Παυλόπουλος: Επιβάλλεται η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα

Αθήνα.- Τη μοναδικότητα του Παρθενώνα ως μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την ανάγκη επαναπατρισμού των Γλυπτών, προκειμένου να συμβολίσει και να εκπέμψει προς την ανθρωπότητα το αιώνιο και μοναδικό πολιτισμικό μήνυμα που του αναλογεί, υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κηρύσσοντας την έναρξη του διήμερου Διεθνούς Συνεδρίου «Τα Γλυπτά του Παρθενώνος: 200 χρόνια από την ιδιοποίησή τους από το Βρετανικό Μουσείο», που πραγματοποιείται στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι η επιστροφή των Γλυπτών, ειδικά του Παρθενώνα, επιβάλλεται γιατί «χωρίς τα γλυπτά αυτά, ο Παρθενώνας, βαριά λαβωμένος από μίαν ιερόσυλη πράξη βανδαλισμού και λεηλασίας, που καλύπτεται εδώ και πάνω από δυο αιώνες από τη λεοντή μιας δήθεν ‘αρχαιολατρίας’, η οποία πλήττει ευθέως την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά, δεν μπορεί να συμβολίσει και να εκπέμψει προς την ανθρωπότητα το αιώνιο, αειθαλές και μοναδικό πολιτισμικό μήνυμα που του αναλογεί».

Ως προς την παγκόσμιας πολιτισμικής εμβέλειας μοναδικότητα του Παρθενώνα και των μνημείων του, σημείωσε ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς επί μακρόν και έκανε λόγο για μια αυταπόδεικτη αλήθεια, η οποία εδράζεται σε ακλόνητα τεκμήρια.

Ειδικότερα, αναφέρθηκε στην μαρτυρία του Αντρέ Μαλρώ, η οποία εμπεριέχεται στην ομιλία του της 28ης Μαΐου 1959, όταν εκπροσώπησε τη γαλλική κυβέρνηση κατά την πρώτη φωταγώγηση της Ακρόπολης και στην οποία είχε επισημάνει, βασιζόμενος στην παγκόσμια πολιτισμική εμβέλεια του Παρθενώνα και στα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα με τα οποία πλέον το μήνυμα-έκκληση του Περικλέους μπορεί να εκπέμπεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα: «Ο πρώτος παγκόσμιος πολιτισμός άρχισε».

Μάλιστα, επικαλούμενος σημεία της ομιλίας του Μαλρώ στάθηκε στην αναφορά του ότι «η Ακρόπολη είναι ο μοναδικός τόπος του κόσμου που κατοικείται ταυτόχρονα από το πνεύμα και από το θάρρος», καθώς και στην επισήμανσή του που συμπυκνώνει, μέσω του μηνύματος του Παρθενώνα, την ουσία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ως συστατικού στοιχείου του διαχρονικού παγκόσμιου πολιτισμού ότι «δεν θα πάψουμε ποτέ να το διακηρύσσουμε: Ό,τι σημαίνει για μας η τόσο συγκεχυμένη λέξη παιδεία -το σύνολο των έργων της τέχνης και του πνεύματος- η Ελλάδα το μετέτρεψε, προς δόξαν της, σε μείζον μέσον διαπαιδαγώγησης του ανθρώπου. Είναι ο πρώτος πολιτισμός χωρίς ιερό βιβλίο, όπου η λέξη ευφυΐα σημαίνει να θέτεις ερωτήματα. Ερωτήματα, που έμελλε να γεννήσουν την κατάκτηση του κόσμου από το πνεύμα, της μοίρας από την τραγωδία, του θείου από την τέχνη και τον άνθρωπο».

Ο κ. Παυλόπουλος εξήρε, επίσης, το έργο των Διεθνών Επιτροπών για την ευόδωση του κοινού αυτού στόχου, της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην εστία τους, σ’ αυτό το μοναδικό μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, και επισήμανε ότι πρόκειται για έναν αγώνα, που συνδέεται αρρήκτως με την ικανοποίηση ενός καθ΄όλα δίκαιου αιτήματος, το οποίο οφείλουμε να υπηρετούμε όλοι μας ανεξαρτήτως εθνικότητας, καθώς πρόκειται για αίτημα της Ανθρωπότητας, που αφορά τον πυρήνα της πολιτιστικής της κληρονομιάς.

Καταλήγοντας, διαβεβαίωσε ότι η αιτία για την οποία αγωνιζόμαστε είναι θεσμικώς δίκαιη και ηθικώς επιβεβλημένη, στο όνομα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και αφιέρωσε την εναρκτήρια ομιλία του στη μνήμη της Μελίνας Μερκούρη, η οποία -όπως σημείωσε- είναι και θα είναι, ως τον τελικό επαναπατρισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα, η Ηγερία της προσπάθειάς μας και η Εστιάδα του Μουσείου της Ακρόπολης, στο οποίο φιλοξενείται το Συνέδριο.