Νιώθεις ιερό χρέος να συνεχίσεις την προσπάθεια για την Ίμβρο, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γγ Απόδημου Ελληνισμού

Ίμβρος.- Με χαρά, συγκίνηση και μια ευχή, το αύριο του νησιού να είναι ακόμη καλύτερο από το σήμερα και πολύ καλύτερο από το χθες, αποχώρησαν όλοι οι επίσημοι καλεσμένοι από την Ίμβρο μετά τις τριήμερες εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 25 χρόνων στο τιμόνι της Ορθοδοξίας του Οικουμενικού Πατριάρχη, Βαρθολομαίου, ο επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού, Μιχάλης Κόκκινος, και ο ειδικός σύμβουλος για θέματα Αποδήμου Ελληνισμού, Κοσμάς Παπαχρήστου, εκπροσωπώντας τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, οι τέσσερις βουλευτές της Βουλής από την επιτροπή για τον απόδημο Ελληνισμό, φορείς των ομογενών Ιμβρίων.

Για τον εορτασμό των 25 χρόνων στο τιμόνι της Ορθοδοξίας του Οικουμενικού Πατριάρχη, Βαρθολομαίου, ο επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού, Μιχάλης Κόκκινος (τρίτος από δεξιά), και ο ειδικός σύμβουλος για θέματα Αποδήμου Ελληνισμού, Κοσμάς Παπαχρήστου, εκπροσωπώντας τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, οι τέσσερις βουλευτές της Βουλής από την επιτροπή για τον απόδημο Ελληνισμό, φορείς των ομογενών Ιμβρίων.

Τις εκδηλώσεις, οι οποίες κορυφώθηκαν με τη συναυλία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα κάτω από την αυγουστιάτικη πανσέληνο, μπροστά από το σχολείο, όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης έμαθε τα πρώτα του γράμματα, είχαν διοργανώσει τα ιμβριακά σωματεία απανταχού της γης σε συνεργασία με τα ομογενειακά σωματεία της Κωνσταντινούπολης και επιστημονικούς φορείς προς τιμήν του κ. Βαρθολομαίου του Ιμβρίου.

«Λατρεύω τη γενέτειρά μου, την Ίμβρο, και εύχομαι το αύριο της Ίμβρου να είναι πολύ καλύτερο από το σήμερα, πολύ καλύτερο από το χθες, το οποίο ήταν τραγικό. Το λέω εκ πείρας, διότι είμαι από τη γενιά, η οποία έζησε αυτή την τραγικότητα» δήλωσε ο Πατριάρχης συγκινημένος για την υποδοχή και τις εκδηλώσεις προς τιμήν του, επισημαίνοντας: Oι προοπτικές είναι ευοίωνες και αισιόδοξες και για όλα αυτά πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί ενωμένοι, αγαπημένοι κάτω από την προστασία του συντάγματος και των νόμων αυτής της χώρας στην οποία ζούμε.

Τόσο ο κ. Βαρθολομαίος όσο και η ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον κ. Κόκκινο επισκέφθηκαν όλα τα χωριά του νησιού, όπου σήμερα έχουν πλέον επιστρέψει Ίμβριοι ελληνικής καταγωγής, και είχαν τη δυνατότητα να συνομιλήσουν με τους ίδιους αλλά και με εκπροσώπους τους, να ακούσουν τα προβλήματά τους και να μοιραστούν τις ελπίδες τους.

Είδαν με συγκίνηση ολοκληρωμένα τα σχολικά συγκροτήματα στα Αγρίδια και στους Αγίους Θεοδώρους που λειτουργούν και πάλι ύστερα από 50 χρόνια σιωπής και παρευρέθηκαν στα εγκαίνια του πολιτιστικού κέντρου στο Σχοινούδι, που περατώθηκε πρόσφατα από τον νεοσυσταθέντα πολιτιστικό σύλλογο του χωριού. Με ικανοποίηση ενημερώθηκαν για τις πρώτες οικονομικές δραστηριότητες των ομογενών στο νησί, κυρίως στην κατεύθυνση του τουρισμού και της εστίασης, καθώς η επιστροφή των κατοίκων της Ίμβρου στις ρίζες τους είναι ένα γεγονός το οποίο αυξάνεται τα τελευταία χρόνια και συμβάλλει προοδευτικά στην ανάπτυξη του νησιού.

«Ήταν τύχη αγαθή για όλους εμάς που το ζήσαμε» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κόκκινος. «Να πηγαίνεις σε έναν τόπο που έχει υποστεί ξεριζωμό, να μπαίνεις σε ένα σχολείο που μυρίζει ακόμη μπογιά γιατί είναι ολοκαίνουργιο και να νοιώθεις συγκίνηση για το ότι έχεις συμβάλει και εσύ να επιστρέψει η ρωμιοσύνη στις ρίζες της. Αυτό είναι ένα συναίσθημα απερίγραπτο» πρόσθεσε και τόνισε: «Όταν συναντάς

και τον άνθρωπο που έχει πρωτοστατήσει σε αυτό, πέρα από το ότι είναι ένας θρησκευτικός ηγέτης παγκόσμιας εμβέλειας, και βιώνεις και το ανθρώπινο στοιχείο του και διαπιστώνεις ότι είναι αυτό που ο ίδιος διδάσκει, αγάπη και αδελφοσύνη, αλληλεγγύη και συνεργατικότητα, ειρήνη, δεν έχεις λόγια να περιγράψεις τα συναισθήματα. Και απλά αισθάνεσαι περήφανος γιατί ως Δωδεκανήσιος είναι ο πνευματικός σου ηγέτης και νιώθεις ένα ιερό χρέος να συνεχίσεις την προσπάθεια, να συμβάλεις τα μέγιστα με τους συλλόγους των Ιμβρίων, ώστε να μπορέσεις να βελτιώσεις την καθημερινότητα των ανθρώπων, να επιστρέψουν τις ρίζες τους για να συνεχίσουν να αυξάνονται και να πληθύνονται και να αναπτύσσονται σε αυτή τη γωνιά της γης που νιώθεις ότι η ρωμιοσύνη είναι σα να μην έφυγε ποτέ. Νιώθεις ευλογημένος και ακόμα ότι αυτό ήταν ένα ταξίδι που θα έπρεπε να είχες κάνει από καιρό».