουν ελεύθεροι και αδέσμευτοι, ανεξάρτητοι από οποιαδήποτε υποχρέωση κομματικής ή προσωπικής υφής, κατά την διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων τους ως ταγών της ομογένειας! Μόνον έτσι θα μπορούν να απευθύνονται πειστικά στο σύνολο των μελών τους ή και της Ομογένειας.

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, το εν εξελίξει 2^ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο με εμφατικό τρόπο έκαναν αισθητή την παρουσία τους δύο μέλη της παροικίας μας στην Ιταλία. Η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας (ΟΕΚΑΙ) Όλγα Νάσση και ο Ανδρέας Ανδρέου,  Γραμματέας της ΟΕΚΑΙ.

Η μεν πρόεδρος, αναρτώντας στο Facebook φωτογραφίες από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο δε Γραμματέας φωτογραφούμενος (δεξιά) να κρατά σημαία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο συνέδριο…

Θα πει κάποιος καλόπιστος αναγνώστης:  Μα δεν πήγε ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ η κυρία Νάσση!  Δυστυχώς, και εάν αυτή, υποθετικά σκεπτόμενοι,  ήταν η πρόθεσή της, την υπονόμευσε η ίδια, αφού φρόντισε να δημοσιοποιήσει επισήμως την ιδιότητα της, τής Προέδρου της Ομοσπονδίας, συναντώντας, παράλληλα με το Συνέδριο, κυβερνητικά στελέχη. Τους υφυπουργούς Εξωτερικών και Παιδείας Γιάννη Αμανατίδη και Θεοδόση Πελεγρίνη, αντιστοίχως.  Καθώς και τον διευθυντή της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού,  Μιχάλη Κόκκινο.

Και οι τρεις συναντήσεις της κυρίας Νάσση (στο παράπλευρο του Συνεδρίου) έγιναν ακριβώς με την ιδιότητα της Προέδρου και όχι της οπαδού του κόμματος… Γι αυτό και ομοίως έσπευσε να αναρτήσει στο Facebook τις σχετικές φωτογραφίες…

Αλλά η συγκεκριμένη Ομοσπονδία, όπως και κάθε Ομοσπονδία της Ομογένειας, πρέπει να μένουν ακομμάτιστες. Και αυτό είναι χρέος κάθε ενός/ιάς Προέδρου Ομοσπονδίας, Σωματείου ή Συλλόγου να το διαφυλάξει, ασχέτως των όποιων κομματικών του/ης προτιμήσεων ή καταβολών.